Inspiratie

Shoot for the moon. Even if you miss, you´ll land among the stars! Martijn Aslander

Inspiratie is iets grilligs, iets wat je treft op onverwachte momenten en je in de steek laat wanneer je het juist zo nodig hebt. Mark en ik laten ons inspireren voor de inrichting van onze nieuwe achterkamer. Mijn zwakte is dat ik snel in hokjes denk, ik heb iets in mijn hoofd en vind het moeilijk om daar vanaf te wijken. Alle ideetjes zijn al langs komen waaien voor de indeling van de voor- en achterkamer. Ik teken elke keer alles op papier om zo een overzicht te houden over al onze invallen. Een bibliotheek in de voorkamer of houden we het zo? Zithoek bij de openslaande deuren naar de tuin of houden we het zo? Verhuist Mark´s werkplek naar zolder of houden we het zo? De maten voor de aanbouw staan vast en nu moeten we over details gaan beslissen qua contactpunten, plaatsing van radiatoren en ramen. En dat is natuurlijk voor een deel afhankelijk van de nieuwe indeling. Waar komt de kabel voor de TV, waar de internet- en telefoonverbinding en waar de grote kasten in verband met plaatsing van ramen en radiatoren? Vandaag krijgen we de tekeningen van de architect, heel spannend.

Over inspiratie gesproken… Op deze website staat al heel lang een link naar de website van kinderboekenschrijfster Anna van Praag. Een geweldige vrouw met een prachtig gezin met drie meiden dat nog niet zo heel lang geleden neergestreken is in Zuid-Spanje. Ik volg al heel lang Anna´s reisblog - toen ze nog met een Defender door de wereld trok en via Spanje Afrika binnen gereden is. Ze heeft mij vaak geïnspireerd met haar reisverhalen en Ilco inspireerde mij met zijn geweldige foto´s. En nu ben ik morgen door Anna uitgenodigd voor een etentje in Madrid! Mijn Madrileense vriendin (die ook acht maanden door Afrika gereisd heeft met een 4WD) had contact opgenomen met Anna, omdat ze een Defender willen kopen. Ze zijn bij Anna en Ilco op bezoek geweest en nu komt Anna naar Madrid. Mijn vriendin schreef in haar mail aan Anna mijn restaurant-tip (als trouwe blogfan) en toen nodigde Anna me uit voor dat etentje bij mijn favoriete Marrokaans restaurant! Mark gaat morgen naar Italië, dus een retourtje Madrid zit er niet in... Wat een gemiste kans om haar in levende lijve te ontmoeten!

Sinds de Sint en zijn Pietermannen Madrid hebben verlaten om de kindjes in Nederland te verblijden hebben onze meiden aan inspiratie niets tekort… Het lijkt hier wel een produktiefabriekje! Ze mogen twee keer per week hun schoen zetten en die worden volgestopt met kunstwerken: uitgeprikte werkjes, kleurplaten, geverfde werkjes en lange verlanglijstjes. Ook heeft het hele weekend de huiskamer vol gelegen met dozen, plaksel, papier maché en inpakpapier voor de surprises voor school. We hebben de Heiligman samen met onze neefjes en nichtje laatst onthaald in hun dorp Marknesse waar de Pieten allemaal om ons heen huppelden en pepernoten uitdeelden. (zie ons fotoalbum) Het was allemaal heel kneuterig en Hollands, en vooral heel toegankelijk. In de haven had Maren zelfs twee tekeningen aan de Sint gegeven! Daarna liepen we in een optochtje naar de plaatselijke disco waar de Sint plaatsnam op het podium. In een grote stad als Breda wordt het allemaal wat grootser aangepakt, daarom is het zo schattig om de Sint in een klein dorp te onthalen. Een heel Hollandse middag die eindigde met een kom snert bij mijn zus thuis. Wie weet komt de Sint deze week nog bij ons thuis op bezoek??

Elke zondagochtend loop ik met Mark hard in het Mastbos. Vorige week was Mark verkouden dus liep ik hetzelfde rondje door het bos met Anthe. Nou ja, mét Anthe…het was meer achter Anthe aan! Gisteren bleek Mark na een kort stukje erg last van zijn knie te hebben, dus hij moest stoppen. Geeft allemaal niets, ik loop het rondje wel alleen – ik heb het tenslotte al zo vaak gelopen! Afijn, ik raakte natuurlijk de weg kwijt en ben maar blijven hardlopen totdat ik bij een meertje kwam dat ik herkende. Mark stond mij op te wachten aan het eind van ons parcours en begon zich al zorgen te maken… Ik heb een stukje meer gelopen dan het plan was, maar ik heb de weg terug weer gevonden. De meiden vroegen thuis aan mij: Waar bleef je nou zo lang, mam? Hahaha! Mama was even de weg kwijt in het bos…

Herfst

Herfst is een heerlijk jaargetijde. We hadden in de voortuin alle blaadjes opgeveegd en nu ligt het alweer vol. De herfstbladeren zijn prachtig van kleur, ook de grote beukenboom voor ons huis is nu prachtig oranje gekleurd. Overal knisperen herfstblaadjes op de grond en de bomen in de stad geven zo´n warme sfeer. We hebben een paar keer een Herfstwandeling gemaakt in het bos om te genieten van dit seizoen met veel paddenstoelen. Ik loop elke zondagmorgen met Mark een rondje hard door het bos en dan is het licht vaak zo mooi en de geur zo herfstig. In de achtertuin maken de padden zich op voor hun winterslaap, ze zoeken plekjes onder grote herfstbladeren of stenen om na de winter hun gang weer te maken naar het water waar ze zich ieder jaar weer zullen voortplanten. Túúrlijk zijn we ook al meer dan eens kletsnat geregend door een flinke bui, maar daarna met een pyamabroek en sloffen opgekruld op de bank is ook wel weer heel knus!

Afgelopen Herfstvakantie hebben we erg genoten van het bezoek van onze Spaanse vriendinnen. Mijn vriendin is twee keer langs geweest en haar dochter – Anthe´s beste vriendin Isa – heeft bij ons gelogeerd. Klasgenoten uit Madrid en Londen zijn een week in Breda geweest en daar hebben de meiden veel mee afgesproken. We hebben een echt Hollandse appeltaart gebakken en veel pepernoten en marsepein gesnoept met onze gasten. Anthe en Inden gingen met hun Madrileense vriendinnen shoppen in de stad, een bioscoopje pakken, uit eten met elkaar, DVDtje gehuurd en veel spelletjes gedaan met elkaar. Het waren drukke dagen maar wel heel gezellig en heel speciaal om mee te maken. Ik heb uiteraard foto´s gemaakt tijdens deze dagen. (zie ons fotoalbum) Helaas had Maren halverwege de vakantie (Mexicaanse?) griep gekregen…

Ondertussen zijn we door alle aanbiedingen om ons heen enthousiast gemaakt om nieuwe keukenkastjes te bestellen. We willen eigenlijk al járen een nieuwe keuken, maar altijd hebben andere dingen prioriteit gekregen. Vooral eigenlijk omdat het zoveel tijd en energie kost om keuzes te maken. Wat voor keukenkastjes willen we eigenlijk? We weten al heel lang dat we een natuurstenen aanrecht met een vierkanten wasbak willen, een wasbak betegeld met zwart-wit geblokte tegeltjes. Zo´n wasbak zoals mijn moeder vroeger in Groningen had, die mijn zus en ik om de beurt met Vim poeder mochten schoon maken. We hebben besloten een antieke tegelvloer in de keuken te leggen. Dus willen we het graniet uit de keuken verwijderen, vloerverwarming aanleggen en dan oude tegels op de vloer. En door al die keukenaanbiedingen twijfelen we of we dan ook maar meteen een nieuw keukenblok aanschaffen… Maar ik wil niet over één nacht ijs, dus heb ik naar wat keukens gekeken en heb wat folders in huis gehaald en een stapel woontijdschriften uit de bieb. Hoe maak je nu de beste keuze voor een nieuw keukenblok? Of toch maar eerst de aanbouw realiseren en alles stap voor stap? De opdracht ligt nu bij de architect, de eerste stap is dus gezet.

Gisteren ben ik thuis gekomen uit Madrid waar ik vier dagen logeerde bij mijn vriendin. Het was ontzettend leuk om iedereen te zien, te genieten van het Spaanse zonnetje en het terug zijn in Madrid. Ik had veel afspraken met vriendinnen, ben naar de bioscoop geweest en had een lunch met mijn schildersgroepje en ook een gezellig reünie-diner met negentien vrouwen. Ik heb twee ochtenden weer op het schoolplein gestaan en zag alle vriendinnetjes en juffen van de meiden. Uiteraard heb ik thee gedronken in het mij zo vertrouwde café om de hoek bij school. Zaterdag ben ik met mijn vriendin de hele dag in de stad geweest en (werkelijk waar!) leuke, nieuwe plekjes ontdekt in Madrid. Het waren drukke, gezellige dagen waar ik volop van heb genoten. (zie ons fotoalbum) Ik heb geen heimwee, maar Madrid is een geweldige stad met mooi licht en voelt heel vertrouwd voor mij. Maar ik ben heel gelukkig in Breda en blij dat ik onze periode in Spanje (én The States) mocht meemaken, het voegt iets moois toe aan mijn leven en aan die van de meiden en Mark. We hebben met ons vijfjes een nieuwe taal aangeleerd en ons wegwijs gemaakt in den vreemde, dat schept een band – we hebben dat toch maar samen gedaan!