dinsdag 27 mei 2008

Bijna tien jaar

Anthe wordt over minder dan een week tien jaar, ze is onze oudste. We vinden het een mijlpaal. Ze vindt het zelf ook heel belangrijk, ze telt de nachtjes al weken af! Ze mag deze speciale keer een slaapfeestje geven en dat gaat gebeuren in onze tent in de tuin. Ze heeft de uitnodigingen uitgedeeld, er komen tien meiden. Naast de kadootjes die ze graag wil hebben wilden we ook iets speciaals geven dat ze haar leven lang niet zal vergeten. Ze wil al heel lang een hangertje dat ik als kind heb gekregen van mijn ouders, er staat een A in gegraveerd. Dus hebben Mark en ik bij de juwelier er een mooie zilveren halsketting bij uitgezocht. Een speciaal moment, en nog specialer zal het moment zijn als we het geven aan onze bijna tienerdochter...

Anthe is de laatste maanden heel groot geworden in haar gedrag, haar gezicht is ook veranderd. Omdat ze vorig jaar een klas heeft overgeslagen zit ze tussen oudere kinderen in de klas die ook allemaal groter zijn dan zij. Zelf groeit ze maar hele kleine beetjes de hoogte in, maar ze houdt zichzelf staande in de klas! En dan wachten we ook nog op het bericht of ze na de zomer naar Secondary School kan. Dan gaat onze kleine, grote meid naar de Middelbare School – en ze wordt volgende week tien jaar! Soms gaat het zo snel dat we het gevoel hebben dat we het nauwelijks kunnen bijbenen... Gisteren heeft ze de entreetoets van CITO afgerond en mochten alle kinderen van groep 7 snoep mee naar school en hun iPOD of MP3speler om na het examen lekker te ontspannen. Afgelopen weekend heeft Anthe haar mondeling in het Engels gedaan van het Cambridge examen, op een grote Middelbare School in Madrid. Het ging goed, over twee weken heeft ze het schriftelijke en luisteronderdeel.

Maren daarentegen zit helemaal in de prinsesjes... Vorige week kreeg ze een nieuw model autostoel, omdat ze uit de MaxiCosi was gegroeid. Ze koos uiteraard een knalroze met allemaal prinsesjes afgedrukt op de bekleding. En ze draagt het liefst alleen maar roze rokjes en jurken. Ze kijkt alleen nog maar naar prinsessenfilmpjes op TV en wil als prinsesje iedere dag met de prins trouwen die gespeeld wordt door één van ons met een fluwelen cape om. Ze heeft roze sandaaltjes uitgezocht en roze-witte slippertjes. Mark en ik gaan er heel ontspannen mee om, tenslotte is het al de derde keer dat we dit meemaken. We wéten dat het (gelukkig) vanzelf weer over gaat!

Afgelopen weekend leek het weer een regenachtig grijs weekend te worden. We wilden er op zondag toch op uit trekken en daarom zijn we naar Monasterio El Paular gereden: een oud klooster in de bergen, niet ver van Segovia. (zie fotoalbum) Na een kijkje genomen te hebben in het oude klooster zijn we een stukje gaan wandelen, want het zonnetje brak eindelijk door. Naast het klooster zit een groot oud gebouw met een gezellig pleintje als binnenplaats, met een terras en een fontein. Daar hebben we heerlijk genoten van de zeer welkome zonnestralen en de warme chocomel met gebak. Op weg naar de auto hebben we in het nabijgelegen kapelletje kaarsjes gebrand voor mijn moeder, zondag was namelijk haar verjaardag.

Anthe en Inden hoeven hun beugels alleen ’s nachts te dragen, want ze kunnen niet praten met dat ding in hun mond. Dat geeft soms wel rare taferelen. Inden was de eerste nacht wakker geworden en ze was haar beugel kwijt. Ze had ’s nachts overal gezocht en was onder haar bed gekropen om te zoeken, het ding lag gewoon onder haar dekbed... Anthe maakte hetzelfde mee, maar zij werd pas ’s ochtends wakker toen ze besefte dat ze haar beugel miste. En dat al twee nachten achter elkaar. En het zijn helemaal geen kleine apparaatjes ofzo!

maandag 19 mei 2008

San Isidro

er kroop een rupsje over het blad
en hij at en hij at...
een gat in het blad!
en hij spon en hij spon...
een hele mooie cocon
sssstttt...
vlinder vrij, vlinder vrij...
oeps...weg is hij!

De laatste vakantie van dit schooljaar is voorbij en nu tellen we de laatste zes schoolweken af voor de zomervakantie! In Maren’s klas staat alles in het teken van de zomer - vlinders, visjes en bloemetjes. Afgelopen week is de verjaardag van de juffen gevierd, de kindjes mochten verkleed naar school. Er werden ouderwetse spelletjes gedaan zoals koekhappen, zaklopen, schmincken en er werd een chips-ketting gemaakt. Maren had erg genoten! (zie fotoalbum)

Anthe zit midden in haar CITO entree-toets op school en heeft aankomende zaterdag het mondeling gedeelte van haar Engels Cambridge examen. Twee weken erna heeft ze het schriftelijk gedeelte. Ondertussen oefent ze met haar klas al heel druk voor de musical. Groep 8 bestaat namelijk maar uit drie leerlingen, dus Anthe’s groep speelt ook een grote rol in de musical. Traditiegetrouw spelen alle kinderen van de school een rolletje, dus zullen wij naast Anthe ook Inden én Maren die avond op het podium zien schitteren!

De naamdag van de heilige San Isidro wordt in Madrid ieder jaar op 15 mei gevierd. Alle scholen, winkels en bedrijven zijn dan gesloten. San Isidro was een arme boer, maar gaf alles wat hij verdiende weer weg aan de armen in Madrid. Tijdens zijn leven was hij al heilig verklaard. Als een typisch Spaans gebruik wordt de hele week rondom 15 mei feest gevierd. Op 15 mei lopen alle Madrilenen en kinderen verkleed uit de tijd van San Isidro. (zie fotoalbum) De vrouwen en meisjes dragen een chulapa-kostuum: een lange jurk, gehaakt kleedje om de schouders en een shawltje om het haar met een rode anjer erin gestoken. De mannen en jongens dragen een chulapo-kostuum: een kort zwart jasje met een zakdoek erin en een zwart-wit geruite pet op het hoofd. Chulo betekent een Madrileens volkstype; een stoere opschepper of brutaal patserig type.

In de stad wordt muziek gemaakt en er wordt vooral veel gedanst. Ik ben met de meiden met de metro de stad in gegaan. Mark werkt buiten Madrid en moest dus gewoon werken. In de stad had ik met vrienden afgesproken. We hebben gekeken naar de shows, heerlijk in het zonnetje op terrasjes gezeten en ’s avonds lekker op een oud pleintje met een fontein van de take out gegeten. Overal werden speciale koekjes verkocht die alleen op San Isidro worden gegeten - die koekjes heten Barquillos. We hadden ze voor Mark mee naar huis genomen - erg lekker! En ik vond het heel stoer dat ik met de meiden zo’n tripje had ondernomen, ze worden groot!!

Mark en ik hadden afgelopen weekend een etentje met een Spaans stel. Eigenlijk de eerste keer dat we met een Spaans stel hebben afgesproken sinds we in Spanje wonen. We bewegen ons voornamelijk binnen de Nederlandse gemeenschap en een enkele keer hebben we een etentje via Mark’s werk. Dus dit was de eerste keer dat we met Spanjaarden gingen eten, het gezelschap was heel gezellig en het eten was goed. Ze hadden goede tips om lekkere gerechtjes te bestellen - lekkere voorgerechtjes en vooral ook heerlijke toetjes!

Ze zijn begonnen met het schoonmaken en vullen van het zwembad in onze urbanizacíon. Vorig jaar hebben we de dagen zitten aftellen totdat het zwembad eindelijk open ging. We vonden het zó warm en begrepen niet waarom het zo lang duurde totdat het zwembad eindelijk open ging. We hadden in mei ons opblaasbaar zwembad in de tuin neergezet, want de kinderen smolten bijna ’s middags als ze uit school kwamen! En dit jaar? We zijn verbaasd dat ze nu al het zwembad gaan schoon maken! We genieten van het zonnetje, maar vinden het niet te warm... Waarschijnlijk zijn we al beter aan de warmte gewend, maar dit voorjaar heeft het ook veel meer geregend. We hebben nog nooit zoveel wolken in Madrid gezien als de laatste twee maanden!

vrijdag 9 mei 2008

Kosmische energie?

Wat gebeurt er toch bij ons in huis?? Veel van onze apparaten stoppen ermee, we snappen er niks van. Het begon met de nieuw aangeschafte kleurenprinter met copier en scanner. Dit apparaat heeft vanaf de eerste dag niet goed gewerkt. Dus printen we nog steeds op onze bijna antieke zwart-wit printer, want die laat ons tenminste niet in de steek. Daarnaast hebben we nauwelijks plezier gehad van Maren’s nieuwe MP3 speler - aangeschaft voor onze Marokko-reis. De liedjes van Maren én de liedjes van Mark en mij zijn niet meer terug te vinden op dit kleine, simpele, roze apparaatje! Het laatje van onze computer waar de CDroms in moeten is er ook onaangekondigd mee gestopt. Net zoals de CD-speler in mijn auto.... Maar het ergste is dat de ontvanger van de Nederlandse televisiezenders er laatst mee is gestopt en niet te koop is hier in Spanje.

Ineens stond er geen stroom meer op, dus geen Nederlandse TV meer... De Spaanse ontvanger deed het al heel lang niet meer, dus die heeft Mark maar gauw gemaakt. Met het Nederlandse kastje van het merk Thomson naar een speciaal servicepunt van Thomson in Madrid gereden om hem te laten maken. Helaas had de meneer ons apparaat nog nooit van zijn leven gezien, maar hij wilde er wel even naar kijken. De volgende dag werd ik gebeld dat hij een onderdeeltje nodig heeft en dat dat onderdeeltje (uiteraard!) in heel Spanje niet verkrijgbaar is. Niet getreurd, ik bestel het onderdeeltje via Internet wel even in Nederland en dan kan deze meneer ons machientje weer helemaal in orde maken. Ware het niet dat ik gisterochtend het bericht ontving dat de fabrikant Thomson failliet is gegaan en er geen onderdelen meer te bestellen zijn. Tja, nu geef ik het op!!

Een vriendin die eind vorig jaar terug naar Nederland was verhuisd had zo’n ontvangstapparaat achtergelaten bij Nicole hier in Madrid en ik wist dat dat ding al maanden ongebruikt in haar kast stond. Ik belde haar meteen toen ik erachter kwam dat dit verhaal nog wel eens heel lang kon gaan duren...maar wat bleek? Ze had het apparaat juist díe week aan laten sluiten door een bedrijfje! Wat een pech voor ons! Voorlopig geen Nederlandse TV meer... Gelukkig had mijn zus in maart een enorme stapel DVD’s achtergelaten!

Toch heeft het kapotte apparaat ons ook iets goeds gebracht. Vanmorgen haalde ik het weer op bij het servicepunt van Thomson en toen had ik nog even tijd over. Ik slenterde wat rond in deze mooie, oude buurt achter Plaza del Toro. Er zitten veel leuke winkeltjes zoals een piepklein postkantoortje, een papierwinkel (met o.a. geschept papier - erg leuk!), klein groentewinkeltje en ook een ecologische supermarkt. Tuurlijk liep ik daar even binnen en ik kwam in een soort walhalla voor Maren terecht! Verschillende soorten speltkoekjes en -brood van Nederlandse bakkers als De Rith en Molenaartje, krentenbollen(!), Hollandse gemberkoek en stroopwafels, kleine rijstewafeltjes in allerlei smaken, Weleda produkten, thee van Simon Lévelt en zelfs geitenmelkijs van de Drie Geitjes uit Holland! Met een volle boodschappentas en een lach op mijn gezicht ben ik weer naar mijn auto gelopen om de meisjes van school te halen.

Gisteren hebben we Mark’s verjaardag gevierd en kwam Anthe er ’s avonds laat achter dat ze nog moest koken voor haar kookkring de volgende dag. Stonden we daar met z’n drietjes achter het fornuis aardappel-mais-pannekoekjes te bakken! De oudste twee meiden worden zo snel groot de laatste tijd. Inden heeft gisteren haar laatste tafel voor de juf opgezegd en heeft nu alle tafels uit haar hoofd geleerd. En Anthe is met de entree-toets van CITO begonnen deze week, het zal zo’n vier weken in beslag nemen en er hangt een voorlopig schooladvies aan. En dan krijgen ze volgende week allebei hun beugels!

vrijdag 2 mei 2008

Mezquita

De mezquita van Córdoba is één van de grootste islamitische gebouwen in Andalucia. Dit gebouw met oneindig veel rood-witte bogen en prachtige mozaïek waar kilo’s goud in is verwerkt werd gebouwd in 785. Helaas hebben de katholieken in de 16e eeuw een kathedraal pontificaal in het midden gezet en 19 deuren dichtgemetseld, waardoor er nauwelijks nog licht binnenvalt en het effekt van de oneindige bogen grotendeels teniet is gedaan...eeuwig zonde...

We zijn een paar dagen naar Córdoba geweest en logeerden op een finca buiten de stad. Er was een groot zwembad bij waar de kinderen van genoten en waarlangs we heerlijk mochten ontbijten in de ochtend en als we wilden ook ’s avonds dineren. We hebben er zelfs een keertje gegeten met opa & oma Rippens die op bezoek kwamen. De finca ligt vlakbij kasteel de Almodóvar, gebouwd in 760. Een prachtig gerestaureerd moors kasteel waar ook de film “Pipo en de Ppparelridder” is opgenomen. De meiden herkenden allemaal stukjes uit de film, dus dat was extra leuk.

Ook zijn we een ochtend naar een grote opgraving geweest, Madinat Al-Zahra. Deze stad uit 940 bestaat uit een grote moskee, paleizen van de koningen en de eerste minister, en uiteraard huizen van het personeel. Er is nog maar een klein gedeelte opgegraven en het is nu al indrukwekkend. Deze mysterieuze stad is ooit gebouwd uit ideologie en politiek oogpunt, alhoewel het verhaal gaat dat de toenmalige koning indruk wilde maken op zijn vrouw. In oude verhalen wordt geschreven over enorme schatten, marmeren muren, zinken baden die het zonlicht reflecteerden en gouden plafonds...sprookjesachtig!

Die middag hebben we het kasteel Alcázar de los Reyes in Córdoba bezocht. Dit is ooit als paleis gebouwd en heeft prachtige tuinen met visvijvers, sinaasappelbomen, fonteinen en rozentuinen. In dit kasteel zijn ooit de plannen beraamd om Amerika te ontdekken en Andalucia te heroveren van de Arabieren. Maren was in de rij in slaap gevallen op Mark’s schouders, dus hebben we haar op een stenen bankje langs de kasteelmuur lekker laten slapen – als een échte schone slaapster!

De eerste dag dat we Córdoba bezochten was er een groot feest: Batalla de flores, gevecht van de bloemen. Er kwamen prachtige praalwagens met bloemen versierd door de straat, waar dames en kinderen op zaten die typisch Spaans gekleed waren - allemaal gooiden ze anjers naar het publiek. De bedoeling van dit feest is dat alle bloemen weer terug gegooid worden, een heel vrolijke boel. En ook erg leuk om mee te doen! Haha!

Na deze culturele dagen hebben we de laatste dag van onze vakantie doorgebracht aan de Atlantische Oceaan. Lekker op het strand gezeten en de meest stoere van ons vijf hebben zelfs gezwommen! (zie fotoalbum) Uiteraard hebben we lekker vis gegeten aan het strand en aan het eind van de middag zijn we via een prachtige route door de Sierra Nevada weer terug naar Madrid gereden. We hadden de muziek van Grease lekker hard opgezet en zo zongen we de kilometers weg - tot groot plezier van de meiden zong Mark Danny’s en ik Sandy’s deel!