Navidad

Alweer een Kerstmis in Madrid. De Madrilenen hebben dit jaar minder uitbundig uitgepakt met Kerstversieringen in de stad dan andere jaren, vermoedelijk vanwege de crisis, maar toch nog uitbundig! Ons huis is gezellig versierd met een Kerstboom in de huiskamer en zelfs een slinger met Kerstkaarten. Vorig jaar kwamen de Kerstkaarten pas in het nieuwe jaar aan...

Deze laatste dagen voor Kerstmis staan voor ons een beetje in het teken van afscheid. Voor mij een afscheid van twee vriendinnen, voor Anthe en Inden afscheid van hun vriendin Emma, voor Maren van haar vriendinnetje Olivia en voor Mark van twee van zijn nieuwe vrienden. Eén gezin is afgelopen weekend reeds vertrokken en het andere gezin nog niet, dus hebben we dit weekend écht optimaal gebruik gemaakt van de tijd die we nog samen hadden! Zaterdag grotendeels de dag met elkaar in het zonnetje op ons deck doorgebracht, de kids hebben de nieuwe film ´Brief aan de koning´ gekeken. Zondag hebben we gezamelijk in de bergen gelunched bij een piepklein restaurantje in een oud huisje, open haard aan en het vlees werd buiten op het vuur geroosterd. Het dorp lag in de sneeuw en om ons heen zagen we alleen een knalblauwe lucht met witte bergtoppen! De restauranthouder stelde voor om de kinderen snel te laten eten en daarna een sneeuwbalgevecht buiten te laten houden, zodat wij met z´n viertjes een goed tafelgesprek konden voeren. Goed idee! Na de lunch hebben we met z´n tienen sleetje gereden en veel gelachen en genoten! (zie ons fotoalbum) Toen het donker werd zijn we naar een ander bergdorp gereden voor een Belén Vivienda, een levende Kerststal. Helaas waren we te laat, er mochten 500 mensen tegelijk kijken. Dus hebben we op het versierde dorpsplein warme chocomel met churro´s tot ons genomen terwijl er door de luidsprekers Kerstmuziek werd gedraaid....

Op Mark´s werk is helaas niet veel van een Kerstsfeer te merken... De verkoop is flink gedaald en de glasoven loopt heel erg slecht. Er worden nu beslissingen genomen voor de toekomst van de fabriek, een toekomst die er niet rooskleurig uit ziet. Dat houdt voor ons gezin in dat Mark aankomende week niet met ons mee kan naar Nederland om samen Kerst te vieren... We hebben alle mogelijkheden overwogen en dit lijkt de beste keus – zonder Mark naar Nederland. (helaas al eens eerder gebeurd in de zomervakantie) Anthe en Inden kijken er naar uit om bij hun vriendinnen in Breda te logeren, en Maren om tijd met haar grote vriend Sebas door te brengen. Ook hadden we de meiden nieuwe, stoere winterlaarzen beloofd. Op naar Breda dus! Mijn vriendin Olga vond het geen goed idee dat ik met Maren alleen in een hotelkamer zit, dus zullen we bij haar logeren en een Kerstdag samen doorbrengen. Het ziet er naar uit dat Mark zich Tweede Kerstdag bij ons zal voegen en de dagen erna zullen we wat familiebezoekjes afleggen en eindigen met een groep studievrienden met hun kinderen in een groot vakantiehuis om het oude jaar uit te luiden en het nieuwe jaar met z´n allen in te knallen!

Op school heeft Maren afscheid genomen van haar klasje, want ze gaat in het nieuwe jaar naar de basisschool. Ook is er op school veel aandacht geschonken aan Kerstmis met voor de ouders een Kerstconcert (zie ons fotoalbum), een Kerstmarkt met knutsels, een gezellige Kerstborrel en de laatste dag voor de vakantie een Kerstontbijt voor alle leerlingen.

Wij wensen alle lezers van ons blog warme, liefdevolle Kerstdagen en alle goeds voor 2009!

Sola a Holanda

Terug in Madrid…ik heb deze maandagochtend gigantisch in de file gestaan om de stad uit te komen op weg naar huis, alle wegen waren geblokkeerd! Spanjaarden allemaal hevig geëmotioneerd aan het claxoneren, welkom thuis Anja!

Zondagmiddag ben ik thuis gekomen van een weekend in Nederland, helemaal in mijn eentje. Voor de eerste keer...hoe grensverleggend! Vrijdag heb ik de hele dag met mijn zus en haar baby Ryan doorgebracht. Lekker op de bank met een slapende baby op schoot, genietend van zijn warmte en het wonderlijke van een pasgeborene. Mijn zus verwende mij met broodjes belegd met kroket en filet americain, en bij de thee pindarotsjes...net als vroeger thuis... Ik ben eind van de middag nog even op de fiets met mijn nichtje naar de kapper geweest en ´s avonds op koopavond met mijn zus door de HEMA en de Zeeman gestruind – en natuurlijk geëindigd in een Grand Café met een grote kop warme chocomel met echte slagroom...haha!

Zaterdag ben ik naar Breda gereden - mijn zus had voor onderweg bokkepootjes meegegeven! – en ik heb daar even in de stad wat boodschapjes gedaan voor de meisjes zoals Nederlandstalige DVD´s, kniekousen bij de HEMA en een pak chocoladevlokken en ben toen naar mijn vriendin Olga gereden. Olga wist helemaal niets van mijn bezoek, een verrassing die Hugo en ik bekokstoofd hadden voor Olga´s 40e verjaardag. Ze stond helemaal perplex toen ik de deur open deed in haar huis toen ze terug kwam van de kapper! Ze hadden een groots feest georganiseerd voor ´s avonds, om het leven te vieren, een ABBAfeest. We hebben ons samen verkleed en opgetut voor het feest, en ons samen verkneukeld over onze outfits..haha! (zie fotoalbum) Het feest was écht geweldig!! De ambiance was perfekt in hun prachtige huis, alle meubels eruit en een dansvloer erin. De film Mama Mia werd op de muur gedraaid, een discobal, DJ´s met goede muziek, alle gasten mooi verkleed, een heerlijk buffet en zelfs rook op de dansvloer! Ik ben heel blij dat ik erbij was, had het niet willen missen...

Zondagochtend vroeg ben ik weer terug gevlogen naar Madrid waar mijn gezinnetje me stond op te wachten bij de terminal. Thuis samen mijn kleine koffertje uitgepakt gevuld met Hollandse verrassingen en kort daarna weer met z´n allen naar het volgende feest, een afscheidsfeestje van vrienden van ons waar we veel mee optrokken hier in Madrid...

En nu gaan we ons voorbereiden op deze Kerstweek op school, onze reis naar Nederland, én op Maren´s afscheid op La Casita. Maren wordt tijdens de Kerstvakantie 4 jaar en ze gaat dus ná de Kerstvakantie naar de basisschool! Onze kleinste prinses wordt een kleuter...

Regalos

Kadootjes... Dit jaar had Zwarte Piet de kadootjes op ons deck achtergelaten voor Pakjesavond. Mark had een Piet de straat uit zien rennen... Alle kado’s werden naar binnen gesleept en we hebben ´s middags een beginnetje gemaakt met de brieven van de Sint en het uitpakken van wat kadootjes. (zie ons fotoalbum) Na het eten hebben we de rest van de kadootjes uitgepakt en gesnoept van banketstaaf, gevulde speculaas en pepernoten. Maren’s grootste wens was uitgekomen met een roze mobiele telefoon, Inden’s wens met een digitale camera en Anthe’s wens met een superdik boek van Tonke Dragt. Mark is verwend met een CD van Il Divo én concerttickets, en ik met een theeservies uit India! Uiteraard hebben de dames zoals elk jaar weer veel knutselspullen, een chocoladeletter en een pyama gekregen. En nu is de Sint weer op weg naar Madrid... Wat is overgebleven zijn drie gelukkige kinderen met bergen speelgoed en een tevreden papa en mama.

De dag na Pakjesavond was een Feestdag in Spanje, alle winkels waren gesloten. We hebben er een pyamadag van gemaakt. De hele dag in pyama – de meiden hebben geschilderd in hun nieuwe mandala-kleurboek, we hebben veel spelletjes samen gedaan en natuurlijk onze chocoladeletter gedoopt in een kopje thee. Het lekkerste wat er is, haha! Mark en ik hebben ons tegen negen uur ´s avonds nog aangekleed om sushi te gaan eten in de buurt. Het was heerlijk, in tegenstelling tot de eerste keer dat ik in mijn leven sushi at, in Massachusetts. Daar had ik alles terug naar de keuken laten sturen om het alsnog te laten bakken!

Om het afscheidskado voor mijn vriendin Nicole te kopen - Spaans aardewerk – moesten we vorige week naar het centrum van Madrid. Om precies te zijn; recht tegenover het Prado-museum, een lange paseo met oude bomen zonder parkeerplaatsen. Ik had dit uitstapje gepland met Mirjam en we hadden onze kinderen op de naschoolse geplaatst. Overigens ook twee kinderen van Nicole, want die logeerden die nacht toevallig bij Mirjam en mij vanwege hun verhuizing. Na een verjaardagslunch vertrokken we met hulp van de TomTom richting het centrum. Uiteraard sloeg de TomTom niet meteen aan, waardoor we eerst op ons gevoel afmoesten. En wij zijn echt twee helden in de auto...niet dus! Gelukkig zag Charlotte ons wegrijden in de verkeerde richting waardoor we op tijd weer de juiste richting op genavigeerd werden! Eenmaal op de snelweg zagen Monique en Audrey ons als wegpiraten op het allerlaatste moment (over de vluchtstrook) een afrit inslaan om ons vervolgens even later weer bij hen te voegen op de snelweg waar we vandaan kwamen. Dit zou helemaal goed komen, hahaha! Uiteindelijk kwamen we bij de kadowinkel aan en (ongelofelijk, maar waar) er was een parkeerplek recht voor de winkel. Weliswaar voor laden/lossen – maar dat was technisch gezien toch wat we deden? Met een enorme doos vol aardewerk zijn we trots weer terug naar school gereden waar we zelfs op tijd aankwamen om onze kinderschare weer op te halen. Wéér een overwinning!

We hebben een nieuwe computer. Ik weet nog niet of ik er blij mee ben, want ik ben niet zo op moderne veranderingen... Onze oude computer was niet meer betrouwbaar, soms stopte hij er mee. Mark kreeg hem telkens weer aan de praat, maar het zou niet lang meer duren voordat hij definitief het loodje zou leggen. Daarom heeft Mark de notebook van zijn werk overgekocht. En dat is even wennen, vind ik. Ten eerste is het een Spaanse computer met een Spaans toetsenbord en een Spaanse versie van Microsoft Word. Ten tweede heeft het een veel kleiner beeldscherm dan onze oude vertrouwde, en de kleuren zijn anders! MSNen lukte even niet meer en al mijn favorieten op Internet zijn verdwenen - ik moet ze stuk voor stuk met de hand opnieuw invoeren. Het is nu vast wel duidelijk dat ik het niet zo op moderne vernieuwingen heb. Wij hebben geen iPOD, Wii, Playstation of Nintendo... En het was dat jaren geleden de nood zó hoog was vanwege mijn ziekenhuisopnames (tijdens Anthe´s zwangerschap) dat Mark een magnetron en een wasdroger had aangeschaft, anders... Ik heb bijvoorbeeld wel een mobieltje, de meeste simpele (en ouderwetse) die er bestaat, maar de batterij is vaak leeg óf ik heb hem weer eens niet bij me... Maakt dat van mij nu een digibeet?

Prisa

Druk... Hebben we het niet allemaal druk? En laten we dat niet zelf toe als we onze keuzes maken? Tijd kunnen we maken als we denken ergens geen tijd voor te hebben. Tóch voelt het elk jaar weer aan het eind van het jaar alsof we het met z’n allen heel druk hebben. Uiteraard is het drukker dan andere maanden met de voorbereidingen voor Pakjesavond en daarna de Kerstdagen, maar het voelt ook veel drukker door de vele feestelijkheden die hiermee gepaard gaan. Alles is even gezellig en ergens wil je toch ook niets missen? Dus hollen we van het ene feestje naar de volgende borrel en van het ene afscheid naar het volgende etentje – allemaal leuk! Maar wel druk....

Terwijl Madrid al helemaal versierd wordt voor Navidad met grote versierde Kerstbomen op de pleinen en rotondes, prachtige feestverlichting in de straten en mooie etalages van winkels, maakten de Nederlanders hier in Madrid zich op voor de komst van Sinterklaas in de residentie van de ambassadeur. Wij waren voor de eerste keer ook van de partij! (zie fotoalbum) Meer dan 100 kindjes stonden te wachten op de komst van de Sint... Sinterklaas had voor ieder kind een kadootje en een klein woordje. Onze meisjes werden ieder verblijd met een Nederlands leesboek. Nu komt de Sint vrijdag ook nog langs op school, Anthe en Inden zijn al druk met gedichten en surprises...

Anthe, Inden en Maren hebben vorige week hun schoolrapport gekregen. Ondertussen heb ik ook alle gesprekjes gevoerd op school met hun juffen en kan ik zeggen dat ze het alledrie heel goed doen op school. Maren heeft een ware metamorfose ondergaan nu ze de oudste is van de klas. Ze is van een verlegen rustig meisje veranderd in een grote meid die het leuk vindt om de juf te helpen. Ze heeft de laatste weken veel interesse in letters en kan sinds kort letters van haar eigen naam schrijven (linkshandig) – klaar voor de basisschool dus! Inden doet het ook goed in groep 5. Haar Spaanse juf vindt dat ze wel wat meer Spaans kan praten dan ze nu doet, maar in haar schriftje doet ze het perfekt! Anthe zal dit schooljaar de afsluitende CITO-toets doen, waarna ze naar een internationale school zal gaan. Daar bereiden ze haar op voor door Anthe Spaans rekenen te laten volgen (lijkt methodisch op Engels rekenen). Dit rekenen loopt ver vooruit op Nederlands rekenen zoals met machten, breuken, mingetallen en vergelijkingen. Anthe vindt het allemaal even geweldig!

Vrijdag had ik zo’n bizarre, mooie ervaring.... Ik reed naar de supermarkt voor mijn wekelijks boodschappen zoals ik de laatste twee jaar iedere week doe. Niets bijzonders dus, behalve dat ik dus vergeet de ventweg op te rijden om bij de Carrefour te komen. Ik zit te balen in de auto, want ik had haast. Ik had die ochtend gewerkt in de bibliotheek en moest om twee uur de meiden weer ophalen van school. Ik moest via twee rotondes weer terug naar de plek waar ik de ventweg op kon en vervolgens zie ik dat de auto die voor mij reed door een lange autobus aangereden is! De bus had die auto niet gezien bij het wegrijden van de bushalte. Meteen besefte ik dat áls ik niet door een verstandsverbijstering die ventweg voorbij gereden was, míjn auto dus aangereden was... Bijzonder, hè?

Zondagochtend hebben we mijn vriendin verrast met een afscheidsontbijt van mijn oude peutergroep. Iedereen had lekkere hapjes mee, servies, tafellaken – voor alles was gezorgd! Annemarie had niks doorgehad van onze heimelijke plannetjes. We hebben genoten van alle lekkere hapjes en het gezelschap zónder kindjes. Mark was met de meiden naar de dierentuin geweest. Eenmaal thuisgekomen zouden we naar de bergen gaan om sleetje te rijden. Er is veel sneeuw gevallen deze week, maar uiteindelijk bleven we thuis om te relaxen, huiswerk te maken, suprises af te ronden en de film Minoes te kijken. Aan het eind van de middag werd ik plotseling ziek, buikkrampen en later spugen... Volgend weekend is een extra lang weekend vanwege een nationale feestdag, dus dat sleeën komt dan helemaal goed!