El cine

Afgelopen zomer heb ik een mooi boek gelezen, het jongetje in de gestreepte pyama. En nu zag ik de laatste weken steeds filmposters hangen in Madrid van de verfilming van dit boek, el niño con el pijama de rayas. Afgelopen weekend ben ik met twee vrouwen naar deze film geweest. De originele versie, want de meeste films worden in Spanje nagesynchroniseerd. Het oorlogsverhaal was prachtig verfilmd en sommige stukjes waren wat aangepast, maar het einde...! Het einde in het boek was dramatisch, maar in de vorm van de suggestie. In de film werd alles gedetailleerd weergegeven en uiteraard nog gedramatiseerd...heftig! We kwamen alledrie met natte ogen uit de zaal en waren erg onder de indruk. Eerst maar even lekker een kop warme chocomel drinken met iets lekkers erbij: kleine broodjes met een stukje chocolade reep ertussen. Eigenlijk een merienda (een vijf-uurtje) maar het café wilde ze zo laat nog wel voor ons klaar maken, heerlijk!

Ik vergeet nooit meer dat ik heel lang geleden met mijn vriendin Irma naar de middagvoorstelling van Schindler’s List in het Tuschinsky theater ging... De zaal zat vol met oude besjes die ook met een goedkoop middagkaartje naar de bios gingen - net zoals Irma en ik als arme studentjes. Tijdens de film hoorden we regelmatig huilende mensen en zelfs mensen die overstuur raakten of gilden... De beelden en de emotionele reakties van deze oudjes hadden zoveel indruk op ons gemaakt dat we ons winkelmiddagje maar hebben laten zitten en allebei met zwaar hoofdpijn op de fiets naar huis zijn gegaan...

Waar we hier ook veel filmposters van zien is High School Musical 3. Deze film gaat wereldwijd op dezelfde dag in première, namelijk op 24 oktober a.s.. Wij gaan het weekend na onze vakantie met ons gezin naar deze film. (Filmkaartjes zijn hier niet zo duur, zo’n € 4,50.) Anthe, Inden en Maren zijn dol op dit soort films. Ze kijken graag naar High School Musical 1 en 2 en ook naar Grease 1 en 2. Ze hebben alle liedjes op hun MP3speler staan. En nu is Anthe niet lang geleden met vriendinnen naar de film Mama Mia! geweest. Mark heeft de CD met de soundtracks onlangs gekocht en nu zingen we de hele dag ABBA-liedjes! (ook Maren in haar kinder-Engels!) Ik herleef mijn eigen tienertijd weer. Ik weet nog toen ik zo oud was als Anthe (precies 30 jaar geleden!) ik met mijn vriendinnen op zolder alle dansjes op ABBA aan het oefenen was voor de weekafsluiting... De liedjes uit Grease 2 vinden Anthe en Inden eigenlijk het allermooist, maar die CD had ik hier nooit gezien. Als verrassing voor onze rondreis heb ik de muziek van Grease 2 gekocht via bol.com, voor tijdens de autoritten.... Dat wordt weer veel zingen onderweg!

Het kopen van de tickets voor de ferry naar Marokko ging trouwens niet echt van een leien dakje. Allereerst kwamen de vertrektijden van de boot pas onlangs op de website. Ik keek al weken naar deze site om te kijken of we nu al eens konden boeken! Begin van deze week stonden eindelijk onze reisdagen erop, maar toen ik ging boeken kon de site geen departures vinden..nou ja! Een mogelijkheid is om de tickets in de haven te kopen, maar bij dat idee werd Mark een beetje zenuwachtig. Dus heb ik een e-mail gestuurd naar het vervoersbedrijf (geen telefoonnummer te vinden uiteraard) en ik kreeg als antwoord dat ik me geen zorgen moest maken dat hun site niet werkte, want we hadden nog een paar dagen voor vertrek! Uiteraard ben ik verder gaan zoeken, want wij plannen graag alles vooruit. En nu hebben we allevijf een ticket voor een stoel op de boot en de auto mag ook mee, met de duurste ticket...haha!

Een paar weken geleden had ik een wegenkaart van Marokko besteld bij een grote boekhandel en ik zou een SMSje krijgen zodra de kaart binnen was. Na een tijdje kreeg ik een SMSje en toog naar de boekhandel waar bleek dat de bestelling gecancelled was en de meneer niet wist waarom. Hij kon de wegenkaart niet meer bestellen. Een vriendin van mij kwam er na bezoek aan verschillende boekhandels achter dat de kaart niet meer in herdruk is, en dus niet meer te bestellen. Ik heb nu via-via een 10-jaar oude kaart geleend, dus nu maar hopen dat er in die tijd niet teveel veranderd is tussen de aankomsthaven in Ceuta en het blauwe dorp Chefchaouen..hahaha!

Nog drie nachtjes slapen voordat ons avontuur begint...

El crisis en España

In Nederland staan de kranten er bol van, maar hier in Madrid merken we ook dat er een economische crisis heerst. Op het schoolplein werd de laatste tijd uiteraard - net als in Nederland - ook gesproken over de spaartegoeden bij Icesave... En er heeft een Nederlands gezin afgelopen week te horen gekregen dat ze onverwachts terug naar Nederland moeten, want de broodwinner van dit gezin werkt bij Fortis... Maar naast deze aan-Nederland-gerelateerde invloeden zien we het vooral aan de nieuwbouw van flatgebouwen hier in Madrid. Iedere dag als we naar school rijden komen we door een nieuwe wijk, barrio Sanchinarro, welke volgebouwd wordt met hoogbouw. Een paar flats zijn afgelopen zomer opgeleverd, maar de gebouwen staan grotendeels leeg. Overal aanplakbiljetten met ‘te huur’ en ‘te koop’ achter de ramen...heel treurig. Ik hoorde dat de mensen die er wél zijn gaan wonen geen geld meer over hebben voor de inrichting, ze zitten op de verhuisdozen... Daarnaast worden steeds meer bouwvakkers werkeloos, projekten worden stilgelegd omdat er geen geld binnenkomt. Hetzelfde geldt helaas ook voor Mark’s fabriek, zijn afzetmarkt is gerelateerd aan de bouw...

Afgelopen zondag zijn we naar een Middeleeuwse markt geweest in Alcála de Henares, de plaats waar Mark’s fabriek staat. Het is een oud stadje met een eeuwenoude universiteit en het is de geboorteplaats van Cervantes, de schrijver van het boek over Don Quichote. In oktober wordt er ieder jaar een Middeleeuwse markt gehouden. En voor Mark en mij was dit het derde(!) jaar al dat we hier rondliepen! Het eerste jaar waren we in oktober in Madrid om naar huizen te kijken en verzeilden we min of meer per ongeluk met de makelaar op deze leuke markt. Vorig jaar namen we voor de eerste keer de meiden mee die het erg leuk vonden om alle oude beroepen te zien, de verkopers dragen mooie Middeleeuwse kleding en er worden veel leuke handgemaakte spulletjes verkocht. En nu zijn we er dus wéér heen getogen – leuk om hier in Spanje een ‘o ja!’-ervaring te hebben!

De laatste weken was ik weer druk met het opzetten van judo- en flamencolessen voor de kinderen van de Nederlandse school. Vorig jaar ben ik daarmee begonnen. Het vergde veel organisatie, maar het liep goed en iedereen was tevreden. Maandag- en woensdagmiddag was er een judoles en dinsdag- en donderdagmiddag was er een flamencoles. Dit alles vond plaats in een sportschool vlakbij school. Dit jaar had ik weer contact opgenomen met dezelfde judoleraar en de flamencojuf en het leek erop dat alles weer soepel zou gaan lopen. Maar door wat veranderingen hadden een aantal ouders wat op te merken over de gang van zaken. En uiteindelijk blijkt eigenlijk dat je het niet iedereen naar de zin kunt maken! Dit schooljaar ging het dus heel wat moeizamer en dat samen genomen met het feit dat Anthe en Inden al een jaar niet meer op judo en flamenco zitten – en daar ben ik het oorspronkelijk allemaal om begonnen! – heb ik deze week bij de directrice en het bestuur aangegeven dat ik met de organisatie stop. Frappant is dat ik alleen maar reakties vol begrip kreeg van alle bestuursleden, want nu bleek dat in het verleden heel vaak dit soort akties dood gebloed zijn vanwege de houding van sommige ouders... Toch jammer..

Gelukkig hebben we ook weer iets leuks om naar uit te kijken! We gaan volgende week namelijk een rondreis maken. De kinderen hebben eind volgende week Herfstvakantie en dan gaan we een week weg. We gaan eerst een paar dagen in een B&B in Ronda, een mooi bergdorp in Andalusia en daarna gaan we met onze eigen auto op de ferry naar Marokko. We gaan het blauwe dorp bezoeken waar Anna van Praag met haar man Ilco en hun drie dochters ook geweest zijn met hun Zeerover! (zie Anna’s blog onder ‘leuke links’) Daar blijven we een paar dagen om in het Rifgebergte te wandelen en de Medina van Chefchaouen te bezoeken en dan gaan we met de ferry terug naar Spanje om de stad Granada te bezoeken. We vinden het een heel avontuur..met onze eigen auto naar Marokko!

Muebles

Laatst ben ik met een vriendin de bergen van Segovia ingereden op zoek naar een oude schuur van twee oude broers die daar vroeger antieke meubels opknapten en verkochten. Op hun zolder lagen oude kruiken en olijvenmanden die ook verkocht werden. Mijn vriendin was er zes jaar geleden voor het laatst geweest en ze wist nog ongeveer waar het was. Toen we daar aankwamen was er nieuwbouw geplaatst en geen oude schuur meer te bekennen... We belden aan bij een huisje waar een bord “antigüedades” aan de muur hing. En toevallig deed een van de broers open! Broer Rafael werkte er niet meer, was doof aan een oor en liep met een stok, maar zijn dochters Ana en Belén hadden de zaak overgenomen. De oude man belde zijn dochter Ana en zij kwam ons ophalen om de weg te wijzen naar hun nieuwe werkplaats. Geweldige plek met oude (apothekers)kasten, servies, speilenbedden, schalen, klokken, antieke deuren en lange tafels!

Omdat we toch een beetje een speciale behandeling kregen mochten we mee naar de voorraadschuur waar nog veel meer meubels stonden te wachten om opgeknapt te worden. Ook vonden we de kruiken van de oude zolder, maar die mochten van de broers niet verkocht worden. Ik heb de maten van mooie kasten opgenomen om thuis op te meten en heb een antieke, houten schaal gekocht die vroeger in de keuken op tafel werd gezet, waar de hele familie met een lepel uit at. Ook een stenen schaal die in de oven werd gebruikt en een heel grote houten bak waar vroeger het brooddeeg in werd gemaakt. Buiten lagen wat meubels met oud hout op een hoop om weg te gooien... Mijn vriendin mocht gratis een kastje meenemen en ik een keukentafel met twee laden. Goed dat we met mijn grote Volvo waren, die werd tot z’n nok helemaal volgeladen!

We voelen en ruiken in de lucht dat de herfst is begonnen. De temperatuur haalt ’s middags met groot gemak de 25 graden, maar de wind wordt frisser. De avond valt wat eerder in waardoor we sinds deze week niet meer ’s avonds buiten op het deck eten. (gisteravond toevallig weer wel!) Ook als we ’s ochtends rond 8 uur vertrekken naar school doen we een vest of een jasje aan, maar nog wel blote-voeten-sandaaltjes eronder. Normaliter staat de airco in mijn auto standaard koude lucht te blazen, maar sinds deze week zetten we hem ’s ochtends nog uit – om hem ’s middags weer voluit aan te zetten. Normaal gesproken blijft deze temperatuurwisseling gedurende de maand oktober waarna in november de koude zal invallen...

Ik krijg ook trek in gevulde speculaas en pepernoten... Zit er dan toch een soort biologisch klokje in me die de seizoenen aangeeft en zorgt voor trek in Sinterklaassnoepgoed ookal zien we dat hier nergens? Wél heb ik Hollandse stroopwafeltjes ontdekt in een supermarkt. Ik dacht er eentje te nemen onderweg naar huis, maar bij thuiskomst was het zakje bijna leeg!! In de Spaanse supermarkt begint er een verandering in te treden... Laatst kreeg ik een biologisch afbreekbaar tasje thuis gestuurd om uit te proberen. Ze zijn nu te koop bij de kassa voor 5ct per tasje. Ik neem al zolang we hier wonen mijn grote shoppers en een boodschappenkrat mee als ik boodschappen ga doen. Vaak zegt de kassajuffrouw daar iets positiefs van, want normaal gesproken pakt zij de boodschappen in die kleine plastic tasjes in. Maar er hangen nu ook shoppers te koop bij de ingang van de supermarkt, alhoewel de kassajuffrouw laatst zei dat het wel een paar jaar zou duren voordat iedereen in Spanje een grote shopper zal gebruiken.

Zondag zijn we weer eens gaan wandelen in de bergen. Ruim een half uur rijden van ons huis is een natuurpark waar je mooi kunt wandelen en klimmen over grote rotsblokken. Wandelstokken van de meiden mee, een rugzak met water en lekkers en toen gingen we op pad. Het zonnetje scheen uitbundig dus we hebben een flink stuk gelopen, de top bereikt van een berg en een leuke picknickplek ontdekt met tafels en banken van zwerfkeien... Absoluut een plek om terug te keren! Zeker sinds deze week de drukte van alledag weer gaat beginnen. Mijn Spaanse les is begonnen; twee dagen per week op de Universidad Popular mét huiswerk. Anthe en Inden zijn trouwens gestopt met extra Spaanse les. Mijn schilderles en flamencoles beginnen deze week en ik werk weer wekelijks in de schoolbibliotheek. Daarnaast beginnen de tekenlessen van de meiden deze week en Anthe heeft natuurlijk haar tennislessen. Mark’s werk vergt ook nog steeds al zijn aandacht en energie, dus dan is het heerlijk om in het weekend erop uit te trekken de bergen in!