 |
| Traveling sisters in Asia! |
‘It seems very safe to me to be surrounded by green growing things and water.’
Sinds gisteren zitten ze samen in Bangkok. Het is er verschrikkelijk heet. Gevoelstemperatuur vijftig graden. Straten vol chaos. Op de stoep eettentjes met zwetende koks achter de noedels. Ze zijn er samen, de twee oudste zussen. Middelste zus is afgelopen vrijdag in haar uppie helemaal naar Singapore gevlogen. Oudste zus stond haar daar op te wachten op de luchthaven. Jongste zusje en ik brachten haar naar het vliegveld in Düsseldorf. Eerst twee uur rijden naar Roermond vanuit Breda waar we jongste zusje ophaalden van het station. Zij had namelijk in de ochtend nog colleges in Maastricht. Gedrieën een warme chocomel op de luchthaven in Duitsland. Of we wilden wachten totdat ze haar koffer ingecheckt had. Een immens lange rij. De parkeermeter van de parkeergarage tikte gestaag door. Aangezien wij met tassen vol Hollandse boodschappen, verjaardagscadeaus en brieven voor oudste haar koffer flink hadden gevuld was het eigenlijk wel gepast om dat voor middelste te doen. Midden op de volgende dag, toen wij Koningsdag vierden in het door ons geliefde Amsterdam, kregen we het bericht dat ze samen waren. Fotootjes van de zussen volgden. Heerlijk idee. Wij hadden die ochtend, net als anders op Koningsdag, onze auto in onze oude straat geparkeerd. Gratis parkeren op Koningsdag. Eerst een taartje op het Javaplein en toen slenterend over de vrijmarkt van de Javastraat de Plantage Middenlaan op langs Artis en uiteindelijk de gezellige grachten op. Het werd steeds iets drukker en meer oranje in de hoofdstad. De zon ging flink schijnen. Er verschenen steeds meer volle boten, vol dansende jongelui op luide muziek, op de grachten. Een podium op de Noordermarkt met een coverband. We ontmoetten mijn zus met partner die net uit het Vondelpark kwamen lopen waar het kennelijk niet zo druk was. Samen wat eten op straat. Praten lukt alleen schreeuwend. Nadat zij verder liepen naar het station gingen mijn lief en ik in het zonnetje aan één van de grachten zitten. Ik had een Hongaars tomatenplantje onderweg gekocht van een vrouw die de tomaten daar zo lekker vond. De klimplant komt later in onze nieuw aan te schaffen tuinkas te staan. Af en toe moest ik het plantje diep uit m’n tas halen en wat zonlicht geven. Ook een witte lange zomerjurk van een mooi merk uit Kopenhagen gekocht. Haar man zat in het zonnetje voor hun grachtenpand terwijl zijn vrouw de verkoop deed. ‘Wat een mooie BH heb je aan. Een Marlies Dekkers? vroeg hij mij onbeschaamd. Mijn lief stond een metertje verderop, hoorde het en veroordeelde de brutale opmerking hardop tegen de verkoopster. ‘Wat een rare vent is dat zeg.’ ’Dat is mijn man’ reageerde ze zo luchtig mogelijk. Ik weet zeker dat hij na ons vertrek een flinke veeg uit de pan kreeg van haar, haha. We dronken ook nog samen een kop thee op een terras met een live DJ vlakbij het Muziektheater. Eenmaal weer op de been tegen vier uur kon ik ineens niet meer. Mijn lijf was moe. Ik sleepte mezelf naar de ingang van het Wertheim park. Het park was één van de plekken waar wij in 1995 trouwfoto’s hadden laten nemen. Ik plofte op een zonnig terrasje neer tegenover de ingang. Mijn lief ging onze auto ophalen. Met mijn opgezwollen enkels omhoog zat ik aan een muntthee in de middagzon. Lekker mensen kijken en flarden gesprekken opvangen, van feestvierders die oranje gekleed van of naar het centrum wandelden.
Een oranjerie, orangerie of wintertuin. Van het Franse oranger: sinaasappelboom, is een gebouw waar men 's winters de kuipplanten bewaart, die 's zomers buiten staan. Een oranjerie werd ooit gebouwd om te kunnen pronken met de dure en exotische planten die uit verre landen en kolonies werden overgebracht. Vanwege het klimaat is het hier (nog) niet mogelijk buitenshuis tropische planten te houden. Deze worden daarom in kuipen geplant, zodat ze in de winterperiode binnen kunnen worden gezet. In Nederland kwam de oranjerie cultuur op gang rond het midden van de zeventiende eeuw. Latere versies van de oranjerie kregen steeds meer ramen op het zuiden en in de winter een kacheltje om de ergste kou tegen te gaan. Onze, net bestelde, oranjerie wordt een combinatie van een tuinkas en een tuinkamer. Overwinterende planten. Zoals een citroenboompje, bramen, framboos, maar ook mijn klimmende tomatenplant die ik op de vrijmarkt in Amsterdam heb gekocht. Ik krijg een courgetteplant van dochter’s schoonmoeder, en ik wil een klimmende paprikaplant. Ik heb onlangs via marktplaats twaalf grote tweedehands terracotta potten, metalen teilen en grote emaille pannen gekocht. De vrouw vroeg of ik een hobbykas ging starten en kwam heel lief met een flinke stapel tuintijdschriften aanzetten. Ik heb inmiddels zaailingen van radijsplantjes in de grote emaille pannen groeien. Na een aantal weken ontkiemden eindelijk mijn tropische passiebloemplantjes! Om ruimte te maken voor onze oranjerie alias tuinkamer in de achtertuin heeft mijn lief van ons tweede terras alle verweerde houten planken verwijderd. Afgelopen zondag heeft hij met de buurman samen de klassieke betonplaten als tuinafscheiding afgebroken en met een diamantzaag in stukjes gezaagd. Alles ligt al aan de straatkant om opgehaald te worden door de tuinman die ons grasveld gaat vervangen. We hebben nu een ruimere en lichtere plek voor de oranjerie gecreëerd. Eén met smalle raampjes, een schuifdeur, een automatische dakraam, het metaal bedekt met zwarte poedercoating. Een regenton ernaast. Ik heb zoveel ideeën voor het interieur van de tuinkamer! In mijn eetbare tuinkas zou ik willen dat alle planten, fruitboompjes, struiken en gewassen nuttig zijn. Eetbaar. Een verwaarloosd stuk terras omgetoverd tot eetbare oranjerie: vol met kruiden, fruit, groente en misschien eetbare bloemen?
