Amor

Anthe wordt deze zomer 10 jaar en dat betekent dat ze zich als een tiener gaat gedragen. Zolang wij in Madrid wonen en Anthe hier naar school gaat is er een jongen op haar verliefd, Thijs. Een heel lieve jongen, vooral heel romantisch en vasthoudend. Vorig schooljaar overlaadde hij haar al met prachtige tekeningen en gedichten en het hoogtepunt was tijdens schoolkamp in het najaar toen hij een bosje rozen op haar bed had gelegd met een lang romantisch gedicht waarin hij verkering vroeg. Uiteraard leefde de hele bovenbouw met dit liefdesavontuur mee, waar Anthe én Thijs niet blij mee waren...
Nu zag hij zijn kans schoon op Valentijnsdag en liet een mooie brief met gedicht en tekening bezorgen in haar laatje in de klas. Hij heeft nogmaals verkering gevraagd, maar Anthe heeft kranig geweigerd - haar schoolvriendinnen vonden namelijk dat ze het wél moest doen. En wat vinden wij nu zo mooi aan Anthe? Ze heeft hem een lieve brief terug geschreven met de boodschap op de enveloppe dat hij hem pas thuis mocht lezen. Ze heeft de brief alleen op haar kamer geschreven met de deur gesloten en de enveloppe meteen dichtgeplakt. Haar eigen beslissing en helemaal haar eigen ding... Nu kregen we van Thijs zijn moeder een reaktie dat Anthe zo’n lieve brief had geschreven en dat Thijs het helemaal begreep.... Wat wijs en lief! Ons kind wordt groot!

Heimwee..wie heeft er geen last van? Ik had het als kind altijd als ik tijdens vakanties uit logeren ging bij mijn vriendinnetjes. Hier op school in Madrid heerst een beetje de cultuur dat logeren makkelijk is vanwege de grote afstanden. Je brengt je logéetje de volgende ochtend weer naar school, dus dat bespaart een ritje aan het eind van de middag om je kind weer op te halen. Ook wordt er regelmatig in het weekend gelogeerd. Wij doen daar eigenlijk zo min mogelijk aan mee. Met een vriendinnetje op je kamer ga je natuurlijk niet vroeg slapen op een doordeweekse schooldag en in het weekend willen we eigenlijk onze privacy niet snel opgeven vanwege een logéetje die ook aanschuift aan de ontbijtttafel.
Maar zo nu en dan ontkomen we er niet aan en wordt er wel eens gelogeerd. Anthe is er geen held in... Tot nu toe eindigen de logeerpartijtjes voor haar vaak in buikpijn ’s avonds, zodat we Anthe weer laat ergens moeten ophalen. Of de moeder overtuigt Anthe ervan dat ze tóch moet gaan slapen en gaat ze zielig met een vreemd gevoel in haar maag slapen. Slaapfeestjes mislukken daarom ook. Vorig jaar op een slaapfeestje hoorden we dat ze tot 2 uur ’s nachts bij de ouders op de bank had gezeten met een emmer op haar schoot, terwijl de feestende kinderen boven lagen. En ook het laatste logeerfeestje in de bergen afgelopen weekend was een teleurstelling.. Anthe heeft spugend de nacht doorgebracht en is ’s ochtends door een moeder mee naar Madrid genomen, waar wij haar weer van een hockeyveld konden ophalen... Heimwee...

Vorige week was de Nederlandse illustrator Philip Hopman op onze school. Philip Hopman maakt vooral tekeningen voor de kinderboeken van Hans Hagen (o.a. Jubelientje), Francine Oomen, Astrid Lindgren, Annie M.G. Schmidt (Wiplala) en Laika - het kinderboekenweekgeschenk. Hij kwam op school om over zijn werk te vertellen, maar het leukste was natuurlijk dat hij wat tekeningen maakte! Op groot posterpapier heeft hij onder andere Jubelientje getekend en met krijt ingekleurd. Inden had haar eigen boek van Jubelientje mee en daar heeft hij natuurlijk zijn handtekening in gezet. En de grote tekeningen..? Die krijgen een mooi plekje in onze bibliotheek!
Philip Hopman is in Spanje vanwege “Mes del diseño Holandés”...maand van de Nederlandse vormgeving. In Madrid en op andere plaatsen in Spanje worden tentoonstellingen gehouden van Nederlandse schilders en tekenaars, hoorde ik op mijn schilderscursus vandaag. Leuk dat deze kinderboeken-illustrator dan ook even op het Hof der Lage Landen langskwam!

Vanavond hadden Anthe en Inden hun eerste privéles Spaans! Vanaf deze week hebben ze twee keer per week Spaans samen met wat klasgenootjes. Een groepje van zeven kinderen tussen 5 en 10 jaar doen samen met de Spaanse juf op zolder spelletjes om ze uit te dagen Spaans te spreken. Op school is de Spaanse les vooral gericht op de theorie zoals werkwoorden vervoegen en woordenschat uitbreiden. In deze lessen zullen ze leren práten in het Spaans! We hebben er heel wat voor over, want de lessen zijn van 18.30 uur tot 19.30 uur. Dat betekent vroeg eten (Hollandse tijd!) en papa kan twee keer per week niet mee eten, want Mark haalt ze rechtstreeks vanuit zijn werk weer op. Maar de meiden vonden het superleuk en Anthe had nog nooit zoveel Spaans gesproken!

Het Madrileens verkeer

Afgelopen week heb ik me weer eens verwonderd over het Madrileense chaotische verkeer. Het was op een ochtend nadat ik de kinderen naar school gebracht had, Madrileens spitsuur zullen we maar zeggen. Ik reed op één van de drukkere straten van Madrid: Calle de Arturo Soria en het was bijna ongelofelijk! We stonden drie rijen dik bumper aan bumper te wachten om stapvoets door te rijden. Aan de rechterkant zag ik een bus die probeerde in te voegen bij de bushalte (wat vrijwel onmogelijk was), achter mij manouvreerde een motorrijder zich al toeterend door de rijen auto’s heen. Verderop was een vuilnisauto bezig: hij kon nergens langs de stoep rijden, want overal waren auto’s geparkeerd – soms zelfs dubbel! Deze vuilniswagen zorgde voor zoveel overlast in het spitsuur... De stoplichten veranderden van kleur maar er bewoog nauwelijks iets. Van links probeerden auto’s ook nog door de claxon te gebruiken in te voegen in deze straat en op de tussenberm huppelde een jogger met zijwaardse bewegingen over het grasveldje... Ik nam alles waar en was verbijsterd, terwijl ik heel voorzichtig mijn net-opnieuw-gelakte auto krasvrij door het verkeer probeerde te loodsen...

Op Mark’s werk zijn de verwachtingen hoog gespannen. De resultaten van het afgelopen jaar waren nog niet zo goed als gehoopt door alle tegenslagen van het afgelopen jaar. Het nieuwe jaar was dus begonnen met weer een aantal ontslagen en een kritische kijk op het produktieproces. Het resultaat is dat er wat onstabiele faktoren aangepast zijn, waardoor de produktie beter en stabieler moet gaan lopen. Daarnaast hebben ze grote besparingen kunnen maken op de uitgaven voor het nieuwe jaar door te snijden in de schoonmaakkosten. Dit alles had de laatste weken zijn weerslag op Mark’s gestel; hij werd opgeslokt door zijn werk en sliep er slecht van. Maar het goede nieuws is dat het meteen zijn effekt heeft gehad op de resultaten van januari en dat geeft weer goede hoop voor de rest van het jaar!

Gisteren zijn we naar de bergen gereden, omdat er vorige week een vers pak sneeuw gevallen was. (zie fotoalbum) Maar omdat de temperatuur de laatste weken zo hoog oploopt, was de sneeuw op zonnige plaatsen alweer gesmolten. Voor het eerst zagen wij de lente ontspringen in de bergen; de beekjes stroomden heel hard van het smeltwater, watervalletjes kletterden en we zagen ook de eerste sneeuwklokjes voorzichtig opkomen. Het was ook heel gek: we zagen wandelaars onderweg in skipakken met snowshoes of skies op hun rug gebonden die de dikke sneeuw opgezocht hadden en we zagen mensen op picknickkleedjes lekker zonnebaden op de groene weiden die uitkeken op de drukke skipistes. De kinderen zochten leuke sneeuwbaantjes op om toch nog even sleetje te rijden... Het had een hoog “Heidi-en-Peter-in-de-bergen-gehalte”, hahaha!

Vanmiddag gaan we naar het verjaardagsfeestje van Maren’s vriendinnetje Olivia. Maren heeft zelf de kadootjes uitgezocht voor haar vriendin en ze kijkt er naar uit! Morgenochtend gaan we met mijn (oude) peutergroepje op kraambezoek, we gaan kleine Teun bewonderen.

Carnaval

Nu het weer in Nederland erg nat en stormachtig is, is het hier nog steeds heerlijk voorjaarsweer! We hebben al zo’n twee weken strakblauwe luchten met een warm zonnetje erbij – ’s middags loopt de temperatuur op tot over de 20 graden! Dan is het heerlijk vertoeven op ons deck voor een lunch, krantje of een goed boek...

Met ons hoofd zitten we dus al helemaal in het voorjaar ware het niet dat we tot op heden telkens nog Kerstkaarten in onze brievenbus vinden! Post in Spanje is nog een beetje ouderwets en vooral niet betrouwbaar. Pakketjes worden altijd snel bezorgd en meestal door de postbode op de motorkap van mijn auto gezet, een enkele keer mogen we een pakketje ophalen bij het postkantoor. De brievenpost echter....wordt helaas niet dagelijks bezorgd. Ik kan er geen peil op natrekken, maar ik heb de indruk dat we drie dagen per week post krijgen. In ieder geval nooit op zaterdag en altijd op maandag! De Kerstpost konden ze kennelijk helemáál niet aan, want die kwam pas op gang in januari van het nieuwe jaar...Niet echt gezellig voor ons; dit jaar geen slinger met gezellige Kerstkaartjes in de huiskamer...

Nu we een jaar in Madrid wonen vinden we de beheersing van de Spaanse taal eigenlijk wel tegenvallen van Anthe en Inden. Op papier weten ze het allemaal perfekt volgens de Spaanse juf op school, alle toetsen worden goed gemaakt. Maar ze práten het nauwelijks! Om hun woordenkennis wat uit te breiden en ze meer in aanraking te laten komen met de Spaanse taal hebben we sinds januari thuis de afspraak dat er doordeweeks alleen Spaanse TV gekeken mag worden. De eerste reakties waren: Bah, Sponge Bob praat Spaans! Bob Esponga dan in het Spaans... Maar nu wennen ze er wel aan. Daarnaast gaat Anthe op donderdagmiddag naar pintura (tekenles) van een Spaanse juf en Inden gaat diezelfde middag naar naschoolse opvang met twee Spaanse juffen. Nu worden ze gedwongen om Spaans te spreken. Daarnaast zullen ze binnenkort starten met extra Spaanse les na schooltijd. Een dikke Spaanse kinderjuf zal spelletjes met ze doen en ze uitdagen Spaans te praten. Ze moeten even over die (hoge) drempel heen!

Mark is gestopt met Spaanse les, want het kost veel energie en hij spreekt al goed Spaans. Ook mijn Spaanse les heb ik gestopt, ik had geen tijd om de lesstof te herhalen voor mezelf wat ik nodig heb om het te onthouden. Nu Maren naar school gaat en ik niet meer afhankelijk ben van thuislessen heb ik me opgegeven voor de Universiteit van Alcobendas, voor september. Tot die tijd zal ik proberen alle lesstof van mijn privélessen te herhalen en op te slaan in mijn koppie. Het is een prachtige taal, maar de grammatica valt soms niet mee. Toch is het een mooi goed om de kinderen (en onszelf) mee te geven, een tweede (derde) taal....

Deze week heb ik voor de tweede keer meegegeten in de comedor op school. De eerste keer viel het me 100 % mee, zelfs de linzensoep was best te eten. En als je weet dat zo’n maaltijd € 2,40 per kind kost mag je natuurlijk helemaal niet klagen! De tweede keer at ik vermicellisoep en een kippepootje dat ergens in dreef...beetje smakeloos vond ik het. Nu worden alle vragenformulieren van de ouders verzameld en worden er conclusies getrokken. We wachten af wat er gaat gebeuren.

Mijn auto stond deze week pas bij de garage, want vorige week moesten alle onderdelen voor de reparatie nog besteld worden...dan zet ik mijn auto daar niet neer natuurlijk. Hier ben je zo afhankelijk van je auto! Plannen is duidelijk niet de sterkste kant van Spanjaarden, maar woensdag was mijn auto al klaar en ook gewassen en gepoetst. Ik was helemaal verrast, hij ziet er weer als nieuw uit!!

Het voorlaatste weekend zijn we de bergen ingetrokken om te wandelen. En onderweg heerlijk op een grote steen van het zonnetje genoten, terwijl de kinderen om ons heen met stokken en stenen in de weer waren. Afgelopen weekend was Mark’s broer bij ons om een westrijd bij te wonen van Real Madrid, zijn verjaardagskado van vrouw en kinderen. (en Mark kreeg ook een toegangskaartje) We zijn op zondag met z’n allen naar El Escorial geweest, een kasteel met klooster gebouwd voor koning Filips II rond 1550. Het grote gebouw is mooi gelegen in de bergen. (zie fotoalbum) Na de bezichtiging hebben we lekker op een terrasje tapas gegeten. ’s Avonds gingen de twee broers naar de wedstrijd in het Bernabeu-stadion, de sfeer was er goed en er werden veel doelpunten gemaakt. (gelukkig ook door de Hollandse spelers!)

Vandaag vieren alledrie de meiden Carnaval op school. Vooral Maren had zo’n zin om verkleed naar school te gaan! Anthe is verkleed als engel, Inden als Sneeuwwitje en Maren als bloemenprinsesje. (zie fotoalbum) Ik werkte vanmorgen in de bibiliotheek en had een gekke bloemenhoed opgezet, wat een gezellige boel daar met al die verkleedde kindjes! En vanmiddag begint de Carnavalsvakantie en valt er weer een nieuw vers pak sneeuw in de bergen. Joepie!