Gekakel

Door het gekakel in je hoofd mis je de fluistering in je hart.
- Machteld Stakelbeek

Vakantie is bij uitstek een periode waarin je tot rust kan komen. Het is nu Herfstvakantie in Brabant. Rust. Alhoewel me opvalt dat veel mensen er ook op uit trekken om drukke plekken te bezoeken. Ik herinner me het gevoel van ‘moeten’ nog goed van vroeger. Als je kleine kindjes hebt kun je het gevoel krijgen dat je er op uit moet om het leuk te hebben. Een speeltuin, een schaatsbaan, een speelbos, een zwembad of zelfs een pretpark. Wij vinden nu juist het niks hoeven en moeten zo heerlijk. Wij zijn heel goed in niksen. Pyjamadag. Onze drie meiden zijn al best groot. Knutselen, openhaard aan, rommelen in de tuin, series of een film kijken, koekjes bakken en lezen vinden wij fijn. Ook zien ze veel vriendinnen deze week. Eigenlijk hebben we de afgelopen drie jaar in México vrijwel niks gedaan. We hadden daar geen verplichtingen van een eigen huis, familie of een uitgebreide vriendenkring. Dat betekende eigenlijk dat we elke schoolvakantie reisden en de weekends vrijwel niks deden. Verse soep maken, in de tuin zijn, bioscoopje pakken of hard lopen. Mijn geest is in México kalm geworden. Daar heb ik óók hier in het drukke Nederland profijt van. Ik heb veel rust in mijn hoofd nodig om te aarden. Ik neem die rust. Uit liefde voor mezelf. Ik rommel in huis, zorg voor de boodschapjes, ruim op, kook een maaltijd en maak schoon. Ik heb in tijden niet meer zoveel schoongemaakt. En ik vind het fijn. Wassen die wapperen aan de waslijn buiten, afwasjes met de hand doen, slaapkamers aan kant maken en zelfs stofzuigen geeft me voldoening. In onze herfstige tuin snoeien en opruimen. Brandhout voorraad klaar maken. Het maakt het in mijn hoofd ook opgeruimd. Ik kan nu eigenlijk niet anders. Er zijn mensen in mijn omgeving die er begrip voor hebben en me lekker met rust laten. Zij geven me de ruimte die ik nu zo nodig heb. Er zijn ook mensen die dat niet kunnen. Zij zitten in die voorbij denderende sneltrein en begrijpen niet dat ik daar niet op spring om elkaar snel te ontmoeten. Puur alleen omdat ik nu weer in Nederland ben. Omdat het wellicht zo hoort. Ik heb de harmonie in mijn hoofd nodig nu ik nog steeds midden in de heftige strijd met de schadeverzekering zit. Nu ik de houvast voor mijn gezin wil zijn. In hun onstuimige tijd die ze doormaken op hun nieuwe school, studie en werk. Yoga helpt me daarbij. Als je geest kalm is komt er iets anders boven. Namelijk een zachte fluistering, je intuïtie. Onze neiging om te oordelen komt voort uit een onrustige geest, zeggen ze in het Tibetaanse boeddhisme. Dat onderschrijf ik helemaal. In de drukte van alledag hier in Nederland ligt de neiging om elkaar te beoordelen daardoor op de loer. Veel ballen in de lucht te houden. In het perfecte plaatje willen passen. Een mening over een ander is snel gemaakt. Wie níet oordeelt heeft lief. Een peace of mind helpt dus minder te oordelen over anderen, maar ook over jezelf. Compassie. Door de kalmte die ik gevonden heb de laatste jaren in México kan ik nu in alle rust voor mezelf en ons gezin kiezen. Ik kijk er naar uit om de nare periode van de verhuizing af te sluiten. Het afscheid nemen en het reizen over de aardbol als zigeuners zonder huis is een belangrijk deel van ons verhuisproces geweest. Dat was goed. Dat was nodig. Het deel van inboedelschade en vermissingen wil ik zo snel mogelijk vergeten. Dan kan ik verder met een nieuw hoofdstuk in mijn leven en me eindelijk met volle aandacht op het Hollandse leven storten.