Nuestra princesa

Liselotje is een meisje
en ze woont in een paleisje
in een land hier ver vandaan
waar heel veel paleisjes staan

Zo beginnen alle Liselotje-boeken van Marianne Busser, en zó toepasselijk voor ons prinsesje Maren. Ons prinsesje is deze week vier jaar geworden, en dat vierden we in de besneeuwde bergen van de Sierra Nevada. Deze sprookjesachtige, witte omgeving - die zo nu en dan in een langsdrijvende wolk verdween en verder boven de wolken uitstak - was betoverend! En natuurlijk héél toepasselijk voor de verjaardag van ons prinsesje. Het prinsesje dat alleen haar eerste verjaardag in Nederland vierde en de andere drie in Spanje.

Maren vroeg voor haar verjaardag alleen maar roze prinsessendingetjes en dat is ook precies wat ze heeft gekregen. Ze kreeg van ons een roze koffer gevuld met een roze prinsessenverkleedjurk met daarbij roze schoentjes met een strikje, een kroon, oorbellen en een roze sluier. Verder kreeg ze wat prinsessen make-up, een prinsessenspelletje, prinsessenhaarspeldjes en een grote prinsessengrondpuzzel. Ze was zo gelukkig als een prinses zijn kan! Anthe had zelf een prinsessenjurkje voor Maren´s babypop genaaid en Inden doneerde haar roze juwelendoosje... Heel lief. Natuurlijk hadden we ook voor een prinsessentaart gezorgd.(zie ons fotoalbum) Daarna mocht Maren de Nederlandse kadootjes van de familie open maken.

We hebben twee dagen genoten van de zon en de besneeuwde omgeving. We hebben een wandeling gemaakt langs een langlaufroute waar we bijna niemand tegenkwamen en dan is het echt genieten van de stilte en de ruimte... Engeltjes maken in de sneeuw en rollen van de berg af, eigenlijk heel idyllisch... Natuurlijk hebben we ook veel sleetje gereden, op 2550 meter: op een lange helling, op het dak van Spanje. Werkelijk waar, we zagen alleen maar wolken onder ons en een enkele bergtop die eruit stak...!

Er is vanmorgen onverwachts heel veel sneeuw gevallen in Madrid. Dat is écht uitzonderlijk! We reden door de vallende sneeuw naar school, daarna moest ik werken in de bieb. Het ging steeds harder sneeuwen. Ik kreeg steeds meer slechte berichten over snelwegen die afgesloten werden, het vliegveld Barajas dat gesloten werd en Mark stond al twee uur vast bij ons in de buurt. Hij had zijn baas opgehaald van de luchthaven en na een half uur stil gestaan te hebben op de weg is zijn baas weer terug gaan lopen naar de luchthaven... Uiteindelijk hebben we maar besloten om Maren´s feestje - pannenkoeken eten met wat vriendinnetjes en een vriendje - te verschuiven naar volgende week...

Ik heb de meiden vroeg opgehaald van school en toen zijn we richting huis gaan rijden om te zien hoe ver we zouden komen. Toen we een viaduct over moesten om de snelweg over te steken ging het mis, auto´s schoven alle kanten op. Ik heb mijn auto geparkeerd en we zijn gaan lopen. Overal zagen we auto´s geparkeerd staan, zelfs op de snelweg! (De regering heeft geadviseerd om je auto langs de weg te laten staan.) Mark is ons tegemoet gereden en heeft ons opgepikt. En nu spelen de meiden met de buurkinderen in onze tuin, ze hebben een sneeuwpop gebouwd en ze springen op de trampo met een dikke laag sneeuw...uniek!