Vorst en dooi

Ondertussen hebben we na zo´n twee weken weer post ontvangen in onze brievenbus. Uiteraard werd er rond Driekoningen geen post bezorgd, want dan zijn alle Spanjaarden vrij. Maar door de hevige sneeuwval van vorige week was onze postbode nog geen enkele keer op zijn scooter gestapt om de post rond te brengen. Met als gevolg dat Maren tot nu toe nog geen enkele verjaardagskaart ontvangen heeft... (Behalve die twee die we zelf in onze koffer meegenomen hadden vanuit Nederland.) Wél is gisteren het pakketje aangekomen met Maren´s schaapje waar ze gewoonlijk iedere dag mee slaapt. Het knuffeltje was per ongeluk in Nederland blijven liggen bij haar neefje Noud, die hem gauw weer gepost heeft richting Spanje. Maren was heel flink geweest al die nachten (bijna drie weken!), maar het moment dat ze het schaapje weer in haar armen hield was ze zielsgelukkig. “Zo lief, mijn schaapje!” zei ze wil honderd keer! Wel een wereldreiziger, dat schaapje van Maren...

De dag na de sneeuwval waren de openbare wegen al goed schoon. De vliegtuigen vertrokken weer, met een kleine vertraging dat wel, maar Mark´s manager kon na een onverwachts nachtje in Madrid weer naar huis. Ik ben de volgende dag met Mark mijn achtergelaten auto gaan opzoeken en die stond schots en scheef op een verlaten weg geparkeerd! Tijdens de sneeuwstorm was ik er juist zo trots op dat hij zo recht langs de wegkant stond, maar dat had ik duidelijk verkeerd ingeschat onder die sneeuwlaag. Haha! Ik heb ondertussen heel wat bizarre verhalen vernomen over de terugreis van school naar huis op die bewuste vrijdagmiddag. Het is decennia lang niet zo´n puinhoop geweest op de Madrileense wegen als toen. Madrilenen hebben geen sneeuwkettingen in hun auto – Mark en ik ook niet! – en zijn dus niet op zulke sneeuwval voorbereid in een gebied met zoveel hellingen!

Maren´s vriendinnetjes en een vriendje zouden op de dag van de sneeuwstorm pannenkoeken komen eten voor Maren´s 4e verjaardag, maar met pijn in mijn hart heb ik dat af moeten zeggen vorige week. Achteraf was dat een goed advies van Mark, die me die ochtend wel tien keer gebeld had om me te wijzen op de ernst van de situatie... Dus afgelopen vrijdag kwamen Ana, Eva, Caroline, Eva en Daniel alsnog met ons mee naar huis om Maren´s verjaardag te vieren. Na de pannenkoeken gingen ze zich verkleden als prinsesjes en één prinsje en daarna op de trampoline springen – het zonnetje scheen volop! Later hadden de kleintjes een high tea op ons deck met Maren´s poppenserviesje: roze snoepjes opgestapeld en roze taartjes op kleine schoteltjes... (zie ons fotoalbum)

Maandagavond hoorden we op het Nederlandse journaal dat eventueel bevroren leidingen konden gaan lekken vanwege de ingezette dooi. En kort daarna ging onze telefoon... De buurvrouw uit Breda hoorde heel hard water stromen in ons huis! Ons huis is de afgelopen twee jaar verhuurd geweest en was zojuist per 1 januari leeg komen te staan. De laatste huurder haalde maandagavond zijn post op en zag dat de lamp – die iedere avond aan springt – niet brandde. Gelukkig klopte hij aan bij onze buurtjes Marja en Berry die ons telefonisch informeerden. Mark riep meteen tegen Berry:” Gooi maar een ruitje in, ga binnen kijken!” De sleutelbossen van ons huis liggen namelijk bij twee makelaarskantoren, die ´s avonds uiteraard gesloten zijn. Gelukkig kwam ik op het heldere idee dat er volgens mij ook nog een sleutelbos bij Olga zou kunnen liggen. Olga had net haar sleutelbakje opgeruimd en zag een bosje sleutels liggen die wel eens de onze zou kunnen zijn...

Toen Olga aankwam had Berry gelukkig nog geen ruitje ingegooid. Het klonk bij de buitendeur alsof het water de trap afstroomde! Met z´n drieën (vriendin Olga, buurman Berry en voormalig huurder Rob) gingen ze met een zaklamp ons donkere, koude huis binnen en ontdekten ze dat de leiding achter de vaatwasser gesprongen was, de keuken stond blank! En omdat de stoppen waren doorgeslagen deed de kachel het ook niet meer... De temperatuur in de huiskamer was al gezakt naar 4 graden. Onze redders in nood hebben de kraan uitgezet, de elektriciteit weer op de CV gezet waardoor de kachel weer aansloeg en hebben toen de deur achter zich dicht getrokken. Een grotere ramp is voorkomen door een samenloop van omstandigheden, de adequaatheid van onze buren en de inzet van deze lieve mensen.... ¡Gracias!