Keuken

Als je wilt dat er iets gebeurt, moet je bij jezelf beginnen.
- De Dalai Lama

Vaak genoeg hebben we erover gedacht, gemijmerd of zelfs een plannetje gemaakt, maar nooit werd het serieus. In die tijd van dromen en fantaseren hadden we wel een beeld gevormd van hoe het zou moeten. En nu fietsten Mark en ik op Tweede Paasdag naar een winkel en hebben we gewoon een nieuwe keuken gekocht! De aannemer liet ons op Goede Vrijdag weten dat het mooier was als er een nieuwe deur met deurpost in de keuken kwam. Dat betekent dat de nieuwe keukenvloer eigenlijk af moest zijn voordat alles afgewerkt zou worden. En dát betekent dat het keukenblok verwijderd moet worden en er een nieuw keukenblok zou moeten komen. En zo geschiedde… Geïnspireerd door de keukens van Arjan Lodder hebben we een eenvoudige doch stoere keuken besteld. Helaas wordt hij pas in juli geleverd, eens kijken hoe we dat praktisch gaan oplossen.

De korte Paasvakantie van de meiden barstte op vrijdag los met drie logeerpartijtjes. Anthe ging bij haar nieuwe vriendin Anne logeren, Inden kreeg haar beste vriendin Tessa te logeren en Maren natuurlijk haar grote vriend Sebas. Dat zelfde weekend gingen Mark en ik met z´n tweetjes eten bij een heel knusse tapasbar in Breda. We waren er de week ervoor spontaan binnen gestapt tijdens de Breda Dancetour. Het rook er zo lekker naar knoflook dat we er beslist een keer wilden eten. De tapas en sangría waren inderdaad heel Spaans en lekker, maar het toetje sloeg alles. Aangekondigd als het beste toetje in Breda voldeed het helemaal aan mijn hoge verwachtingen! Ook de thee met bonbons waren een reden om langer te blijven hangen, een heerlijk lange avond samen. Het weekend erna had Anthe afspraakjes met haar Madrileense vriendin die nu in Londen woont en ook een dag met Anthe mee naar school gaat. En Inden en Maren, de geluksvogels, hadden allebei in de natuurwinkel een Nanny McPhee-prijsje gewonnen, namelijk een bioscoopkaartje en een T-shirt.

Onlangs hebben we in het weekend een middag met de meiden gezwommen. De reden was dat Maren mocht voorzwemmen voor zwemles. In Madrid heeft ze de afgelopen jaren zoveel uurtjes gezwommen dat ze absoluut watervrij is en al aardig kan zwemmen, boven- en onderwater. De zwemjuf was onder de indruk van haar zwemkunsten en nu mag ze in stap 4 starten, stap 7 betekent afzwemmen. Dat scheelt een paar maandjes! En ze hoeft ook niet op de wachtlijst - we mochten zelfs kiezen - dus Maren zwemt nu elke zaterdag om 11 uur. Sinds het mooi lenteweer is fietst Maren zelf naar school. Een klein smurfje met een roze helm op een roze fiets, zo´n leuk gezicht. We fietsen er ietsiepietsie langer over naar school, maar dat gelukkige gezichtje als ze haar fiets in de stalling zet, daar doe je het voor!

Maren heeft vanaf haar geboorte een dieet, omdat ze sterk reageerde op de borstvoeding als ik koeienmelk dronk. Ik was bijna anderhalf jaar streng op dieet voor haar en heb daarna ook nooit meer koeienmelk gedronken. De melk van een koe is mijn inziens voor haar zogende kalf en niet voor mensen. Maren heeft haar hele leven geen koeienmelk gedronken. Ze drinkt rijstemelk en eet wat schapen- en geitenyoghurt. Tarwe eet ze niet omdat ze daar toendertijd ook op reageerde. Maren eet brood, pasta en koekjes van spelt, een ouderwetse graansoort. Dit dieet gaat buitengewoon goed, maar de kinderarts vond het tijd om alles eens opnieuw te testen. Hieruit is gebleken dat ze geen glutenintolerantie heeft (dat wisten we al) en geen overgevoeligheid voor lactose – dat is een suiker in koemelk. De dokter adviseerde thuis te testen op tarwe-overgevoeligheid en afgelopen weekend bleek dat Maren daar niet meer op reageert. Ze is zo blij en vindt tarwebrood zo zacht en lekker! Ze is zo trots dat ze gewone koekjes van de Albert Heijn kan eten. Eerdaags wordt ze nog opgeroepen door het ziekenhuis voor een blinde provocatietest voor koemelk. We zijn allemaal heel benieuwd wat daar voor resultaat uit zal komen. Maar haar leven is nu al zo positief veranderd.

Het grote bouwproject is aangevangen, de kop is er af! De tuinpoort is weg gesloopt en de volgende dag is de achtertuin afgegraven met twee heuse graafmachines.…. Daarna wordt er een fundering afgetimmerd die met beton gevuld zal worden. Ook hebben we recent met de erfgename van onze overleden buurman Rinus afgesproken dat de tussenmuur en erfafscheiding gesloopt mag worden. We zijn meteen met de sloop gestart voordat het huis verkocht wordt! De nieuwe muur kan nu iets meer naar buiten gebouwd worden en zo hebben we meer ruimte binnen. Het is soms een af en aan van vrachtwagens in onze straat. De hele buurt weet nu wel dat we aan het verbouwen zijn. (zie ons fotoalbum) Er liggen allerlei benodigdheden op de oprit, een groot bord van de aannemer in de tuin, muziek op de bouwplaats en een grote container onder de beukenboom.

Mark en ik zijn weer een keer naar de sloop gelopen om een hoge tussendeur voor de bijkeuken te zoeken en hebben voor een prikkie ( € 10) een prachtige paneeldeur meegenomen. Met een föhn en een krabbertje ben ik de laatste dagen bezig om de twee oude deuren van hun verflagen te ontdoen. Het idee dat honderd jaar geleden iemand die deuren met liefde geschilderd heeft… Daarna kunnen ze op maat gemaakt worden door de timmerman, waarna ik ze zal lakken. Er ligt nóg een klus op me te wachten, want alle oude tegeltjes voor de keukenvloer zullen met een slijptol geslepen moeten worden. Ook een leuk klusje om lekker buiten in het zonnetje te doen. Daarna gaan we de tegels op patroon leggen zodat we weten welke er overblijven om op ons terras in de tuin te leggen. Dit zijn leuke stapjes in een lang proces dat verbouwen heet.