Richting Zuid-Afrika

Let the flicker of your soul turn into a flame.

Water is in Afrika een schaars goed, zeker drinkbaar water. Als we in grote plaatsen inkopen doen slaan we een grote voorraad water in. We zorgen altijd dat we zo´n drie á vier 5L flessen bij ons hebben. Ook hebben we een 40L tank achter in de auto met een kraantje achter op de auto. Toen we uit de Namib woestijn vertrokken was het einde van onze watervoorraad in zicht... We hadden al een keer een keteltje water gekookt en af laten koelen, maar dat schoot niet op. Wij drinken met ons gezin zo´n vijf liter water per dag. Het was de volgende dag een feestdag, Day of the Hero, dus alle winkels onderweg zouden gesloten zijn. Toen ik onze uitdaging aan de boer uitlegde bleek zijn water getest te zijn en goed drinkbaar! We hebben al onze lege flessen gevuld en zijn met een goed gevoel de volgende dag op pad gegaan.

Op weg naar Zuid-Afrika hebben we een paar dagen gekampeerd bij een ravijn, The Fish River Canyon. Deze ravijn is na de Grand Canyon in The States de grootste ravijn van de wereld. En inderdaad...deze ravijn roept wel wat emoties op. Bij mij vooral angst! De ravijn is vijfhonderd meter diep en vooral heel steil. Ik had al moeite met de parkeerdraai van onze auto voor mijn gevoel vlákbij de afgrond... En dan de meisjes die (voor mijn gevoel) heel dicht bij het randje stonden, en dan óók nog steentjes gingen gooien... Pfff! Maar het is een prachtig uitzicht en de wandeling die we maakten naar een Hikers Point was heel spannend. Op dat punt aangekomen - gelegen op een bergkam - vertrok er net een groep wandelaars voor een tocht van vijf dagen door de ravijn. We werden helemaal aangestoken door hun enthousiasme: wij willen ook zo´n avontuurlijke wandeltocht maken! Anthe wilde eigenlijk wel meteen vertrekken om vijf nachten in de buitenlucht te slapen en dierensporen te volgen langs het water. We zullen een paar jaar moeten wachten totdat Maren wat groter is, maar het is zéker een goede reden om Namibië nog eens te bezoeken!

Nu het einde van onze reis nadert kijken we af en toe terug naar de hoogtepunten van onze vakantie. Wat was de leukste camping van de vakantie? Dat is zonder twijfel Ngepi Camp - vlak over de grens naar Namibië – gelegen aan de Okavango rivier waar de nijlpaarden voor onze tent voorbij zwommen! En de douches, toiletten en zelfs een ligbad uniek gelegen waren! Wat was het allerleukste wat we gedaan hebben deze vakantie? Daar waren we het unaniem over eens; de bezoeken aan Etosha Wildlife Park. De stoet olifanten die we aanschouwd hebben en de twee leeuwenhelden die de waterplaats bezet hielden waardoor honderden dieren stonden te wachten. En wat was het méést onvergetelijke moment van deze vakantie? Dat was voor iedereen hetzelfde moment: Inden´s verjaardagstaart met het swingende verjaardagslied. En wat was het minst leuke moment...? Dat was het moment niet lang voor zonsondergang, dat we onze autoband verloren in het water - midden in Moremi National Park!

Op onze laatste vakantiedag in Namibië hebben we een warm waterbron bezocht in Ai Ais. We hadden geen idee wat we zouden moeten verwachten. Maar er komt daar dus water met een temperatuur van zo´n 65 graden uit de diepte van de aarde sijpelen. Ze hebben er baden mee gevuld en daar hebben wij als theezakjes in gedobberd. Eerst in de binnenbaden die als een spa ingericht waren en waar ik een heerlijke voetenmassage heb gekregen... En daarna nog úren buiten gezwommen in een groot, bijzonder warm zwembad. Het was prachtig gelegen tussen de bergen - een heerlijk plekje voor een laatste luierdag van onze vakantie. We hadden toen namelijk nog twee reisdagen door Zuid-Afrika voor de boeg. We hebben afgelopen nacht nog in het Zuidelijke deel van de Kalahari-woestijn geslapen, waar een aap supersnel ons verse brood uit de proviandlade te pakken had! De meisjes hebben het heel goed gedaan op de reisdagen. Ze hebben een speelgoedkoffer achter de bank liggen die gevuld is met veel boeken, spelletjes, papier en stiften. Ze hebben MP3-spelers mee en als ze uitgekeken raken op de inhoud van de koffer mogen ze een DVDtje kijken. Dat vinden ze een feestje, en wij ook! Vannacht slapen we in het vliegtuig op weg naar huis – waar zullen we aan terug denken?

Johannesburg, 30 augustus 2009