Fiesta

Wat doe jij aan op de cóctel? Er werd al geruime tijd over gesproken door de genodigden van het 40-jarige feest van Mirjam en mij. Het voelde een beetje als een bruiloft: locatie uitkiezen in de stad, uitnodigingen versturen, bevestigingen ontvangen, hapjes uitkiezen en het aantal gasten bevestigen bij het restaurant - en niet onbelangrijk…een jurk uitkiezen. Op de dag van het feest ontving ik lieve berichtjes van mijn vriendinnen verspreid over de wereld: Hongkong, Australië, Tsjechië, The States en Nederland. Eén vriendin is speciaal over komen vliegen uit Nederland! Ik heb naar het feestelijk moment uitgekeken en genoten van de dagen vooraf…

Het was heel leuk om te zien dat iedereen zijn best had gedaan om er feestelijk uit te zien, vrijwel iedereen had een mooi jurkje aan. (zie ons fotoalbum) Er kwamen 25 vrouwen op onze cóctel en de sfeer was heel gezellig en intiem. Tussen de bar en de lounge-banken kon je lekker bewegen tussen alle kletsende, lachende vrouwen. Er werden heerlijke tapas geserveerd en op het eind van de avond een taart van brownies, die niet te versmaden was! (ik, als zoetekauw, heb er uiteraard twee gegeten...) Mirjam en ik kregen allebei een olijfboom vol gehangen met lieve wensen van onze gasten. Ik voelde me heel jarig! Buiten was het een warme avond en op het plein Santa Ana was een openlucht concert, er was een heerlijke sfeer.

Netty bleef een paar dagen logeren waarin we samen gewinkeld hebben en nóg meer jurkjes gekocht hebben. Maren was mee en ze was zo in haar sas: zocht écht leuke jurkjes voor ons uit, paste naast ons in de pashokjes een zomerjurkje voor haar zelf en genoot ervan om daarna lekker op een terrasje uit te puffen. Dat wordt nog wat met die dame later!! Verder hebben Netty en ik die dagen lekker buiten de deur geluncht, veel bijgekletst en zaterdagavond was het Oranjebal ter gelegenheid van Koninginnedag - voor alle Nederlanders in Madrid. Weer in een ander jurkje gehesen gingen we samen op pad. We hebben die avond gedanst en veel mensen gesproken, maar toch was het lang niet zo gezellig als op mijn verjaardagsfeest. De ruimte was te groot, het was er koud en er werd nauwelijks iets lekkers geserveerd. Maar het was leuk om het een keer mee te maken, want een tweede keer zit er voor mij natuurlijk niet in.

Samen met vriendin Myrza ben ik gisteren weer de bergen ingetrokken om de antiekschuren van Ana en Belén te bezoeken. Na de antieke servieskast wilden Mark en ik nog een grote kledingkast kopen om op onze slaapkamer in Breda te zetten. Ik heb weer wat mooie kasten gefotografeerd en samen met Mark zal ik de mooiste uitkiezen en laten bezorgen. Uiteraard hebben mijn vriendin en ik nog wat mooie antieke hebbedingetjes meegenomen voor bloemen of salades. Toen we langs een bloemenwinkel liepen met grote hortensia´s wilde ze die hebben voor in haar emaillen emmer. Toen we weer buiten stonden had ze een hortensia voor mij gekocht. “ Omdat het zo gezellig is vandaag en gewoon omdat je alweer zo snel weg gaat!” Heel lief van haar… Later toen we wilden lunchen stond er een volgepakte fiets buiten een eetcafé en we waren nieuwsgierig van wie die fiets zou zijn. Eenmaal binnen bleek de fiets van een jonge, Japanse wereldreiziger die al zeven jaar vanaf Japan door Azië naar Europa gefietst was en zijn geld met goocheltrucs verdient. (onder andere op de Dam in Amsterdam!) Hij had een map met vele krantenartikelen bij zich uit verschillende landen waar hij geïnterviewd was. Ongelofelijk avontuurlijk en stoer.

De crisis is de laatste tijd weer heel actueel in onze omgeving. Toen we laatst onze buurtjes vertelden dat we deze zomer terug verhuizen naar Nederland kregen we te horen dat ze het financieel heel zwaar hebben. De kinderen moet van hun privéschool af en naar een goedkope publieke school. En ze hebben problemen met de huur, ze denken eraan om naar het buitenland te verhuizen. De buurman heeft een eigen bedrijf en nog nauwelijks klanten over… Ook hoor ik van expats om me heen dat ze onbetaald verlof moeten opnemen als een vorm van kostenbesparing. Mark zal dat volgende maand ook moeten doen, maar wij gaan toevallig in mei voor de laatste keer in Spanje kamperen. Er is veel onzekerheid om ons heen en ik hoor steeds vaker van mensen dat ze weg gaan uit Spanje. Dit land is helaas zwaar getroffen door de crisis. Het Nederlands schooltje zal veel gezinnen zien vertrekken deze zomer en er komen er maar weinig voor terug.

Mark was deze week met zijn collega gaan sporten en daarna lunchen. Toen ze terugkwamen van de lunch was een ruitje ingeslagen van de auto en van allebei de sporttas met bezwete sportkleding gestolen. De politie moest erbij komen voor een aangifte. Een auto verderop was ook opengebroken. Mark en Fernando hadden niks waardevols in de auto achtergelaten, maar de dieven hebben waarschijnlijk twee mannen in pak zien uitstappen en daarom gedacht dat ze in die auto een grote slag konden slaan…alleen wat bezwete sportspullen dus, haha!