Semana Santa

Dit keer vieren we voor de derde keer Semana Santa, de heilige week voor Pasen. Het eerste jaar vierden we dit in de provincie Salamanca waar we toen vakantie vierden. Die week zagen we zelfs sneeuw vallen tijdens een bergwandeling naar een hoog gelegen klooster. De tweede keer vierden we Pasen tijdens onze rondreis door Marokko. Een avontuurlijke reis waarin we verliefd werden op de stoere Defender. En deze Semana Santa vieren we in Andalusië, in de zuidelijke provincie Huelva. De camping is aan het strand gelegen, maar alle plaatsen liggen tussen de pijnbomen. Terwijl ik dit schrijf zijn mannen om ons heen naalden aan het harken, Mark slaapt in de hangmat, Anthe leest naast mij een boek in het zonnetje en Inden en Maren wassen hun grote strandschelpen. Deze gaan ze straks op een schaal op tafel leggen.

We zijn deze week naar Cádiz geweest, een oud stadje gelegen op de punt van een schiereiland. Het waait er altijd, vooral nu, op de toren van de kathedraal die we beklommen hebben. We eten er op een terrasje aan het strand. (zie ons fotoalbum) En na de lunch rijden we naar Jerez de la Frontera waar we onverwachts gedirigeerd worden de auto te parkeren. De processie van Semana Santa begint! Geduldig wachten we tussen alle mooi geklede dorpelingen op het pronkstuk met het beeld van Jezus die door zo´n vijftig man gedragen wordt. Steeds als ze het zware pronkstuk weer omhoog tillen, na een korte pauze, applaudisseert iedereen. Indrukwekkend. In de optocht dragen volwassenen en kinderen een rode puntmuts die hun gezicht verbergt en onder hun lange zwarte cape lopen sommigen op blote voeten. De muziek die erbij gespeeld wordt klinkt dramatisch en je ruikt wierook. Na de processie rijden we een stukje door naar Arcos de la Frontera, een knus wit dorp gelegen op een bergkam. Na een wandeling en een terrasje rijden we door een glooiend idyllisch landschap met een ondergaand zonnetje terug naar onze tent.

Vrienden uit Madrid kampeerden in de buurt en kwamen deze week bij ons lunchen op de camping. Daarna maakten we met z´n allen een tocht van vier uur met een stoere 4WD bus door Doñana. We reden over het strand en door de zanderige duinen waarbij de bus danste door het rulle zand. De kinderen gilden van plezier achterin! We zagen veel roofvogels in het Parque Nacional en een groep damherten die net wakker werden. We reden kilometers langs een rivier waar we roze flamingo´s zagen en daarna nog dertig kilometer over de verlaten stranden van Doñana. We zagen een aangespoelde dolfijn, een aangespoelde babywalvis en twee voor eeuwig slapende zeeschildpadden. Ondanks dat hebben we genoten van deze stoere safari! Nadien hebben we met z´n allen gegeten in het dorp El Rocío waar we het gevoel kregen in een Western beland te zijn: zanderige pleinen en straten gevuld met paard en wagens, terrasjes waar paarden vastgebonden werden en uitzicht op de marismas: moerassen met halfwilde paarden en flamingo´s. (zie ons fotoalbum)

Het was een heerlijke tijd op de camping waar de nachten nog koud waren (gelukkig kacheltje mee!), maar de sterke zonnestralen iedere dag de lucht aangenaam verwarmden. We hebben alle dagen buiten vertoefd: bijvoorbeeld op het strand voor een wandeling in de ochtenddauw, om schelpen te zoeken of te zonnen, maar we bleven ook lekker rondom de tent hangen. Ik heb mijn meegebrachte boeken uitgelezen, de meiden speelden met elkaar of met Spaanse meisjes op de camping en Mark bracht veel tijd in de hangmat door. Een heerlijke week om op terug te kijken.