Una primavera precos

Het heeft afgelopen tijd flink gesneeuwd in de bergen buiten Madrid. (wat een prachtig uitzicht geeft op de bergen!) Afgelopen zondag zag het er vanachter onze ramen heel zonnig uit en dus besloten we voor een wandeling de bergen in te trekken. We hadden alleen onze snowboots mee en verder geen skikleding, we dachten aan een zonnige wandeling…. Maar hoe hoger we met de auto klommen hoe meer sneeuw er lag en toen we eenmaal wilden parkeren (op 1800 meter hoogte) sloeg de ijsregen in ons gezicht! Hier waren we niet op gekleed en hier hadden we ook geen zin in, dus binnen vijf minuten klommen we de auto weer in. Voorzichtig en langzaam zijn we terug gereden. Eenmaal onder aan de berg zijn we een wandelpad buiten het dorp Alameda del Valle opgegaan en dat was beter vertoeven. We hadden een thermoskan warme chocomel mee en genoten van het landelijk sfeertje: besneeuwde bergen om ons heen, Spaanse koeien met hun wintervacht op de weilanden en overal nog restjes sneeuw…

Vorige week werd Mark ´s ochtends vroeg gebeld dat er ´s nachts ingebroken was in de fabriek. Hij heeft al heel wat ellende op de fabriek meegemaakt - zoals stakingen van zijn personeel, elektriciteitsuitval, eeuwige problemen met de oven en de staking van Spaanse vrachtwagenchauffeurs - maar een inbraak stond nog niet op dat lijstje… De politie is bijna de hele dag bezig geweest met sporenonderzoek, bewijsmateriaal verzamelen en kijken wat er gestolen zou zijn. Heel vreemd is dat alle laptops nog op de bureau´s aanwezig waren, maar veel archiefkasten opengebroken waren. En het alarm is die nacht niet afgegaan… Volgens de politie waren er die nacht nog een aantal inbraken en waren de inbrekers op zoek naar contant geld en niet naar spullen van waarde… Mark mocht al die tijd dat de politie bezig was niet op zijn kamer, dus het was vooral allemaal heel onpraktisch. Uiteindelijk bleek dat er alleen maar 7 euro en een paar centen uit een lade is verdwenen en veel schade aangericht is aan deuren en kasten. Mark ging van de week naar kantoor met een hamer en een paar doosjes spijkers om de deur van zijn kantoor te repareren…de Spaanse manier duurde hem te lang, haha!

Nu het mooie voorjaarsweer sinds een paar dagen weer begonnen is en we genieten van het zonnetje (ramen open, meiden huiswerk buiten maken, poes na een lange winter weer buiten, op het deck een boek lezen, volle terrasjes!), herinneren we ons ineens weer levendig waarom we 2,5 jaar geleden besloten om in Spanje te gaan wonen. We halen energie uit de zonnestraaltjes en gaan weer plannen maken om te reizen. Er staan weer wat schoolvakanties op stapel en we hebben besloten om tot de zomer wat meer met onze tent er op uit te trekken. De omgeving van Cádiz willen we tijdens Semana Santa in april ontdekken, en in mei denken we aan een tweede bezoek aan buurland Portugal… We zijn ons bewust van de eindigheid van ons verblijf in Madrid en daarom genieten we volop van de vrije tijd met ons gezin. Door er op uit te trekken en te genieten van het Spaanse landschap, het Spaanse zonnetje en de Spaanse keuken kiezen we bewust weer voor een beetje avontuur – zoals morgen als we naar El Rastro gaan in de stad!