Verzonken schatten

Het is zo heet hier...een verzengende hitte... ’s Nachts koelt het maar nauwelijks af. We leven van poolparty naar poolparty om de afwisseling er een beetje in te houden: iedere keer een ander zwembad met andere kinderen om mee te zwemmen. Anthe en Inden gaan om de dag een ochtend schilderen bij Beatriz wat ze heel erg leuk vinden. En ook zo’n schilderweek wordt weer afgesloten met een poolparty! Mijn eigen ochtenden zijn snel gevuld met Maren, een boodschapje of een bezoekje. En zo volgen de dagen zich achter elkaar op totdat we volgend weekend vertrekken naar de kust van Portugal.

Toen ik Anthe en Inden vorige week op een ochtend van een logeerpartijtje ophaalde, had ik mijn auto langs de weg geparkeerd. Ik maakte Maren’s autoriem vast om weg te rijden en terwijl ik met mijn hoofd in de auto bezig was werd mijn openstaande autodeur geramd door een langsrijdende auto. Ongelofelijk! De bestuurder reed gewoon door! De werklui aan de overkant van de straat wier aandacht getrokken was door de enorme klap stonden mij aan te kijken en ik moest snel beslissen wat te doen. Ik onthield de eerste cijfers van de nummerplaat toen ik de auto nakeek en bekeek toen de schade aan mijn autodeur. Ik besloot de man achterna te rijden om hem aan te spreken. Ik had alleen blikschade, maar voor hetzelfde geld had hij mij aangereden! Ik sprong in mijn auto en stoof weg. De meiden huilend op de achterbank, ze waren bang voor de situatie. Ik was heel boos!

Een paar rotondes verder zag ik de bewuste auto langs de kant staan en parkeerde mijn auto erachter en stapte boos op de man af. Het was een oude man en hij was een beetje verbouwereerd door wat er allemaal gebeurd was. Ik heb van de situatie gebruik gemaakt en zijn gegevens genoteerd en hem mijn schadeformulier laten tekenen. Als laatste vroeg ik naar zijn schade en ik schrok toen ik naar de zijkant van zijn auto keek. Zijn mooie Audi was van voor naar achter beschadigd en gedeukt en zijn zijspiegel lag eraf... Mijn autodeur is wat verbogen, maar kon nog wel dicht. (daarna niet meer open, maar ja..) Thuis heb ik mijn verzekering gebeld en zij gaan op zoek naar de verzekering van de tegenpartij, want die was ik in alle consternatie vergeten te vragen...

Onze badmeester heeft een heel sportief gebruind lichaam met een strak getraind wasbordje, en dat wéét hij ook: hij draagt een ieniemienie rood zwembroekje en hij staat regelmatig als een soort Adonis met zijn gezicht naar de zon gericht.... Tot grote hilariteit van mij en de meiden doet Mark hem af en toe na in een Adonis-adoreert-de-zon-standje! Laatst vertelde deze badmeester mij dat je buiten zijn aanwezigheid ook mag zwemmen, maar dan moet je wel over het zwembadhekje klimmen. Nu was het zaterdagavond laat zoooo warm dat Mark mij voorstelde om over het hekje te klimmen... Hij dacht dat ik het tóch niet zou doen, maar tot zijn verrassing trok ik mijn badpak aan. Dus liepen wij in het donker naar het zwembad, klommen heel stout over het hekje en doken het verlaten zwembad in. Heel leuk en het water was heerlijk! In het licht van de volle maan en de vele sterren doken we steeds het water in en oefenden koppeltje duiken achterover. Wat een heerlijke verkoeling op zo’n zwoele zomeravond!

Zondagmiddag zijn we met vrienden naar de prachtige tentoonstelling “Verzonken Schatten van Egypte” geweest. Meer dan anderhalf miljoen bezoekers hebben deze tentoonstelling al bezocht in Bonn, Berlijn en Parijs. En nu dus in Madrid...!
Meer dan tweeduizend jaar geleden droomde een koning van een stad die zijn naam zou dragen. Zijn droom werd werkelijkheid en het werd een stad die vol stond met kolossale beelden. Maar de zee verzwolg de prachtige stad. Eeuwen later heeft een Franse archeoloog de droom van Alexander de Grote opnieuw aan het licht gebracht: de stad Alexandrië. De tentoonstelling bestaat uit 500 stukken die tonen hoe de prachtige haven van Alexandrië en de steden Heraclion en Canopo, die eveneens door de zee verzwolgen werden, er in werkelijkheid uitzagen.

Wij waren onder de indruk van de enorme beelden, oude sieraden en dagelijkse gebruiksvoorwerpen en vooral van de manier waarop alles weer boven water is gehaald. Daarna zijn we lekker met z’n allen op een terrasje wat kouds gaan drinken. En nog wat later zijn we met z’n allen wat gaan eten om het weekend af te sluiten. Mark moet nog drie dagen werken en dan begint zijn welverdiende vakantie!