Kerkelijke inspiratie

Hoe vrij zou je zijn als het je niet uitmaakte wat anderen over je zouden denken?
- Scott Shaw

Fotojournalistiek is het vak dat ik nu extra volg zodat ik gewoon eindexamen mag doen ondanks dat ik volgend schooljaar in México woon. De opdracht die ik moest doen was dat we een artikel uit de krant moesten halen die zonder foto afgedrukt was. Ik moest drie foto’s inleveren die bij het artikel afgedrukt hadden kunnen worden. De gekraakte lege kerk naast de Montessorischool wordt voor een deel gerenoveerd en er wordt veel gespeculeerd over de toekomst van deze katholieke kerk uit 1890. Afgelopen week werden alle oude, hoge bomen uit de tuin afgezaagd en tot houtsnippers bewerkt. Wat veel grond bleek er om de kerk heen te liggen! Geruchten over een begraafplaats, een parkeerplaats en een appartementencomplex gingen de ronde. Er werd die week in de krant ook veel aandacht aan geschonken en dat werd mijn onderwerp. Op een zonnige vrijdagmiddag ging ik met mijn toestel naar de kerktuin om foto’s te maken. Alles was met hekken afgezet en ik had niet veel mogelijkheden voor het maken van foto’s. Samen met mijn vriendin liep ik naar de voorkant van de kerk waar de werklui nog rondliepen en legde ik mijn opdracht uit. Natuurlijk mochten wij binnen de hekken en of we misschien ook naar boven wilden met het liftje? Dat wilde ik wel en ook graag naar binnen, want ik was zo nieuwsgierig naar de binnenkant van deze beruchte kerk. Ik had gehoord dat er een kraker zijn caravan binnen had gestald? Met z’n drietjes stapten we in een open en eng liftje en we stopten niet eerder dan helemaal op de top van de hoge kerktoren! Mooie foto’s heb ik daar gemaakt en genoten van het uitzicht en toen weer terug naar beneden. (zie ons fotoalbum) De kerk aan de binnenkant was geweldig. Helaas was veel van het glas-in-lood in de ramen gebroken, maar het licht was prachtig en er waren zijn zelfs nog muurschilderingen! Als laatste heb ik aan de achterkant van de kerk foto’s gemaakt voor mijn journalistieke opdracht. Mijn vriendin en ik waren zo opgewonden – niemand is daar de laatste tijd binnen geweest en wij kregen ongevraagd een rondleiding!

Meer dan honderd kindjes heb ik geportretteerd tijdens de Open Dag in het Amphia Ziekenhuis. (zie ons fotoalbum) Er was een fotohoek ingericht voor mij op de Kinderafdeling en er lagen verpleegsterpakjes, doktersjassen en een heus groen chirurgenpak klaar. Een beer, gekleurde pleisters, twee grote plastic spuiten, operatiekamerkapjes en natuurlijk een echte stethoscoop mochten de kindjes gebruiken om het helemaal echt te doen lijken. Alles was heel professioneel geregeld voor mij en ik kreeg een VVVbon als dank naast de opbrengst van de verkoop van de portretfoto’s. Daarnaast werd mijn naam en nieuwe website verspreid via de kaartjes en krijg ik een extra punt voor mijn afstuderen op school. Mijn website Bijzonder Licht werd speciaal de avond vóór de fotoshoot gelanceerd en ik ben er heel trots op. Alles heb ik zelf ontworpen aan de website: de naam, de achtergrond, de symbolen, de hoofdstukjes, de teksten en ik heb natuurlijk de foto’s zelf uitgezocht en gemaakt! De visitekaartjes zijn ook helemaal naar mijn zin. Nu ik mijn eerste jaaraangifte heb gedaan bij de belasting voelt zo’n bedrijfje wel heel echt. Eens kijken of ik er ook een inkomen mee kan genereren…!

Mark kan alleen ’s nachts na twaalven met ons skypen vanwege een groot tijdsverschil die zodra de zomertijd is ingegaan nog een uur extra is. Bij ons is het dan ’s ochtends vroeg voordat we naar school fietsen. Dat komt dus niet zo vaak voor. Mark belt wel iedere dag van zijn werk. Dan belt hij rond een uurtje of twaalf en dan kan hij nét met Maren praten, want daarna gaat ze naar bed. Afgelopen week zaten Anthe en ik met hem te bellen toen hij neer moest leggen, hij voelde een beving. We hoorden een tijdje niets meer van hem en na een mail heen en weer kon hij weer bellen. Hij had de zware aardbeving die 200 kilometer van Acapulco plaatsvond gevoeld. De sterkte was 7.6 op de schaal van Richter. Hij zat in zijn stoel op zijn werkkamer en alles ging heen en weer net alsof hij dronken was. Hij zag de gordijnen heen en weer slingeren en toen ging het alarm af. Ze moesten buiten evacueren. Er waren nog drie naschokken en kort daarna was op telegraaf.nl te lezen dat er gelukkig geen gewonden en doden waren, alleen veel gebroken glas, kapotte leidingen en beschadigde huizen. De trillingen waren tot in Guatemala te voelen. Er was geen gevaar voor een grote tsunami, want het epicentrum lag in de binnenlanden van México. Wel konden er mogelijk plaatselijk vloedgolven komen. México ligt aan de Ring van Vuur, een gebied rond de Grote Oceaan waar kennelijk veel aardbevingen en vulkaanuitbarstingen voorkomen. In 1985 werd México City door een zware aardschok getroffen en toen vielen er 10.000 doden….