Boem...knal!

Just because everything is different doesn´t mean anything has changed.
- Irene Peter

Boem!, hoorden we. Gevolgd door een harde knal van een ontplofte autoband. Wat een slechte timing: één dag voor onze verhuizing naar México! Ik zat met de drie meiden in de auto op weg naar Utrecht om de gezondheidsverklaringen van onze poezen te legaliseren. Toen ik flink gas gaf om het stoplicht te halen ging er een Engelse bus naar links op een plek waar dat helemaal niet mag en kan. Ik moest in een seconde beslissen of ik de bus zou rammen, een lantaarnpaal of er proberen tussendoor te laveren. Maar daarvoor moest ik wel op een vluchtheuvel knallen met vijftig kilometer per uur. Dat laatste heb ik gedaan waarbij de voorband ontplofte. We waren allevier ongedeerd. De Engelsman was bang zijn baan te verliezen en wilde de politie er buiten houden. Ik heb me dus af laten kopen voor honderdvijftig euro (om de band te verwisselen) en hij heeft het thuiskomertje eronder gezet. Het ongeluk gebeurde vlak voor de deur van mijn vriendin. Ze bood – als een ware beste vriendin – haar auto aan om naar Utrecht te rijden. Na een kopje Beschermengel-thee zijn we weer op pad gegaan, in haar auto mét open dak! Na de papieren van de katten geregeld te hebben gingen we zwemmen met mijn vriendinnen die ik nog ken uit Madrid. Ik was daar zo lekker ontspannen dat ik gewoon vergat dat we de volgende dag emigreerden. Die avond heb ik onze auto geschorst uit de wegenbelasting heb hem met het thuiskomertje in de boerderijschuur gezet waar hij de komende twee jaar blijft staan.

Overweldigend. Ik kan geen ander woord bedenken. Ons ontvangst en eerste indrukken in México zijn overweldigend. Met de poezen is alles goed gegaan. Natuurlijk waren ze bang in de taxi naar Schiphol en zenuwachtig maar heel afwachtend in alle drukte van de vertrekhal. Na aankomst in Ciudad de México kwamen ze als eerste van de bagageband. We zagen ze in de aankomsthal staan met stewardessen en kinderen om hun kennels heen verzameld. De eerste nacht sliepen we op de luchthaven met de poezen op onze kamer. En de volgende ochtend reden we met Mark´s stoere nieuwe auto én een busje voor onze dertien koffers en twee kennels naar Puebla. Overweldigend luxe is ons hotel waar we de komende twee weken verblijven. Sorry voor alle zoete superlatieven, maar dit hotel is zo´n feestje. Twee luxe kamers met tropische tuin, zwembaden erbij en de hele dag drinken en lekkers in de lobby. Ze kwamen zelfs chocolaatjes brengen aan onze deur! Er is een werelds buffet in het restaurant en bovenop dat alles een badkamer vol aroma miniproducten…haha!

Ons nieuwe huis is net een sprookjeskasteel met trappen, gangen, grote kasten, hallen en veel kamers. We hebben balzalen als slaapkamers, allemaal met een eigen badkamer en inloopkast. De badkamer van Mark en mij slaat echt alles: de ruimte is enorm groot en gevuld met een ronde Jacuzzi met kiezelsteentjes eromheen, een gescheiden douchecel en toilet en twee wastafels. Deze badkamer is gelegen aan een inloopkast zo groot als een slaapkamer. En dááraan vast zit natuurlijk onze slaapkamer met balkon waarin ons bed ineens overkomt als een klein ledikantje… De tuin is tropisch groen met palmbomen, bananenbomen, tropisch gekleurde bloemen, een fontein, veel grasvelden en een buitenkeuken met een patio. Gelegen aan een snelstromende rivier. Nu ik dit allemaal heb beschreven zal ik dat verder niet meer doen, want zo´n hemels en bekoorlijk verhaal wordt natuurlijk oersaai. Het enige dat ik nog wil zeggen is dat dit huis is gelegen in de Méxicaanse staat Puebla. Een mooi gebied in het midden van het land waar de charme van de natuur, het beste klimaat, geschiedenis, cultuur en de warmte van deze mensen samensmelt. Wat dankbaar voelen wij ons om hier te mogen wonen. De natuur is hier zo divers. Er zijn gebieden met bergen, half-woestijn, vulkanen (de stad is omringd door besneeuwde vulkanen!), bossen, valleien, meren en rivieren, zelfs grotten en watervallen. De meiden vinden het hier heel mooi en alles is ze tot nu toe mee gevallen en vooral dáárvan worden Mark en ik heel gelukkig.