vrijdag 16 oktober 2015

Ontvangen

Het leven is niet bedoeld om er iets uit te halen, maar om te ontvangen wat gegeven is.
- Annet Bouwers

Het zat er eigenlijk wel aan te komen. Het verbaasde mij in elk geval helemaal niet. Een lichamelijke reactie op mijn woede en boosheid. Mijn kaak zat ineens vast. Ik kon mijn mond plotseling nauwelijks openen. Kauwen was heel pijnlijk. Gapen ook. Het is sowieso een zwakke plek in mijn familie. Mijn vader, mijn zus, haar zoon, onze jongste dochter en ik zijn nachtelijke tandenknassers. We kunnen ’s nachts flink kauwen tijdens onze slaap. Buiten dat knarsetanden veel lawaai maakt, kun je er ook overdag gespannen kaakspieren aan overhouden en niet te vergeten...hoofdpijn. Ook versleten kiezen en tanden natuurlijk. Gelukkig heb ik dat allemaal niet. Het knarsetanden heb ik alleen in perioden met veel stress. Eigenlijk vooral toen ik een jonge meid was. Het ergst was het tijdens mijn examenperiode van het atheneum. Toen deed ik trouwens ook veel aan slaapwandelen. Wat onze jongste, heel herkenbaar, ook met tijd en wijlen doet. Deze dagen is mijn kaakspier dus zeer pijnlijk. Eigenlijk overspannen. Op mijn yoga school hoor ik dat dit gekoppeld is aan woede. Nou, dat verbaast me totaal niet! De tweede zeecontainer uit México met onze inboedel is nog steeds niet geleverd. Daardoor slapen we met deze koude onder zomerdekbedjes. Er wordt voorlopig nog geen schadevergoeding uitgekeerd door de verzekering. Veel schade wordt niet erkend. Het wordt een vervelende strijd. Wie de langste adem heeft wint. Ik ben zo boos geweest op het verhuisbedrijf. De boosheid wordt gelukkig langzamerhand minder. Met af en toe nog een opleving van woede.

Mijn yoga juf pikte mijn pijnklacht op en besteedde er een oefening aan in de les. De oefening komt uit de Kundalini yoga. Kundalini yoga is naast souplesse ook bedoeld om beter om te gaan met dagelijkse beslommeringen. De oefeningen hebben in korte tijd al effect en zijn voor iedereen toegankelijk. 'Als je kunt ademen, kun je Kundalini yoga doen,' zei Yogi Bhajan. Je kunt er bijvoorbeeld leren je boosheid los te laten. De specifieke oefening voor mij houdt in dat je elf minuten lang met je armen wijd gespreid zit op je matje. Je vingers in een mudra. Je benen ontspannen in een halve lotushouding. Je aandacht gaat uit naar je ademhaling. De juf liet ons de oefening vijf minuten achter elkaar doen, in plaats van elf minuten. Maar tot mijn verbazing deed het gapen na de les nauwelijks nog pijn. Veertig dagen mag ik deze oefening van elf minuten dagelijks herhalen en mijn kaak zou weer ontspannen zijn. Eigenlijk begonnen mijn lichamelijke klachten meteen na aankomst in Nederland. Ik kreeg bijvoorbeeld overal rare zweren op mijn lijf. De kinderen en Mark trouwens ook. De huisarts had zulke plekken nooit eerder gezien en wilde eerst een antibiotica proberen voordat ze ons naar het Havenziekenhuis in Rotterdam wilde doorsturen. Naar de tropenpoli. We hadden natuurlijk door de jungle gereisd, gezwommen in de Surinamerivier en mogelijk besmet water gedronken. De kuur sloeg gelukkig aan. Daarna begon mijn heup op te spelen. Stress uit zich bij mij vaak in pijn in mijn heup die doorstraalt naar mijn bil en been. Een onrustig been. Ondanks mijn dagelijkse yoga lessen lukte het me niet om de heuppijn op te lossen. Sterker nog, ik kreeg er een duimblessure bij! Dus heb ik mijn dagelijkse yoga lessen terug geschroefd naar drie keer per week. Mijn lijf geeft met pijnsignalen aan dat ik stress moet verminderen. Nu we onze draai langzaam beginnen te vinden in huis, een nieuwe routine voor ons gezin lijken gevonden te hebben en maandag (hopelijk!) eindelijk de tweede zeecontainer met onze spulletjes mogen ontvangen, moet dat toch gaan lukken.