Juanita

To see a world in a grain of sand,
And a heaven in a wild flower,
Hold infinity in the palm of your hand,
And eternity in an hour.
- William Blake

We zagen de vulkanen al oprijzen toen we in de buurt van Arequipa kwamen. Arequipa is de meest Zuidelijke stad van Peru die wij aandoen. En Zuidelijk voelt het ook aan als we arriveren. Het is er warm (door de vulkanen!), veel palmbomen, witte gebouwen en mooie koloniale panden. Sommige in prachtige kleuren geschilderd. We hebben een fijn hotel met een patio en tuin waar schildpad Lolo woont. Vlakbij ons hotel staat een groot wit klooster, Santa Catalina.

Eens in de honderd jaar maakt Arequipa een aardbeving mee. In de Incaperiode rommelde het ook en omdat het volk geloofde dat de bergen goden waren dachten ze dat een God boos was als er een vulkaan aktief werd of een aardbeving plaatsvond. Ze wilden het belangrijkste offeren dat er was, een zondevrij kind. Deze kinderen groeiden vanaf baby in luxe op in Cusco en eenmaal in de vier tot zeven jaar koos de koning een kind uit met veel gaven. Het waren dus vooral kinderen uit de bovenste bevolkingslaag. Ze moesten als ze geofferd werden vanaf Cusco naar een van de besneeuwde vulkanen lopen bij Arequipa. (paar honderd kilometer) Met hun prachtige kledij en verentooi en een gewoven tasje met hun eerste plukje haar en een stukje navelstreng werden ze na bedwelmd te zijn met sterk maisbier en een dodelijke klap op hun achterhoofd begraven in de eeuwige sneeuw. Vazen, serviesgoed en mooie (gouden) beeldjes werden er bij gelegd.

In 1995 toen een vulkaan begon te werken klom een bergbeklimmer, Johan, een berg op om dat van dichterbij te zien en vond per ongeluk gekleurde vazen in de smeltende sneeuw. Een paar dagen
later keerde hij terug met een archeoloog en een team en toen vonden ze een leeg graf. Door een steen te laten rollen vonden ze in de krater de plek waar het bevroren meisje heen gerold was. Johan noemde haar Juanita (naar zichzelf) en nam haar - stevig gebonden aan zijn backpack - mee naar huis. Ze kwam in zijn groentevriezer te liggen! Nu, vijftien jaar later, hebben wij Juanita de ijsprinses bewonderd in een glazen vriezer in een klein museum. Ze is nog helemaal puntgaaf: haar kleding, haar lange zwarte haar, haar tanden en zelfs haar huid. De meiden waren erg geïntrigeerd door dit verhaal. Een zeer waarschijnlijk koninklijk meisje van 12-13 jaar die geofferd werd aan de berggoden en die daar trots op was - net zoals haar familie - omdat ze toe kon treden tot de wereld van de goden. Sindsdien zijn er meer kinderengevonden in de eeuwige sneeuw van de vulkanen om Arequipa heen.

Het was ons gelukt om op het laatste moment een excursie te boeken naar de Colca Canyon. We zouden 's nachts om 2.30 am vertrekken en 's ochtendspits vroeg arriveren in de gorge om grote condors (vleugelwijdte drie meter!) te zien vliegen. Helaas was Mark de dag ervoor beroerd geworden en die bewuste nacht begon Anthe te spugen... Uiteindelijk ben ik met Inden en Maren het avontuur aangegaan. We waren ondanks de dekens bijna bevroren in de bus op weg naar de gorge. Maar het ontbijt en meer zonlicht warmden ons in de loop van de ochtend op. De condors in de vroege morgen waren indrukwekkend en we hadden geluk die dag, ze kwamen heel dichtbij! Na een duik in warmwaterbronnen en een lunch reden we door een nationaal park met lama's, alpaca's en vicuna's (allerduurste wol) weer terug naar Arequipa. Het was een hoogtepuntje in onze reis, maar het was heel jammer dat we Mark en Anthe moesten missen.

Ondertussen zijn we veilig terug gekomen in Cusco. In het Ninoshotel, onze thuishaven. We zijn allemaal hersteld van onze buikloop en hebben enorme zin in ons spannende avontuur in het diepste van het Amazoneregenwoud! Ik ben benieuwd of onze huid daar ook zo droog is dat het jeukt, ons haar zo statisch is dat het alle kanten op staat, onze lippen zo droog zijn dat er sneetjes in barsten of dat het daar ook zo stoffig is dat we 's nachts met onze mond open moeten slapen omdat onze neus zo vol zit dat we anders niet kunnen ademen? Straks hebben we een briefing over het regenwoud en passen we onze hoge regenlaarzen. Morgenochtend worden we om 5 am opgehaald om naar de jungle te rijden. We blijven er langer dan een week!

Cusco, 6 augustus 2011