Jungle

We are now guests in the house of the jungle.
- Juan Carlos (our guide)

De hitte is verzengend, de muggen vallen dag en nacht aan en het lauwe water van de rivier lonkt, maar piranha's, kaaimannen en reuze-otters wachten hun kans af. De jungle vergt iets van je, maar je krijgt er veel voor terug. Het oerwoud is prachtig met oude dikke bomen en lianen. Gefilterd zonlicht valt door de palmbomen en varens. Bovenin de bomen horen en zien we verschillende soorten apen slingeren. De rivier Madre de Dios slingert er prachtig tussendoor met mooie witte stranden die afsteken tegen het blauw-groene water, het donkergroene woud en de knalblauwe lucht. De vele vogels en vlinders die we vanaf de boot zien hebben de meest prachtige kleuren. De geluiden van de jungle zijn divers. Overdag vogels en krijsende apen en 's nachts duizenden kikkers.

Vroeg in de morgen werden we gewekt om met een vlot het meer op te gaan. Hetzelfde houten vlot als waar vanaf we de avond ervoor in het donker kaaimannen gezien hebben. De ogen van een kaaiman lichten op als je er met een zaklamp in schijnt. De volle maan verlichte het meer... Deze ochtend kwam echter de zon net op. Alleen het geluid van de peddels, vogels en krijsaapjes waren te horen in de koelte van de vroege morgen. We hadden geluk; we zagen een groep reuze-otters vissen. Een reiger zat erbij om zijn kans af te wachten. Otters zijn goede jagers, ze kunnen zelfs een kaaiman pakken! Een otter zagen we van een piranha smullen. De dag ervoor hadden we in de rivier een jagende kaaiman gezien, de vissen vlogen de lucht in! Ook een tapir die de rivier overzwom maakte indruk.

Deze junglereis naar Manu was erg luxe tegen onze verwachtingen in. We hadden een eigen gids Yoyo, een kokkin Luz, hulp Kaizuma en kapitein Silvo op de houten motorboot waar we ons mee verplaatsten. We sliepen alle nachten in een lodge. De eerste en laatste nachten hadden we een generator die 's avonds een paar uurtjes aanging. Maar hoe dieper in de jungle hoe meer "back to basic". De verste lodge in het regenwoud had alleen kaarsjes langs het pad, in de WC en in de eetruimte. Het water om te douchen kwam rechtstreeks uit de rivier gepompt met een filter. En toch was alles zo goed verzorgd!

Aan de buitenste rand van het regenwoud waar nog dorpjes zijn hebben we spectaculaire dingen gedaan. We hebben een paar keer gezwommen in de rivier waar de gids zei dat het kon. We vertrouwden hem, want er zwemmen kaaimannen, piranha's en visjes die in je urinebuis zwemmen... Ook hebben we een stuk van de route geraft - dat was heel gaaf! Maren voor in de boot (goed het touw vasthoudend) en wij roeien. Onderweg stoer gedouched door de boot onder een waterval te roeien. Wat voor mij grensverleggend was, was het vliegen van de ene hoge boom in de jungle naar de andere. Met een katrol over een gespannen touw: canoyping. Ik heb hoogtevrees en ging mee voor de meiden, eigenlijk dacht ik foto's te maken... Maar je legt een flinke afstand af van boom tot boom, dus ik moest ook mee. Ik moest echt een angst overwinnen om mijn benen los te laten van het hoge plateau en te zweven naar het andere plateau. (en best snel) Het ergste was nog dat ik onverwachts moest abseilen van het laatste plateau - zo'n 40 meter! De meiden vonden het super, Maren deed alles samen met de gids..chica's de la serva!

Na een laatste heerlijke maaltijd in de lodge, gekookt door Luz, en een gezamelijke proost op elkaars gezondheid en op elkaar namen we afscheid van deze onvergetelijke dagen, van deze geweldige mensen en van de jungle. De volgende dag reisden we in tien uur terug naar Cusco.

Cusco, 15 augustus 2011