maandag 18 juli 2011

Indiana Jones

To sit in the shade on a fine day and look upon verdure is the most perfect refreshment.
Jane Austen

Vliegend over bergmeren en de besneeuwde bergtoppen van het Andesgebergte voelen we ons allemaal opgewonden. Prachtig! En dan vliegen we langs de berg Salkantay die meer dan zes kilometer hoog is, adembenemend... Het vliegtuig neemt een scherpe bocht naar links en vliegt tussen de bergtoppen door op Cusco af. We voelen ons als Indiana Jones!

In Lima brengen we een dag door met het zien van de highlights van deze woestijnstad. We lopen vanaf Casa Ana (ons hostal) naar het oude centrum en ik voel me alsof ik in een aflevering van Spoorloos loop. Typisch Latijns Amerikaanse behuizing met grote traliehekken voor het huis en veel zwerfhonden op straat. Het klooster van San Francisco vinden we het meest indrukwekkend. Het gebouw, ooit gebouwd in de zestiende eeuw, was door een aardbeving vernietigd en in de zeventiende eeuw opnieuw opgebouwd. De Spanjaarden namen de befaamde tegeltjes uit Sevilla mee. We herkennen veel Moorse invloeden en hebben flashbacks van La Alhambra in Granada. Onder dit klooster liggen echter duizenden catacomben en we zien vele schedels en botten. Wéér voelen we ons even Indiana Jones...

De meiden trekken hier veel aandacht! Peruaanse meisjes zitten aan hun lange haar, staren ze onbeschaamd aan en we voelen ons veel nagekeken. Mensen stellen ons nieuwsgierige vragen en we voelen ons anders. Het is heel leuk om weer Spaans te spreken en Spaans om ons heen te horen.. En Peru is zo levendig! In Lima liepen we de eerste dag tegen een demonstratie tegen homo´s aan, er werd daarbij veel gezongen. De tweede dag was er een feest ter ere van Mariana. Overal op straat waren muzikale optochten en kinderen namen traktaties mee naar school. In Cusco vieren ze deze dagen de maagd Carmen en daarom zijn er optredens in traditionele kleding en optochten waarbij el Virgen op een baar gedragen wordt. Elke avond is er vuurwerk.

Het weer in Cusco is heerlijk. Overdag loopt de temperatuur op naar twintig graden. We lopen dan met korte mouwtjes en verkleuren snel. De Peruaanse kinderen hebben allemaal rode wangetjes. We zitten op 3299 meter en dus zijn de nachten heel koud. We dragen ´s nachts ons skiondergoed onder onze pyama´s. Het huis waar we slapen is sfeervol maar oud en niet geïsoleerd. De weeskindertjes eten ook in dit huis. Ze komen een keer per dag langs en na twee maaltijden en spelen op de patio gaan ze de straat weer op.

In Pisaq hebben we voor het eerst een Inca ruïne bezocht. Pisaq ligt 33 kilometer buiten Cusco in een prachtige vallei. We gingen met een publieke overvolle bus. Ons kaartje kostte 60 cent. Vooral de paden van de Inca´s vonden de meiden geweldig: steile trap, smalle paadjes langs diepe afgronden of een grottunnel. We voelden ons wéér een moment...Indiana Jones!

Cusco, 17 juli 2011