Klusjes

Look to your health; and if you have it, praise God, and value it next to a good conscience; for health is the second blessing that we mortals are capable of; a blessing that money cannot buy.
- Izaak Walton

Het bezoek aan de neuroloog was best spannend, omdat er veel uitslagen te bespreken waren. Hoe zou mijn toekomst eruit zien? Zou ik een operatie moeten ondergaan, aan zware medicijnen zoals prednison moeten en zou de ziekte zich verder kunnen uitbreiden naar andere delen van mijn lichaam? De scans en de bloeduitslagen zouden alle antwoorden geven. En die waren 100 % meegevallen! Ik hoef gelukkig geen operatie te ondergaan om mijn thymus te laten verwijderen, want mijn thymus is heel klein en verschrompeld zoals het hoort. De neuroloog probeert de prednison-tabletten zo lang mogelijk uit te stellen. Ik moet komende tijd om de twee weken mijn hoeveelheid medicijnen verhogen totdat ik een verbetering zie van mijn klachten. Deze medicijnen zal ik voor de rest van mijn leven slikken en daarom zal ik nooit meer een grapefruit mogen eten – die twee bijten elkaar. De slechte invloed van een sigaret, alcohol en cafeïne zijn ook aangetoond, maar dat is voor mij gelukkig geen enkel probleem. Ik drink al jaren geen zwarte thee meer en koffie heb ik nooit gedronken. Ik moet echter wel een concessie doen wat betreft geraffineerde suikers. Aangetoond is dat deze ook een slechte invloed hebben op het verloop van mijn ziekte, maar ik kan écht niet zonder koekjes, gebak of chocola! Omdat de hoeveelheid antilichamen in mijn bloed laag is verwacht de neuroloog niet dat de ziekte zich uitbreidt naar de rest van mijn lichaam. Allemaal goed nieuws dus. Al duurde het even voordat deze uitkomst doordrong tot mij. Ik had me vlak voor het gesprek toch meer zitten verdiepen in mijn ziekte en uren op internet zitten lezen. En dat waren over het algemeen geen vrolijke berichten. Daarom besef ik nu heel goed, nu het nieuws ingedaald is, dat ik geluk gehad heb met de mate waarin deze ziekte zich bij mij gemanifesteerd heeft. En dat gaf mij de eerste dagen na de uitslag vleugeltjes!

Klusjes in de zin van renoveren en opknappen van je huis liggen altijd te wachten. Ik ben een klusvrouw mag ik best zeggen na onze grote verbouwing. En laatst heb ik samen met Mark in het nieuwe huis van mijn zus geklust. De meiden gingen uit logeren op plaatsen door het hele land; in Breda, Leusden en Emmeloord. En wij logeerden in Marknesse om onze tijd zo optimaal mogelijk te gebruiken. De eerste dag klusten we tot de nieuwe dag aanbrak en zondagochtend vroeg weer uit de veren voor nieuwe klussen! Ik heb eigenlijk alleen geschilderd in haar huis en Mark heeft zijn repertoire aan klussen weer uitgebreid: hij heeft geholpen met behangen en met een laminaatvloer leggen. Het was na al dat klussen heerlijk om thuis je kluskleren weer uit te trekken in een huis waar alles schoon en klaar is. Wij hebben thuis recent de oude grespa rioolpijpen laten vervangen tot aan de openbare weg. Drie mannen hebben een dag lang alles uitgegraven en daarna een dag lang alle pijpen vervangen en de grond weer dichtgegooid, inclusief de bestrating opnieuw aangelegd. Overigens konden ze een paar dagen later weer terug komen, want door de regen was het pad verschrikkelijk verzakt! De volgende klus ligt ook alweer te wachten. We gaan samen met de nieuwe buurman voor en achter in de tuin een nieuwe schutting neerzetten. En dat zou ik heel graag in het voorjaar doen, zodat ik straks als het zonnetje gaat schijnen lekker mijn boterhammetje aan de tuintafel kan opeten – zónder dat de bouwvakkers van de buren op mijn bordje staan te kijken!

Bijna hadden we onze spulletjes weer op kunnen pakken. Mark had laatst een aanbieding gekregen om directeur te worden van een fabriek waar zo’n 700 man werkt. Deze fabriek staat echter…in Mexico! Mark en ik hadden samen besloten dat dit niet het juiste tijdstip was voor ons, maar vooral voor de meiden, om alles weer op te pakken om ergens anders nogmaals onze draai te vinden. Mark had het aanbod afgewezen en daarna vertelden we de meiden op een zaterdagochtend tijdens het ontbijt dat we bijna naar Mexico hadden kunnen verhuizen. En tot onze grote verbazing waren ze alledrie enthousiast om te gaan! Nu ze zo lekker gesetteld zijn op school, ons huis helemaal klaar is en alles lekker loopt gaan we dat niet veranderen. Wel droom ik er stiekem van om later, als de meiden alle drie op kamers wonen, met Mark nogmaals in het buitenland te gaan wonen voor zijn werk…

De eerste basisschool in Breda heeft zijn toezegging gedaan om een eendjesrace te doen. Natuurlijk was dat de school die ik als eerste benaderde, de school die ik het beste ken, namelijk de Montessorischool. Er staan wat meer lijntjes uit, dus wie weet doen er binnenkort meer basisscholen mee. Omdat deze landelijke actie als eerste in Breda loopt moet ik alle benodigde formulieren, draaiboeken, brochures, brieven en informatiemap standaardiseren. Leuk! Ondertussen heb ik meer activiteiten dan alleen fondsen te werven via basisscholen. Ik ben ook in gesprek met het bestuur van de Bredase Singelloop, een groot jaarlijks hardloopevenement waar 80.000 toeschouwers op afkomen, waar we graag waterflesjes willen verkopen met het logo van het Nederlandse Rode Kruis. Uiteraard zijn er meer evenementen waar flesjes water verkocht kunnen worden zoals Koninginnedagmarkt of braderieën. In het voorjaar wordt een groot (uitverkocht!) gala in Breda georganiseerd ten bate van een nieuwe ambulance voor Het Rode Kruis in Breda en omstreken. De waterflesjes krijgen een prominente plek op de tafels en de burgemeester neemt in de weken voorafgaand aan het gala de eerste waterfles in ontvangst - wat natuurlijk weer een persberichtje oplevert in de lokale krant. Ook maak ik deel van het management en wordt er van mij verwacht dat ik mijn bijdrage ga leveren tijdens de MT-vergaderingen.

Maar eerst wordt Breda aankomend weekend tijdelijk omgedoopt tot ut Kielegat. We hebben vele carnavalswinkels afgestroopt om goed te slagen voor de details van onze outfits. We hebben er weer zin in. Mark misschien iets minder..? Anthe loopt met haar vriendinnen wat feesten af in het weekend, op de basisschool is het feest, grote optocht in de stad en ons gezin gaat zaterdagmiddag naar een groot feest. En daarna gaan we lekker uitrusten in Tsjechië. Ik stap maandag met de meiden op het vliegtuig naar mijn vriendin in Praag en woensdag komt Mark ook, daarna vertrekken we met drie gezinnen naar het Reuzengebergte. Een uurtje rijden en we zitten in de sneeuw! De meiden gaan op skiles en Mark en ik kunnen hopelijk achterover leunend in een luie stoel genieten van onze vrienden en een voorjaarszonnetje in de verblindende sneeuw!