dinsdag 17 april 2018

Prom night

You have brains in your head. You have feet in your shoes. You can steer yourself in any direction you choose. You’re on your own. And you know what you know. You are the one who’ll decide where to go.
- Dr. Seuss

Iemand moet toch de laatste zijn? Ik was trouwens niet de állerlaatste. Ik was de één na laatste… Er was afgelopen woensdagavond een hardloopwedstrijd georganiseerd bij zonsondergang. In een ander bos dan het Mastbos. Er waren twee afstanden, vijf en tien kilometer. Ik koos voor de laatste. Normaalgesproken trainen we met de groep op woensdagavond dus het was eigenlijk een leuke, alternatieve training… Er deden in totaal nog geen vijfhonderd hardlopers op beiden afstanden mee. En ik was dus de één na laatste die arriveerde toen de zon al vrijwel onder was. Mijn lief zei doodleuk voor mijn vertrek bij de voordeur dat ik niet meer binnen mocht komen als ik er langer dan een uur en tien minuten over zou doen. Ik had zelf helemaal geen doel voor ogen, het was immers een training. Kennelijk waren die paar honderd creatieve hardlopers toch allemaal wat sneller dan ik dacht. Ik eindigde namelijk in m’n uppie, met een fietser naast me, terwijl ik bijna mijn complete trainingsgroep langs het parcours zag staan. Ik werd ruimschoots voor de finish door de luidsprekers omgeroepen met naam en toenaam. Een applaus volgde. Voor de aandacht is het dus helemaal niet verkeerd om bijna als laatste te eindigen! In dit bosgebied, tegenwoordig bekend als boswachterij Dorst, was in vroegere tijden juist geen boom te vinden. Als gevolg hiervan ontstonden zandverstuivingen. Aan deze verstuivingen heeft het gebied zijn heuvelachtige karakter te danken. Het was écht een fraai parcours. Weer eens wat anders dan het Mastbos waar ik twee keer per week rondren. Om de verstuivingen te bedwingen is Staatsbosbeheer in 1899 gestart met het planten van dennen. In de loop van de jaren is een gevarieerd natuurgebied ontstaan met naaldbos, loofbos, heidevelden, vennen en heuvels van stuifzand. Ik vond het heel erg mooi. In dit mooie gebied liggen ook de zogeheten leemputten. Deze leemputten zijn sinds het begin van de 20e eeuw afgegraven voor de productie van baksteen in de nabijgelegen steenfabrieken. De leem werd gewonnen uit een prehistorische rivierbedding die dwars door de boswachterij loopt. In 1927 gaf Staatsbosbeheer toestemming voor het baden en zwemmen in twee van de aldus ontstane putten. Tegenwoordig zijn er geen badgasten meer welkom. Stoere Schotse Hooglanders bivakkeren nu rond de plassen. De leemputten vormen prachtige vennen met een grote variatie aan planten en dieren. Naast de uitgezette Schotse Hooglanders én een kudde Exmoor pony's (de laatste wilde paarden in Europa) bevindt zich rond de leemputten ook een behoorlijke populatie vleermuizen en hebben vogels er hun broedplaats. Ook is een specifieke flora ontstaan. Zo komen hier planten voor als sint-janskruid, duizendguldenkruid, geelgroene zegge en grondster. Door dit gebied heb ik een fenomenaal rondje mogen rennen bij het mooiste licht van de zonsondergang. Ik heb binnen de tijd gelopen die me door mijn lief opgedragen werd. Door de kleinschaligheid van de wedstrijd was het eigenlijk allemaal heel charmant. Volgend jaar doe ik weer mee!

Met een tutorial op YouTube op het computerscherm en een bus haarlak, tientallen haarspeldjes en een haarborstel in de aanval probeer ik de meest kunstige, elegante haarmodelletjes die dochterlief me opdraagt na te bootsen. Onze middelste dochter heeft haar prom night deze week in de agenda staan. Ze heeft al een paar weken een weelderige, zwarte prom dress aan haar kastdeur hangen. Nu dus een nog een mooi opgestoken ‘strak gedraaid, maar toch ook los getrokken’ kapsel waar ik voor mag zorgen. De nacht voor de grote dag zou ze met papillotten slapen, maar dat is ze vergeten. Een half uur voordat ik naar mijn werk ga doe ik mijn uiterste best om er wat van te maken. Toen ik uiteindelijk, te laat, vertrok was ik best tevreden. Aan het eind van de middag zou haar oudste zus komen om de rest mooi in de krul te zetten. Wanneer ik vanaf mijn werk bel of ze nog steeds tevreden is met haar coiffure hoor ik dat ze alles eruit getrokken heeft. Eén kant krijgt ze niet meer goed in model. Ze heeft ook besloten de achterkant los te laten hangen. Ze raakt een beetje in paniek vanwege de tijdsnood. Ik zal die middag pas tegen zes uur thuis komen en dan moet ze al helemaal gereed zijn voor de foto’s. Ik stel voor dat ze oudste zus vraagt een trein eerder te pakken zodat ze samen tijd genoeg hebben om het haar prom proof te maken. Ondertussen heeft ze al mijn hakschoentjes bij elkaar verzameld en is ze aan het passen geweest wat het mooist staat bij de lange jurk. Haar make up was gelukkig al klaar. Toen ik thuis aan kwam rijden zag ik mijn gezin al lachend druk met foto’s maken in de voortuin. Onder de bloeiende magnoliaboom. Ze zag er prachtig uit! Kort daarna kwam haar vriendin haar ophalen en vertrokken de twee zwierige jonge dames naar het bal. Ze werden bij de oude molen, waar het feest gehouden werd, opgewacht met een rode loper en een fotograaf. Het zou een heerlijke avond worden met mooie afscheidsspeeches voor de leraren, lekker eten en dansen. Na afloop een afterparty bij een klasgenootje thuis. Het schooljaar is voor haar nu officieel afgerond. Alleen nog een jaarboek quote verzinnen. Een belangrijke mijlpaal in een high school carrière. Haar citaat staat symbool voor de periode die ze afsluit. De examens beginnen binnenkort. De meeste van haar klasgenoten zijn toegelaten op de universiteiten van hun keuze. Net zoals zij. De zomer is dichtbij. Onze dochter vertrekt na de examens in haar uppie naar Mexico. Lekker haar hart ophalen bij haar vrienden die óók examen hebben gedaan, en óók gaan studeren. Lol maken, herinneringen maken en genieten van elkaar voordat elk van hen een nieuwe fase van hun leven instapt.