Kameel met open hart

Je weet niet wat er komt, hoe het moet, hoe het hoort of hoe het zit. Alles is zoals het is. Vanuit deze toestand handel je als vanzelf spontaan en belangeloos.
- Ferry Maidman

Met de ruggen strak tegen elkaar luisteren we naar mijn spirituele yoga juf. We gaan tijdens deze yoga les ons hart openen en dat doen we in paartjes. Rebeca en ik zijn een paar. Rebeca komt uit México. Ze is Anthe’s beste vriendin aldaar. Ze hebben in drie jaar tijd samen preparatoria doorlopen. Na hun diploma hebben ze samen een paar weken door Europa gereisd. Een geweldige ervaring voor ze dat hun vriendschap verdiept heeft. Rebeca logeert een paar dagen bij ons in Breda. Het is hartverwarmend om met haar over Puebla te praten. Ze heeft heerlijke Mexicaanse boodschapjes mee genomen. Ik neem haar mee naar yoga les. Ze is - net als ik - ook een yoga freak. Deze les is erg speciaal en we genieten er beiden van. Niet je wapens ten strijde halen en ook niet verdoofd raken als je aangevallen wordt. Je hart openen. Daar gaat het om. Veel schouderoefeningen. Om ons hart te openen. Zoals de uitdagende kameelhouding. We doen goed mee. De intentie van de Amerikaanse yoga juf spreekt me regelmatig aan. Maar deze keer zéker. Een aanval pareren met het openen van je hart? Zo midden in mijn gevecht tegen de verhuisverzekering heel toepasselijk. Na de les gaan Rebeca en ik samen op de fiets naar het historische centrum om heel toeristisch een stadstoer te doen. Ik ben de gids. Een warme chocomel samen in de kroeg. Een bezoek aan een theewinkeltje, want tea freaks zijn we ook allebei. Anthe brengt deze dag in Tilburg door. Ze heeft een wiskunde examen. Rebeca leidt me flink af van mijn verhuisbesognes. Tóch open ik eenmaal thuis weer mijn inbox. Ik kan het niet laten. De laatste weken kan ik niet een dag voorbij laten gaan zonder een reactie te schrijven aan de verzekering of aan één van de verhuisbedrijven. Alles valt tegen qua schadevergoedingen. De schade aan onze hippie bus wordt maar voor de helft vergoed. De andere helft mogen wij zelf bij lappen. Veel meubels blijken niet verzekerd. Het is een groot verlies. Natuurlijk zijn het maar spulletjes. Dat besef ik. Het is voor mij echter óók een ego ding. Ik kan dit niet over mijn kant laten gaan. Alhoewel ik steeds vaker merk dat ik het best een béétje kan laten gaan. Mark helpt me daarbij. Ons huis draagt ook bij. Ik ben echt content met ons huis. Alles is natuurlijk zoals het is. Er komt binnenkort nóg een tweede zeecontainer naar Rotterdam met onze inboedel. We houden ons hart vast voor wat we zullen aantreffen. We weten niet wat er komt, hoe het moet of hoe het zit. De tijd zal het ons leren.