Laat het
licht van je wezen, het bewust kennen van je ware zelf, uitstralen naar de
mensen op je heen.
- Neil Douglas-Klotz
Hoe vaak komt het voor dat je met je partner
samen een romantisch weekendje weg kunt zonder kinderen? Bij ons komt dat
nauwelijks voor! Er moeten óf drie
logeerplekken geregeld worden óf er moet iemand
gevonden worden die thuis wil oppassen. Lastig dus. Maar nu zijn mijn
schoonouders bijna de hele maand januari in huis geweest, en vertrekken begin
februari, dus nemen Mark en ik het ervan en gaan een nachtje in een spahotel
logeren waar geen kinderen welkom zijn. Een zwembad met luxe ligbedjes op het
dakterras, een spa, heerlijk luxe kamers, goed restaurant en een relaxruimte
met openhaard. We gaan genieten van de zon en van elkaar. Mijn schoonouders
zijn dus niet gaan reizen zoals ze afgesproken hadden. Soms is het leven net een toverkist en wij hebben niet altijd het toverstokje,
zoals een zeer goede vriendin me laatst schreef.
Het reisprogramma “3 op reis” dat op
zondagavond uitgezonden werd in Nederland boeide en inspireerde ons vaak. Zo zagen we daar ook
voor het eerst het Mexicaanse eiland Isla Holbox. Dit eiland is klein en gelegen aan de
noordkust van het schiereiland Yucatán. Voor ons het is het te ver om te rijden
vanaf Puebla. Op het 35 kilometer lange en twee kilometer brede eiland zijn
prachtige witte stranden te vinden die nog niet zijn ontdekt door het
massatoerisme. Daar hebben we nu écht even zin in: geen rondreis,
maar lekker anderhalve week in een cabaña met houten veranda en rieten dak,
pal aan het strand. Dus vliegen we naar strandplaats Cancun en gaan via de
ferry naar het eiland. Het is daar heerlijk vertoeven op het ongerepte eiland
met slechts 2000 inwoners en waar geen auto’s toegelaten worden. In de
strandmeren aan de zuidzijde van Isla Holbox (waar je overheen gaat met de
ferry) verzamelen duizenden roze flamingo’s en witte pelikanen zich. In de
maanden juni, juli en augustus is er zelfs kans om walvishaaien aan de kust te
spotten. Wij gaan echter eind maart mijn verjaardag daar vieren, zonder
walvishaaien dus. Om het eiland zijn overal vissersbootjes te vinden en de
vissers kun je ook regelmatig aan het werk zien.
De mooie reizen die wij maken door dit grote
land laten de balans gelukkig doorslaan naar de goede kant. Soms is de aandacht echter meer naar de
negatieve kanten van het Mexicaanse leven. Zoals vorige week dat er twee
studieboeken, die we online besteld hadden, door een ander ontvangen en ondertekend
zijn voor ontvangst - en dus gestolen. Onze post verdwijnt de laatste twee
maanden zomaar waardoor we geen rekening hadden ontvangen van Telmex , het
verschrikkelijke telefoonbedrijf. Alles afgesloten…ik heb dat gelukkig gauw
weer kunnen herstellen. Maar toch. Afgelopen week was de grote vuilnisbak
gestolen waar we meerdere keren voor gewaarschuwd waren, maar die toch te lang
buiten de poort op straat had gestaan.
Altijd waakzaam zijn op je spullen. Op school bij de kinderen worden ook
met grote regelmaat gummen, lijm, potloden maar ook galavesten of sportvesten van
het tenue gestolen. Ouders adviseren serieus om het van een ander weer terug te
pikken! Tijdens onze reis door de jungle is er met onze creditcard gefraudeerd.
Er was een grote aankoop bij Apple gedaan en daarna bij Microsoft. Gelukkig
werd na deze verdachte aankopen de creditcard geblokkeerd door de bank. Maar
eigenlijk zijn dit allemaal kleine vervelende vergrijpen als je hoort dat er afgelopen
week twee directe collega’s van Mark bedreigd zijn. Dreiging van kidnapping,
maar nu met namen en scholen genoemd in de mail. Geen loze dreiging dus. Eén geschrokken collega is voor een maand uit Puebla vertrokken, kind van
school gehaald, heeft een bodyguard gekregen van de zaak en heeft alarmknoppen
in zijn auto laten installeren. Soms word ik er een beetje moedeloos van, maar
door het boeken van prachtige reisjes blijft ons verblijf hier positief
uitslaan op de balans. En ook al horen we veel verschrikkelijke verhalen om ons
heen, dat blijven vervelende ervaringen van anderen. Niet van ons.
