Iedereen moet zijn roeping volgen en niemand een andere dan de zijne.
- Bakongo
Hoe kom je er nu achter wat je roeping is? Wat is mijn roeping, of mijn levenslot? Dat zijn vragen waar je heel lang over na kunt denken. Maar simpeler is het als het zich gewoon aandient. Fotograferen is al decennia lang mijn hobby. Soms pak ik het weer eens wat serieuzer op door scholing te volgen. Toen ik in Massachusetts woonde heb ik een jaar avondschool gevolgd op een technische high school. Toentertijd nog met fotorolletjes en onze foto-opdrachten presenteerden we met dia’s voor de klas. Toen onze oudste geboren werd heb ik een cursus foto-ontwikkelen gedaan. Dat was nog analoog met fotorolletjes en ontwikkelvloeistof in een donkere kamer! Net terug uit Madrid heb ik getracht mijn digitale reisfoto’s te verkopen aan Shutterstock, maar dat liep stuk op toestemming van mijn modellen op de foto’s. Dat zijn vaak nietsvermoedende voorbijgangers in het buitenland en ik kon dus geen contractjes overhandigen aan Shutterstock. Ik had het fotowerk maar weer naast me neergelegd en ben me gaan richten op het werken als vrijwilliger. Maar toen voor de zomer wat betaalde foto-opdrachtjes binnen kwamen en vlak na de zomer nogmaals begon het toch weer te kriebelen. Na een intake-gesprek op de school voor fotografie werd besloten dat ik één cursus oversla en dus begin ik deze maand met een jaaropleiding. Ik heb onlangs via marktplaats.nl een grote flits gekocht voor het studiowerk en ik heb vooraf drie opdrachten gekregen van school die de leerstof aanvult. Ik krijg allerlei nieuwe vakken op school die fotografie raken zoals kunstgeschiedenis of spiritualiteit. En een nieuwe betaalde opdracht staat er alweer aan te komen!
In Lima vierden we haar verjaardag met een uitgebreide lunch in de Grote Oceaan, of Stille Oceaan. Inden is elf jaar geworden afgelopen zomer in Peru en dat wilde ze nog met haar vriendinnen van school vieren. Meteen een leuke reünie, want een aantal van haar vriendinnen is naar de middelbare school vertrokken dit schooljaar. Elf meiden kwamen die middag met hun zwemspulletjes aanwaaien en na een stuk taart vertrokken we opgestapeld in twee auto’s naar een zwemmeertje in de buurt. De weersvoorspellingen werden goed in de gaten gehouden de dagen ervoor, want het zou er om spannen of het droog zou blijven… Dat was waarschijnlijk ook de reden dat het zo stil was rond het meer en daar genoten we heel erg van. (zie ons fotoalbum) De meiden hebben gezwommen, spelletjes gedaan, kadootjes uitgepakt, bij gekletst en in de junglespeeltuin gespeeld. Het bleef gelukkig droog die middag. We hebben zelfs nog in de achtertuin gebarbecued met z’n allen! De laatste tien minuutjes voordat alle ouders zouden komen begon het te regenen. De dagen erna kondigde de herfst zich aan met herfststormen en enorme plensbuien… De buitenschilder heeft al drie keer zijn afspraak verzet – ondertussen heeft hij gelukkig wel de stellages in de tuin gelegd. Nu maar hopen dat hij begint voordat de herfst écht gaat beginnen!
Swingende heupen, wie heeft ze? Ik niet! Maar ik zou het wel heel leuk vinden om met groot gemak de salsa te kunnen dansen of de merengue. Aangezien de bruiloft van mijn zwager met zijn Peruaanse vriendin volgende week eindigt met een spetterend dansfeest - met een Zuid-Amerikaanse band! – zal ik toch een beetje mijn heupen moeten smeren. Vorige week was de vrijgezellenparty van de bruid en daar hoorde een salsaworkshop in Amsterdam bij. Leraar Luis uit Cuba kon absoluut fantastisch dansen en hij had een enorme drive, maar hij eindigde deze danssessie met zijn welgemeend advies aan mij om vooral veel lol te hebben in het dansen. (Met andere woorden: probeer het verder maar niet te perfectioneren, jij leert het toch nooit.) Salsa dansen is dus niet mijn roeping...hahaha! Nu wist ik natuurlijk al lang dat danspasjes uitvoeren niet mijn sterkste kant is. Ik heb ooit aerobics geprobeerd samen met mijn zus. Danspasjes uitvoeren zit niet ons bloed zullen we maar zeggen… We hebben gelachen totdat de tranen over onze wangen stroomden en we buikpijn hadden van het lachen. Iedereen stapte drie pasjes naar links…en wij stapten drie pasjes naar rechts! We draaiden steevast de verkeerde kant op en als we voor de spiegel dansen gaat het pas echt helemaal fout! Alle vriendinnen van de bruid komen uit Zuid- en Noord-Amerika en kunnen van geboorte al geweldig swingen. De salsa-uitvoering van deze middag was gefilmd en op YouTube gezet en toen ik het thuis aan de meiden liet zien kon ik wel door de grond zakken van ellende. Ik zag er wel heel onhandig en harkerig uit vergeleken bij de zwierende heupen van de andere dames! Thuis heb ik het filmpje heel stoer aan een vriendinnetje durven laten zien. Zij had wel eens erger gezien zei ze heel lief. Samen gaan we oefenen om die heupen van mij soepel en buigzaam te maken.