Kilometers

It is health that is real wealth and not pieces of gold and silver.
- Mohandas Gandhi

Om deze zomer op grote hoogte een stuk van het oude Incapad te lopen is het nodig dat we een goede conditie hebben. Als voorbereiding willen we kilometers maken door zo nu en dan een flink stuk te wandelen met de meiden. Onze eerste wandeling vond plaats op Eerste Paasdag. De route die we hadden uitgezocht was twaalf kilometer lang en liep door het Biesbosch. De zon scheen uitbundig en het was een prachtige route. (zie ons fotoalbum) We snapten alleen de bewegwijzering niet uit mijn wandelboek en uiteindelijk besloten we dat we de weg kwijt waren. We hebben er zelf nog een draai aan gegeven en toen we na zo’n tweeënhalf uur terug bij de parkeerplaats kwamen hadden we er zo’n acht kilometer opzitten. We waren niet ontevreden, maar de volgende wandeling wordt er een met pijltjes die we kunnen volgen! Het pad dat we in Peru gaan belopen begint op 2100 meter en klimt naar 2700 meter, dat is berg Wiñay Wayna, waarna het pad weer afdaalt naar 2400 meter. (Incarijk Machu Picchu) Deze wandeling zal zo’n zeven á acht uur duren en dan loop je een afstand van 16 kilometer… Pas na vier uur kom je bij een waterval waar je je waterfles kunt vullen, dus we moeten flink wat liters water bij ons dragen. Er wordt geadviseerd om twee liter water per persoon mee te nemen… Om mijn conditie op peil te houden blijf ik elk weekend zo’n zes kilometer hardlopen. Mark kan helaas niet meer heel fanatiek hardlopen, want hij heeft een blessure in zijn enkel. De orthopeed heeft ons uitgelegd dat hij door zijn kromme benen steeds vaker blessures zal krijgen. Zijn lichaam krijgt door ouderdom steeds minder souplesse, waardoor de frictie door zijn kromme benen steeds minder goed opgevangen wordt. Arme Mark. Zijn laatste kunstje zal de marathon van Amsterdam worden, zegt hij.

Volgens de legende ligt er op de bodem van het Titicacameer een waanzinnige schat van goud en zilver. Deze schat bevat het losgeld voor een belangrijke Inca die de Spaanse veroveraar Francisco Pizarro gevangen hield in de 16de eeuw. De schat is nooit bij Pizarro aangekomen, maar wel op de bodem van het meer.... Ik twijfel nog steeds over het stukje van de reis rondom dit Titicacameer. Iedereen verblijft daar in Puno, een saai stadje dat alleen leeft vanwege de toeristen die de drijvende eilandjes van stro in het Titicacameer willen bezoeken of op doorreis zijn. Deze eilandjes trekken me steeds minder omdat ze zo ontzettend veel reizigers trekken dat ze naar mijn idee niet meer authentiek kunnen zijn. Ik denk dus dat wij vanuit Puno meteen naar Arequipa reizen voor een bezoek aan de vallei met grote condors en warmwaterbronnen (onze oudste wil daar graag een meerdaagse trektocht maken). En daarna terug naar Puno reizen om vervolgens de Boliviaanse grens over te gaan met een bus naar het plaatsje Copacobana. Daar pakken we een boot om over het meer naar Isla del Sol te varen. Het eiland waar de zon geboren is volgens de Inca’s en waar veel ruïnes en witte stranden zijn en prachtige uitzichten. Het allerliefst wil ik op dit eilandje een nachtje slapen, maar de spaarzame hotels op dit eiland zijn zo uniek dat ze daarom helaas peperduur zijn…

Goed doen voor een ander is in. Goede doelen steunen is heel eigentijds anno 2011. Ruim 3300 mensen werden dit jaar onderscheiden met een lintje. Bij de traditionele lintjesregen op de dag voor Koninginnedag worden Nederlanders onderscheiden die speciale verdiensten voor de samenleving hebben geleverd. Vrijwel alle gedecoreerden, 3298, doen vrijwilligerswerk. En daar zijn ze niet onlangs mee begonnen, omdat het nu trendy is. In Breda mochten wij bij Het Nederlandse Rode Kruis ook een zeer sociaal bewogen mevrouw verblijden met een koninklijk lintje. Ze is al meer dan vijftig jaar collectante voor het Rode Kruis en meer dan dertig jaar voor KWF! Haar lintje werd officieel overhandigd door een wethouder van Breda, haar hele familie was als verrassing aanwezig en natuurlijk werd er feestelijk voor taart, bloemen en champagne gezorgd. Heel bijzonder was de reden dat ze ooit begon voor het Rode Kruis. Na de Tweede Wereldoorlog werd ze als kind opgevangen in tenten met dekens, water en eten. Ooit, had ze zich voorgenomen, zal ik iets terugdoen voor deze organisatie. Geïnspireerd door dit soort mooie mensen zal ons gezin in juni ook gaan collecteren – voor de eerste keer. Op Koninginnedag heb ik een dagdeel in promokleding bij onze kraam op de vrijmarkt gestaan: heliumballonnen weg geven en bij een waterbadje staan waar iedereen een muntje naar een drijvend eendje kon gooien voor prijsjes. Dit was de eerste keer voor mij en ik vond het best inspannend om met al die onbekende mensen te spreken en enthousiast te zijn. Deze maand zal ik ook aanwezig zijn bij een groot gala van het Rode Kruis voor de aanschaf van een nieuwe ambulance. De stoelen voor dit gala waren snel uitverkocht - en dat voor een bedrag van € 350 per stoel! Er komen veel prominente mensen uit Breda zoals de burgemeester en Marlies Dekkers… Ik leen een zwarte jurk en hakschoentjes van een vriendin en heb er een vestje en chique panties bij gekocht. Mijn haar wordt bij de kapper opgestoken. Het wordt wederom een eerste-keer-ervaring: mijn eerste gala van mijn leven!

De meivakantie brengen we dit jaar door in het zonnige Breda, haha! Vorig jaar waren de meiden voor het eerst terug in Madrid. We hebben deze twee weken vriendinnetjes en een nichtje te logeren, een tennis- en voetbaltoernooi en gezellige bezoekjes thuis en buiten de deur. Maar vooral de overvloedige zonnestralen geven ons het vakantiegevoel – veel buiten lezen, liggen op de zonnebedjes en gezellig buiten eten… En dat allemaal in onze achtertuin!