Prisa

Druk... Hebben we het niet allemaal druk? En laten we dat niet zelf toe als we onze keuzes maken? Tijd kunnen we maken als we denken ergens geen tijd voor te hebben. Tóch voelt het elk jaar weer aan het eind van het jaar alsof we het met z’n allen heel druk hebben. Uiteraard is het drukker dan andere maanden met de voorbereidingen voor Pakjesavond en daarna de Kerstdagen, maar het voelt ook veel drukker door de vele feestelijkheden die hiermee gepaard gaan. Alles is even gezellig en ergens wil je toch ook niets missen? Dus hollen we van het ene feestje naar de volgende borrel en van het ene afscheid naar het volgende etentje – allemaal leuk! Maar wel druk....

Terwijl Madrid al helemaal versierd wordt voor Navidad met grote versierde Kerstbomen op de pleinen en rotondes, prachtige feestverlichting in de straten en mooie etalages van winkels, maakten de Nederlanders hier in Madrid zich op voor de komst van Sinterklaas in de residentie van de ambassadeur. Wij waren voor de eerste keer ook van de partij! (zie fotoalbum) Meer dan 100 kindjes stonden te wachten op de komst van de Sint... Sinterklaas had voor ieder kind een kadootje en een klein woordje. Onze meisjes werden ieder verblijd met een Nederlands leesboek. Nu komt de Sint vrijdag ook nog langs op school, Anthe en Inden zijn al druk met gedichten en surprises...

Anthe, Inden en Maren hebben vorige week hun schoolrapport gekregen. Ondertussen heb ik ook alle gesprekjes gevoerd op school met hun juffen en kan ik zeggen dat ze het alledrie heel goed doen op school. Maren heeft een ware metamorfose ondergaan nu ze de oudste is van de klas. Ze is van een verlegen rustig meisje veranderd in een grote meid die het leuk vindt om de juf te helpen. Ze heeft de laatste weken veel interesse in letters en kan sinds kort letters van haar eigen naam schrijven (linkshandig) – klaar voor de basisschool dus! Inden doet het ook goed in groep 5. Haar Spaanse juf vindt dat ze wel wat meer Spaans kan praten dan ze nu doet, maar in haar schriftje doet ze het perfekt! Anthe zal dit schooljaar de afsluitende CITO-toets doen, waarna ze naar een internationale school zal gaan. Daar bereiden ze haar op voor door Anthe Spaans rekenen te laten volgen (lijkt methodisch op Engels rekenen). Dit rekenen loopt ver vooruit op Nederlands rekenen zoals met machten, breuken, mingetallen en vergelijkingen. Anthe vindt het allemaal even geweldig!

Vrijdag had ik zo’n bizarre, mooie ervaring.... Ik reed naar de supermarkt voor mijn wekelijks boodschappen zoals ik de laatste twee jaar iedere week doe. Niets bijzonders dus, behalve dat ik dus vergeet de ventweg op te rijden om bij de Carrefour te komen. Ik zit te balen in de auto, want ik had haast. Ik had die ochtend gewerkt in de bibliotheek en moest om twee uur de meiden weer ophalen van school. Ik moest via twee rotondes weer terug naar de plek waar ik de ventweg op kon en vervolgens zie ik dat de auto die voor mij reed door een lange autobus aangereden is! De bus had die auto niet gezien bij het wegrijden van de bushalte. Meteen besefte ik dat áls ik niet door een verstandsverbijstering die ventweg voorbij gereden was, míjn auto dus aangereden was... Bijzonder, hè?

Zondagochtend hebben we mijn vriendin verrast met een afscheidsontbijt van mijn oude peutergroep. Iedereen had lekkere hapjes mee, servies, tafellaken – voor alles was gezorgd! Annemarie had niks doorgehad van onze heimelijke plannetjes. We hebben genoten van alle lekkere hapjes en het gezelschap zónder kindjes. Mark was met de meiden naar de dierentuin geweest. Eenmaal thuisgekomen zouden we naar de bergen gaan om sleetje te rijden. Er is veel sneeuw gevallen deze week, maar uiteindelijk bleven we thuis om te relaxen, huiswerk te maken, suprises af te ronden en de film Minoes te kijken. Aan het eind van de middag werd ik plotseling ziek, buikkrampen en later spugen... Volgend weekend is een extra lang weekend vanwege een nationale feestdag, dus dat sleeën komt dan helemaal goed!