Afgelopen zomer heb ik een mooi boek gelezen, het jongetje in de gestreepte pyama. En nu zag ik de laatste weken steeds filmposters hangen in Madrid van de verfilming van dit boek, el niño con el pijama de rayas. Afgelopen weekend ben ik met twee vrouwen naar deze film geweest. De originele versie, want de meeste films worden in Spanje nagesynchroniseerd. Het oorlogsverhaal was prachtig verfilmd en sommige stukjes waren wat aangepast, maar het einde...! Het einde in het boek was dramatisch, maar in de vorm van de suggestie. In de film werd alles gedetailleerd weergegeven en uiteraard nog gedramatiseerd...heftig! We kwamen alledrie met natte ogen uit de zaal en waren erg onder de indruk. Eerst maar even lekker een kop warme chocomel drinken met iets lekkers erbij: kleine broodjes met een stukje chocolade reep ertussen. Eigenlijk een merienda (een vijf-uurtje) maar het café wilde ze zo laat nog wel voor ons klaar maken, heerlijk!
Ik vergeet nooit meer dat ik heel lang geleden met mijn vriendin Irma naar de middagvoorstelling van Schindler’s List in het Tuschinsky theater ging... De zaal zat vol met oude besjes die ook met een goedkoop middagkaartje naar de bios gingen - net zoals Irma en ik als arme studentjes. Tijdens de film hoorden we regelmatig huilende mensen en zelfs mensen die overstuur raakten of gilden... De beelden en de emotionele reakties van deze oudjes hadden zoveel indruk op ons gemaakt dat we ons winkelmiddagje maar hebben laten zitten en allebei met zwaar hoofdpijn op de fiets naar huis zijn gegaan...
Waar we hier ook veel filmposters van zien is High School Musical 3. Deze film gaat wereldwijd op dezelfde dag in première, namelijk op 24 oktober a.s.. Wij gaan het weekend na onze vakantie met ons gezin naar deze film. (Filmkaartjes zijn hier niet zo duur, zo’n € 4,50.) Anthe, Inden en Maren zijn dol op dit soort films. Ze kijken graag naar High School Musical 1 en 2 en ook naar Grease 1 en 2. Ze hebben alle liedjes op hun MP3speler staan. En nu is Anthe niet lang geleden met vriendinnen naar de film Mama Mia! geweest. Mark heeft de CD met de soundtracks onlangs gekocht en nu zingen we de hele dag ABBA-liedjes! (ook Maren in haar kinder-Engels!) Ik herleef mijn eigen tienertijd weer. Ik weet nog toen ik zo oud was als Anthe (precies 30 jaar geleden!) ik met mijn vriendinnen op zolder alle dansjes op ABBA aan het oefenen was voor de weekafsluiting... De liedjes uit Grease 2 vinden Anthe en Inden eigenlijk het allermooist, maar die CD had ik hier nooit gezien. Als verrassing voor onze rondreis heb ik de muziek van Grease 2 gekocht via bol.com, voor tijdens de autoritten.... Dat wordt weer veel zingen onderweg!
Het kopen van de tickets voor de ferry naar Marokko ging trouwens niet echt van een leien dakje. Allereerst kwamen de vertrektijden van de boot pas onlangs op de website. Ik keek al weken naar deze site om te kijken of we nu al eens konden boeken! Begin van deze week stonden eindelijk onze reisdagen erop, maar toen ik ging boeken kon de site geen departures vinden..nou ja! Een mogelijkheid is om de tickets in de haven te kopen, maar bij dat idee werd Mark een beetje zenuwachtig. Dus heb ik een e-mail gestuurd naar het vervoersbedrijf (geen telefoonnummer te vinden uiteraard) en ik kreeg als antwoord dat ik me geen zorgen moest maken dat hun site niet werkte, want we hadden nog een paar dagen voor vertrek! Uiteraard ben ik verder gaan zoeken, want wij plannen graag alles vooruit. En nu hebben we allevijf een ticket voor een stoel op de boot en de auto mag ook mee, met de duurste ticket...haha!
Een paar weken geleden had ik een wegenkaart van Marokko besteld bij een grote boekhandel en ik zou een SMSje krijgen zodra de kaart binnen was. Na een tijdje kreeg ik een SMSje en toog naar de boekhandel waar bleek dat de bestelling gecancelled was en de meneer niet wist waarom. Hij kon de wegenkaart niet meer bestellen. Een vriendin van mij kwam er na bezoek aan verschillende boekhandels achter dat de kaart niet meer in herdruk is, en dus niet meer te bestellen. Ik heb nu via-via een 10-jaar oude kaart geleend, dus nu maar hopen dat er in die tijd niet teveel veranderd is tussen de aankomsthaven in Ceuta en het blauwe dorp Chefchaouen..hahaha!
Nog drie nachtjes slapen voordat ons avontuur begint...