zaterdag 6 september 2008

Vuelta al cole

Terug naar school... Anthe, Inden en Maren hebben hun eerste schoolweek erop zitten. Maandag was er alleen maar een welkomstborrel op het schoolplein om alle nieuwe gezinnen en juffen welkom te heten. En dinsdag was de eerste schooldag. Anthe heeft drie nieuwe jongens in haar klas erbij en Inden een nieuw Nederlands meisje, Bloem. Ze is er blij mee, want ze ging met een groepje Spaans-talige meiden over naar groep 5. Inden’s ene vriendin is namelijk deze zomer naar Australië verhuisd en de andere doet een jaar over. En nu zit Inden dus naast Bloem. En in Maren’s klas zijn uiteraard veel nieuwe 3-jarige peuters, ze vindt het weer leuk op school.

Vannacht heeft het voor het eerst sinds maanden weer eens geregend, het regende zelfs vanmorgen nog zachtjes... Maar vandaag vierden we Inden’s verjaardagspartijtje! Gelukkig was het zonnetje nog sterk, dus zij overwon! In onze straat stond een file: allemaal minivan’s die de weg blokkeerden om kinderen af te zetten bij Inden’s feestje – een goed begin... Inden had een heerlijke verjaardag waarvan het taart eten nog in onze huiskamer plaatsvond, maar het kadootjes uitpakken, kleien, trampoline springen en pizza eten uiteraard buiten plaatsvond. (zie ons fotoalbum) Afsluitend was er een gezellige borrel voor de ouders, en toen zat het er weer op.

Nu alle Nederlandse gezinnen weer terug zijn in Madrid en de mannen weer aan het werk, beginnen de eerste verhuizingen zich alweer aan te melden... Waarvan twee van mijn vriendinnen hier; zij gaan in de Kerstvakantie weer verder verhuizen. Nicole gaat naar Hongkong en Annemarie gaat naar Praag. Ik hoorde het van allebei in de laatste week van de schoolvakantie. Ik vind dit toch écht een nadeel van het expatwereldje; iedereen trekt na verloop van tijd weer verder of gaat terug naar Nederland. Het gebeurt hier continu om je heen, maar als het je vriendinnen betreft dan is het toch vervelend. Túúrlijk beloof je brieven te schrijven, te bellen of te MSNen, maar in de praktijk houdt niet iedereen dat vol. Maar iedere nieuwe vriendschap zou een vriendschap voor eeuwig kunnen betekenen...en bovendien kun je ook genieten van de maanden of jaren die je samen beleeft op een vreemde plek... Gelukkig pakken de kinderen het elke keer weer goed op, kinderen zijn zo flexibel blijkt keer op keer.

Toch voelde de eerste schoolweek nog niet écht. Alle Spaanse scholen zijn nog gesloten, de gezinnen in onze wijk zijn vrijwel allemaal nog op vakantie. En het zwembad is nog iedere dag open. Zwemles, sport en cursussen beginnen pas per oktober. En de eerste dagen op school zijn nog een feestje met een nieuw klaslokaal, nieuwe juf, nieuwe klasgenoten en nieuwe schoolspulletjes. In Maren’s klas houden ze na de lunch een siësta, de rolluiken gaan dicht en de kinderen gaan liggen op matjes. Sommigen kinderen slapen, maar onze Maren niet hoor.... Ze zei afgelopen week dat ze bij de grote kinderen hoort en daarom niet hoefde te slapen!

Voor Anthe ben ik op zoek naar tennisles in de buurt en Anthe en Inden gaan samen op tekenles dit najaar. Voor Anthe heb ik ook een typecursus besteld in Nederland - die door haar lieve tante Debora steeds opgestuurd zal worden naar Madrid. Mijn nieuwe cursus Spaans op de Universidad Popular start per oktober, elke dinsdag en donderdag. En mijn flamencoles en schildercursus beginnen dan ook weer. Deze maand starten we dus langzaam op om in oktober op volle toeren mee te draaien!