La muralla

De stadsmuur van Ávila is wat de stad zo bijzonder maakt. Ruim 2500 meter lang, ooit gebouwd in de 11e eeuw door moslims en christenen samen. Ávila staat al heel lang op ons lijstje om te bezoeken. De stad ligt op 1117 meter boven zeespiegel. De route er naar toe leidt door het Guadarama-gebergte waarvan het hoogtste punt boven de 1500 meter ligt. De laatste weekends waren weer gevuld met veel verjaardagspartijtjes voor de kinderen, dus hadden we afgelopen zondag gereserveerd voor een leuke dagtrip met ons gezin. In Ávila was het zo’n 10 graden kouder dan in Madrid vanwege haar hoge ligging... Die ligging zorgt voor lange, strenge winters en een korte, koele zomer. We hebben een heel stuk over de muur gewandeld en de Gotische kathedraal bezocht waarvan het oudste deel uit 1160 stamt. Er zijn veel kloosters gelegen binnen en buiten de stadsmuur, maar die hebben we dit keer niet bezocht. Wél hebben we in een stadstuin gelunched en wat door de straten gestruind van deze stad die sinds 1985 op de erfgoedlijst van UNESCO prijkt...

Anthe wilde dit schooljaar graag weer sporten. Helaas geen judo wat ik vorig jaar voor haar - maar uiteindelijk ook voor de hele school - opgezet had. Ze wilde graag een nieuwe sport en haar keuze viel op tennis. Nu we al wat langer in Spanje wonen heeft ze niet meer de zekerheid van Nederlandse kinderen om zich heen nodig, dus togen we naar de dichtstbijzijnde tennisclub in La Moraleja. Anthe mocht meteen van Pedro een proeftest doen om haar niveau te bepalen, maar ze liep op teenslippers! Dus eerst even thuis haar gympen aangetrokken, en met een geleend racket van de club heeft Anthe tien minuten gespeeld met Pedro. Haar eerste keer, dus ze werd ingedeeld als beginner. Zodra hij drie of vier kinderen had zou Pedro ons bellen wanneer de lessen konden starten. Pedro heeft dit weekend gebeld: Anthe start aanstaande donderdag al met haar eerste tennisles. Ze heeft er zin in!

Na iedere schoolvakantie worden ook op onze school in Madrid alle kinderen door een groepje luizenmoeders gecontroleerd op luizen. Na de zomervakantie mocht ik invallen en heb ik in heel wat kinderharen mogen wroeten, maar geen luis of neetjes gezien. Toen onze kinderen ruim anderhalf jaar geleden op deze school kwamen hadden we onze luizencapes van de Montessorischool in Breda meegenomen en dat vond de school zo’n mooi systeem dat nu alle klassen ‘onze’ luizencapes gebruiken! Maar ja, zo’n cape dekt niet alles... Vorige week kregen we een vriendinnetje van Anthe te logeren. De volgende dag belde haar vader met het nieuws dat het meisje luizen had. Groot luizenalarm dus! Eerst onze meisjes, Mark en mezelf gecontroleerd, maar wij waren gelukkig schoon. En toen moest ik uit voorzorg alle dekbedden, hoofdkussens, bankstelkussens, plaids en luchtbed van onze logé luchtdicht gaan verpakken en voor een week opbergen. Daarna de wasmachine gevuld met alle beddengoed en gedragen kleding van die dag. Ik was er een hele avond zoet mee! En we moeten ook nog twee weken lang iedere dag onze haren controleren met de luizenkam...

Bij de Madrileense voetbalclub Real Madrid spelen op het ogenblik vijf Nederlandse spelers. Mark is twee keer naar een wedstrijd van deze club geweest. Zelf houd ik niet van voetbal en kijk er nooit naar op TV, maar onder het mom dat je alles eens moet proberen in je leven, gaan Mark en ik woensdag met vrienden naar het Bernabéu-stadion voor een voetbalwedstrijd van Real Madrid. Dat zal een ervaring worden, haha!