Samen

Let, als je naar een doel reist, goed op de weg. De weg leert je de beste manier om er te komen en verrijkt ons terwijl we hem bewandelen.
- Paulo Coelho

Gezellig samen gingen Mark en ik op een doordeweekse dag naar onze hoofdstad. Mark moest voor zijn werk bij een notaris in Amsterdam langs en toen hebben we er meteen samen een leuke dag van gemaakt. Na het ondertekenen lieten we de auto bij de notaris staan en pakten we de tram naar het centrum. We stapten in bij de VU (waar we héél wat voetstapjes hebben liggen!) en stapten uit op de Albert Cuyp. Daar struinden we langs alle kramen en kochten dan een warme superstroopwafel, dan leren handschoenen en dan weer een lapje stof om te naaien. Het is zo lekker om zonder plan en zonder kinderen samen te slenteren. Na de markt zijn we doorgelopen naar het Rembrandtplein terwijl we onderweg natuurlijk een paar bekenden van TV tegenkwamen zoals presentator Henk Spaan die langs fietste en verslavingsdeskundige Keith Bakker. In het zonnetje genoten we van onze lunch op het plein waar ik in mijn studententijd nog werkte bij een grote bank. (die daar overigens niet meer gehuisvest is..?!) Na onze lunch zijn we door de Kalverstraat - waar we een kaarsje voor mijn moeder brandden in de Papegaai - richting bakkerij van de Linde gekuierd waar we uiteraard zo´n hemels slagroomijsje hebben verorberd! Verderop hebben we voor een Spaanse vriend in een heel toeristisch winkeltje een Edammerkaasje meegenomen. Wat een heerlijke dag samen met mijn lief - al 23 jaar samen, en vandaag 15 jaar getrouwd!

Als prinsesjes hebben we ons gevoeld in de eeuwenoude koningsstad Fès, gelegen aan de voet van het Midden-Atlasgebied in Marokko. Samen met vijf schoolpleinvriendinnen heb ik er vier dagen doorgebracht in een authentieke dar met dikke , bewerkte houten deuren, mooi mozaïek op vloeren en muren, en gietijzeren rekjes voor de ramen. (zie ons fotoalbum) We hadden het gevoel op handen gedragen te worden: onze koffertjes werden gedragen, de hele dag werd er door Mohammed muntthee voor ons gezet (ook als we helemaal boven op het dakterras zaten!), een jongen vertelde ons trots van de leerlooierij, een gids werd gebeld om ons naar restaurantjes te brengen, in de dar werd voor ons gekookt door Mohammed, taxichauffeur Hamid stond altijd voor ons klaar, in de restaurants waren de kelners onderdanig en bijzonder gedienstig en dat alles alleen maar uitgevoerd door mannen. Toen we weg gingen werden we allemaal op z´n Marokkaans vier keer hartelijk gekust door Mohammed, daar gingen zijn zes prinsesjes… Beslèma! Tot ziens!

Samen hebben we genoten van de souks in de oude medina van Fès, de honderden (of duizenden?) winkeltjes en werkplaatsen – achter elke deur en in elk steegje lag weer een andere verrassing te wachten. Veel te zwaar beladen ezeltjes door de smalle, schuine straatjes, veel kruiden- en zeepgeuren, een leerlooierij of metaalbewerker, gekleurde berberkleden aan de muren en vooral veel mannen in djellaba´s. In elk straatje kan een prachtige moskee verstopt zijn. Het voelt alsof je een sprookje in gestapt bent. Om de vele indrukken en intense belevingen even achter ons te laten zijn we ook een dagje de stad uit geweest . Via Meknès, óók een koningsstad, zijn we naar de Romeinse nederzetting Volubilis gereden, althans de resten daarvan uit de derde eeuw voor Christus. Ook het heilige witte bergdorp Moulay Idriss hebben we bezocht waar eenmaal per jaar honderden moslim pelgrims heen gaan vanwege het mausoleum waar de mannen geluk hopen te vinden en vrouwen vaak hopen op vruchtbaarheid.

Sinds bijna al onze prinsesjes de laatste dag geveld waren door buikkrampen zijn er een paar naar de hammam geweest en de thuisblijvers werden verzorgd door Mohammed met kruidenthee, stukjes stokbrood en banaan. Het was weer een intense, indrukwekkende en intrigerende kennismaking met de Arabische wereld die ik niet heb willen missen. Met veel te zware koffers vol souvenirs zijn we terug gevlogen. Wie weet komen we nog eens terug? In sh'allah! Als God het wil!