Laatste dagen in Etosha

Wanneer woorden de stilte verbergen, luister dan naar de stilte en niet naar de woorden.
Ray Grigg

De allerlaatste dagen in Etosha brachten we door aan de Zuidelijke kant van het park. Na de eerste vier dagen in Etosha grotendeels in de auto te hebben doorgebracht met waterplaatsen bezoeken wilden we ook eens een hele dag lekker niet in de auto. Vooral op deze camping buiten Etosha was het heerlijk vertoeven, want er was overal groen, vers, sappig gras! Wat een verademing na zoveel dagen stof happen. We hebben op onze vrije dag alle stoffige bagage op het gras gezet, auto schoon gemaakt, een was gedaan, alle potjes en blikjes uit de proviandlade afgenomen met een natte doek en heerlijk vaak gedouched. We voelden ons allemaal een stuk lekkerder zonder stoflaag...haha!

Inden´s negende verjaardag vierden we ook op deze camping. We hadden de dag ervoor een verjaardagstaart geregeld in de keuken, want er zijn helemaal geen winkels in de buurt. Toen Inden wakker gezongen werd zag ze eerst de versierde truck met slingers en ballonnen. Na het kadootjes uitpakken gingen we heel feestelijk ontbijten op het terras van het restaurant. En daar wachtte Inden een grote verrassing... Na het ontbijt en nog meer kadootjes kwam het personeel zingend uit de keuken: Happy, happy Birthday! May the Lord shine a light on you! Ze droegen een grote verjaardagstaart voor Inden, het swingde de pan uit! De taart was natuurlijk veel te groot voor ons vijfjes, dus hebben we gedeeld met al het personeel. Een heel speciaal Afrikaanse verjaardag voor Inden. (En ze heeft haar verjaardag al in zoveel landen gevierd...)

Die dag zijn we voor de allerlaatste keer Etosha in gereden. We bezochten de camping aan de Zuidkant en werden door de bewaker naar de receptie gestuurd, want volgens hem was er nog wel een vrij plekje voor die avond. Bij de receptie waren ze niet blij met onze aanpak, maar we konden een ´special site´ krijgen - zonder elektriciteit - maar met de volle prijs. Maar tóch een plekje! Die dag hebben we doorgebracht bij de drinkplaats naast de lodge en bij het zwembad. We hebben de zonsondergang gezien, terwijl de giraf en de zebra´s uit het bijna goudkleurige water dronken... Onvergetelijk! In het donker met de meisjes nog twee zwarte neushoorns gezien en toen hebben we Inden´s verjaardag afgesloten met geroosterde marshmallows. De volgende ochtend om zes uur ben ik nog even gaan kijken, maar was de waterplaats leeg en ben ik weer gauw terug mijn warme bedje in gekropen.

Hier in dit gedeelte van Afrika wonen meerdere stammen. We hebben veel Herero-dames gezien (en gefotografeerd) met prachtig gekleurde jurken aan en mooi gestijfde shawls op hun hoofd. (zie ons fotoalbum) We hebben de Novamba-stam ontmoet, zij wonen hier vooral rondom Etosha. Maren heeft een traditioneel rokje gekregen van ons, een zuurstokroze!, en die draagt ze werkelijk iedere dag. We krijgen zoveel complimenten van de Ovamba-dames over de rok! Ze hebben er allemaal zo één voor bruiloften en feesten en vinden het zo leuk dat onze blonde, blanke Maren met hún rokje loopt. De mensen zijn trots op hun stam, heel bijzonder. En nu hebben we onlangs in Outjo de Himba-dames ontmoet. Deze stam leeft helemaal in het Noorden van Namibië. De dames zijn heel traditioneel gekleed met rode modder op hun huid en in hun haar en ze dragen hun haar opgestoken - veel meer dan dat dragen ze niet... Mark zag ze het eerst in de supermarkt en later hebben we in het dorp kralen bandjes bij ze gekocht, in ruil voor wat foto´s.

Een hoogtepunt waar de meiden erg naar uit keken was een bezoek aan een cheetah-farm onderweg , waar ze cheetah´s mochten aaien en voeren. En dat bleek ook echt een hoogtepunt te zijn. (zie ons fotoalbum) Er waren twee grote cheetah´s en een baby van vier maanden. Eerst was het een beetje wennen en aftasten, maar daarna werd er flink geknuffeld. Maren voelde zich heel zeker en aaide ook de grote cheetah, zelfs op momenten dat Mark en ik niet eens opletten. Het voeren van de halfwilde cheetah´s vanaf een rijdende truck was indrukwekkend, met grote stukken vlees die gegooid werden. Toen we de volgende ochtend om 7 uur vertrokken en langs de farm reden stond daar een giraf die geregeld ´s ochtends even langs de boerderij kwam lopen. We stapten uit de auto, toen hij ons besnuffeld had door het raam, om hem te voeren met oud brood, appels en bananen. Geweldig om zo´n enorm beest uit de natuur aan te raken!

Swakop, 20 augustus 2009