Ruudje!

Mijn eerste keer... Mijn eerste ervaring in een voetbalstadion, en wat voor één! Het enorme Santiago Bernabéu-stadion in Madrid. Gisteravond ben ik met Mark en vrienden van ons naar de Champions League wedstrijd van Koninklijk Madrid tegen Bate Borisov geweest. Via verschillende roltrappen kwamen we boven in het stadion terecht en moesten we via een héél steil trappetje in ons vak naar beneden om naar onze stoelen te lopen. We zaten recht boven het doel en de man met de grote trommel zat een vak onder ons. Hoe sfeervol!

Helaas startte de wedstrijd in mineur met een minuut stilte, omdat een paar uur voor de wedstrijd een UEFA-waarnemer plotseling overleden was tijdens een ommetje - vlakbij het stadion. Er speelden dit keer drie Nederlanders mee: Arjen Robben, Rafael van der Vaart en Ruud van Nistelrooij - en later viel Royston Drenthe ook nog in voor de dribbelkoning.
Leuk was het om te zien dat de Madrilenen allemaal zonnepitjes meenamen naar het stadion om op te kauwen en het schilletje uit te spugen. Niet alleen de grond lag helemaal bezaaid met schilletjes, Annemarie ook! Ik had er spijt van dat ik ons verrekijkertje niet mee had genomen om de voetbalvrouwen te spotten, maar Sylvie van der Vaart hebben we tóch gezien.

Toen Ruud van Nistelrooij zijn doelpunt scoorde riep Mark heel hard boven het doel: RUUDJE! RUUDJE! En Ruud keek dus om naar boven, uiteraard wij allemaal zwaaien terwijl we ons afvroegen..zou hij het écht gehoord hebben? Maar na de wedstrijd draaide Ruud zich om naar ons en begon te zwaaien - en wij viertjes zwaaiden uiteraard enthousiast weer terug. Maar als je weet dat er zo’n 80.000 supporters in het stadion passen en vrijwel alle stoelen bezet waren, twijfelden we nog steeds en keken elkaar vragend aan. Overtuigd waren we pas toen Ruud nog één keer opkeek en voor de laatste maal zwaaide...naar ons!