Inspiratie

Shoot for the moon. Even if you miss, you´ll land among the stars! Martijn Aslander

Inspiratie is iets grilligs, iets wat je treft op onverwachte momenten en je in de steek laat wanneer je het juist zo nodig hebt. Mark en ik laten ons inspireren voor de inrichting van onze nieuwe achterkamer. Mijn zwakte is dat ik snel in hokjes denk, ik heb iets in mijn hoofd en vind het moeilijk om daar vanaf te wijken. Alle ideetjes zijn al langs komen waaien voor de indeling van de voor- en achterkamer. Ik teken elke keer alles op papier om zo een overzicht te houden over al onze invallen. Een bibliotheek in de voorkamer of houden we het zo? Zithoek bij de openslaande deuren naar de tuin of houden we het zo? Verhuist Mark´s werkplek naar zolder of houden we het zo? De maten voor de aanbouw staan vast en nu moeten we over details gaan beslissen qua contactpunten, plaatsing van radiatoren en ramen. En dat is natuurlijk voor een deel afhankelijk van de nieuwe indeling. Waar komt de kabel voor de TV, waar de internet- en telefoonverbinding en waar de grote kasten in verband met plaatsing van ramen en radiatoren? Vandaag krijgen we de tekeningen van de architect, heel spannend.

Over inspiratie gesproken… Op deze website staat al heel lang een link naar de website van kinderboekenschrijfster Anna van Praag. Een geweldige vrouw met een prachtig gezin met drie meiden dat nog niet zo heel lang geleden neergestreken is in Zuid-Spanje. Ik volg al heel lang Anna´s reisblog - toen ze nog met een Defender door de wereld trok en via Spanje Afrika binnen gereden is. Ze heeft mij vaak geïnspireerd met haar reisverhalen en Ilco inspireerde mij met zijn geweldige foto´s. En nu ben ik morgen door Anna uitgenodigd voor een etentje in Madrid! Mijn Madrileense vriendin (die ook acht maanden door Afrika gereisd heeft met een 4WD) had contact opgenomen met Anna, omdat ze een Defender willen kopen. Ze zijn bij Anna en Ilco op bezoek geweest en nu komt Anna naar Madrid. Mijn vriendin schreef in haar mail aan Anna mijn restaurant-tip (als trouwe blogfan) en toen nodigde Anna me uit voor dat etentje bij mijn favoriete Marrokaans restaurant! Mark gaat morgen naar Italië, dus een retourtje Madrid zit er niet in... Wat een gemiste kans om haar in levende lijve te ontmoeten!

Sinds de Sint en zijn Pietermannen Madrid hebben verlaten om de kindjes in Nederland te verblijden hebben onze meiden aan inspiratie niets tekort… Het lijkt hier wel een produktiefabriekje! Ze mogen twee keer per week hun schoen zetten en die worden volgestopt met kunstwerken: uitgeprikte werkjes, kleurplaten, geverfde werkjes en lange verlanglijstjes. Ook heeft het hele weekend de huiskamer vol gelegen met dozen, plaksel, papier maché en inpakpapier voor de surprises voor school. We hebben de Heiligman samen met onze neefjes en nichtje laatst onthaald in hun dorp Marknesse waar de Pieten allemaal om ons heen huppelden en pepernoten uitdeelden. (zie ons fotoalbum) Het was allemaal heel kneuterig en Hollands, en vooral heel toegankelijk. In de haven had Maren zelfs twee tekeningen aan de Sint gegeven! Daarna liepen we in een optochtje naar de plaatselijke disco waar de Sint plaatsnam op het podium. In een grote stad als Breda wordt het allemaal wat grootser aangepakt, daarom is het zo schattig om de Sint in een klein dorp te onthalen. Een heel Hollandse middag die eindigde met een kom snert bij mijn zus thuis. Wie weet komt de Sint deze week nog bij ons thuis op bezoek??

Elke zondagochtend loop ik met Mark hard in het Mastbos. Vorige week was Mark verkouden dus liep ik hetzelfde rondje door het bos met Anthe. Nou ja, mét Anthe…het was meer achter Anthe aan! Gisteren bleek Mark na een kort stukje erg last van zijn knie te hebben, dus hij moest stoppen. Geeft allemaal niets, ik loop het rondje wel alleen – ik heb het tenslotte al zo vaak gelopen! Afijn, ik raakte natuurlijk de weg kwijt en ben maar blijven hardlopen totdat ik bij een meertje kwam dat ik herkende. Mark stond mij op te wachten aan het eind van ons parcours en begon zich al zorgen te maken… Ik heb een stukje meer gelopen dan het plan was, maar ik heb de weg terug weer gevonden. De meiden vroegen thuis aan mij: Waar bleef je nou zo lang, mam? Hahaha! Mama was even de weg kwijt in het bos…