woensdag 22 juni 2011

Zon

Als de zon schijnt, schijnt ze zonder onderscheid te maken; ze schijnt op elk punt van het land, in elk hoekje en gaatje. Zo zouden wij moeten zijn.
- De Dalai Lama

Zonneschijn…? In elk hoekje en gaatje waren wij drijfnat geregend in een enorme hoosbui. Ik reed na een schooldag met de meiden en hun vriendinnen naar huis en we kwamen in een gigantische plensbui terecht. Het water kwam met bakken uit de lucht, de riolen konden de waterstroom niet aan en dus stonden in korte tijd de fietspaden vol met water. We trapten er dwars doorheen terwijl de regen door onze kleding droop en in onze schoenen sopte. Thuis trok iedereen een droog (geleend) pyamaatje aan, maar de schoenen hebben werkelijk nog dagen moeten drogen…

De presentatie voor een jury was heel spannend, omdat we er veel geld mee konden verdienen voor ons goede doel – een aangepaste tuin met meubels voor de rolstoelers van ons jongerenproject. Maar eerlijk is eerlijk, alle vrijwilligers die daar aanwezig waren stonden daar met een warm hart voor hun eigen doel. We hadden een leuk team samengesteld en we waren trots op onze gelikte presentatie waarbij zelfs een van de rolstoelers een woordje kwam doen. We hebben niet gewonnen en toch zijn we de winnaars geworden. We kregen voor alle invalide jongeren een vrijkaartje voor het evenement BredaLive - een groot concert met o.a. Caro Emerald, 3J’s, Rowwen Hèze, Junkie XL en Roel van Velzen. En ook vrijkaartjes voor de begeleiders van de rolstoeljongeren, de vrijwilligers van het Rode Kruis. En toen stond er één van de mededingers op en beloofde ons het vervoer voor de rolstoelers naar het evenement. Wat een mooie mensen waren daar aanwezig! Alle doelen werd natuurlijk geld toegewenst, elk doel raakt je. En daarom had de jury een groot geldbedrag aan de winnaar toegezegd en het restant van de inkomsten wordt verdeeld over de andere aanwezige goede doelen. Onze aanwezige directeur was vooral ontroerd door de onderlinge samenwerking tussen meerdere afdelingen en het enthousiasme van zijn Rode Kruis. Hij was zo trots als een pauw!

Ministerie van Buitenlandse Zaken geeft reisadviezen. En het actuele reisadvies voor Peru is dat reizen die niet per se nodig zijn ontraden worden. Ik geloof dat onze reis naar Peru niet noodzakelijk is… Maar sinds onze reis over drie weken plaatsvindt en de verkiezingen in Peru op 5 juni plaatsvonden denken wij dat de onrust tegen die tijd wel minder is. En eigenlijk is er altijd wel wat in Peru…. Afgelopen weken waren rondom de stad Puno gewelddadige stakingen, de wegen waren geblokkeerd, hotels waren gesloten, zo ook de haven en men kon de stad niet in of uitreizen. Gepland is dat wij 1 augustus aankomen in Puno om na een overnachting door te reizen naar Arequipa. Vier dagen later komen we nogmaals een nachtje slapen in Puno op weg terug naar Cuzco. Maar op dit moment zijn er juist blokkades in de buurt van de grensovergang naar Bolivia waar wij ook twee maal de grens passeren. We kunnen ons reisschema er niet op aanpassen, de onrust is te grillig. Er wordt aangeraden om de demonstraties en blokkades te vermijden en extra waakzaamheid te betrachten. Nu was dat net een onderwerp waar we over nadachten de laatste dagen. Ik denk dat we ons aardig veilig kunnen bewegen door Peru. We zullen de berichtgeving ter plekke in de media volgen en ons goed laten informeren. Desnoods passen we de route op het laatste moment toch aan om zo onrust te vermijden.

De laatste drukke weekjes op school. Twee meiden hebben hun sportdagen, een juffendag, een Rode Kruis eendenrace en een afscheid van de juf. De oudste heeft proefwerkweek, een schoolfeest en een klassenuitje naar de Efteling. En natuurlijk nadert HET afscheid van groep 8 met een emotioneel schoolbal… Maar voor mij breekt er naast deze drukte ook een leuke periode aan. Mijn vriendinnetjes van ver keren voor de zomerperiode weer terug naar Nederland. Ik zie mijn vriendin uit Rwanda, mijn vriendin uit Budapest en mijn vriendin uit Rio de Janeiro weer. Ookal kan ik honderd dingen van mijn to do-lijstje voor Peru afwerken, dat doe ik lekker niet. Ik maak tijd voor mijn verre vriendinnen, dat zijn altijd heerlijke dagen!