El Rastro

El Rastro, de bekendste vlooienmarkt van Madrid, wordt gehouden in de smalle straatjes in het centrum die zich op zondagochtend snel vullen met mensen die op zoek zijn naar antiek, boeken of lekker rondneuzen. Zo gingen wij ook op zondagochtend - tamelijk vroeg - met de metro de stad in. We hadden een missie. Vorige week is namelijk ons antiek suikerpotje uit Massachusetts stuk gevallen, dus leek ons een antiek suikerpotje uit Spanje een goed alternatief. De meeste suikerpotjes op de markt waren alleen in een setje te koop: met een melkkannetje, een theepot en eventueel kopjes. En andere suikerpotjes waren te lelijk om aan te schaffen… Buiten op de markt was het vrij druk, maar in de antiekzaakjes in de buurt was het leuk rondneuzen. Zo kwamen we in een pandje waar oude inboedels opgekocht werden, althans het serviesgoed. Alles stond nog in kratten en dozen ingepakt, dus moesten we echt met onze handen in de kratten en elk stuk optillen om te kijken wat eronder lag. En zo kreeg je het gevoel dat je wel eens op een vondst kon stuiten! Zo nu en dan kreeg ik een oude familiefoto in mijn handen of een oud geschreven kaartje… Maar ik vond ook drie oude schalen die ik graag wilde hebben. Een bod heen en weer en daarna vertrokken we met onze aanwinst in de rugzak de markt weer op.

Spanje lijdt ernstig onder de economische recessie. Volgens de laatste cijfers is meer dan 14 % van de werkende bevolking nu werkeloos, dat betekent dat één op de zeven mensen zonder werk zit en een uitkering ontvangt. In januari steeg de werkeloosheid in recordtempo naar het hoogste niveau in twaalf jaar... Ze verwachten dat het percentage nog stijgt naar 20 %... De meeste werkelozen komen uit de bouwsector, maar ook de vastgoedsector heeft het zwaar. We zien het heel dichtbij gebeuren. Onze buurvrouw is makelaar en woont ´voor Spaanse begrippen` op stand. Ze had een mooie Jaguar en een minivan voor de deur staan en een inwonende chica die fulltime voor haar twee kinderen zorgde. Maar eerst verdween de chica een paar maanden geleden en niet lang daarna werden de Jaguar en de minivan ingeruild voor een oude Mercedes en een heel oud tweedehandsje. Vorige week kwam er een vrachtwagentje een partij verhuisdozen afleveren… De volgende stap is dus al gezet, hoe triest. Zo staan er in onze urbanización veel huizen leeg, in ieder blok van vier huizen staat er wel één leeg. In ons blok dus binnenkort ook één… Ondanks de recessie is er in Mark´s fabriek besloten dat er geïnvesteerd gaat worden. Er zal een nieuwe glasoven gebouwd gaan worden, dat is een miljoeneninvestering voor de lange termijn. Er is vertrouwen dat de markt weer zal aantrekken en dat deze fabriek dan klaar zal staan om te produceren. (en geld te verdienen) Een heel positieve insteek dus en de bouw van de oven zal dan ook heel snel plaats gaan vinden. Mark is al erg druk met de voorbereidingen.

Eindelijk zou de antieke kast van Ana en Belén donderdag gebracht gaan worden. Ik heb er speciaal mijn Spaanse les voor laten schieten. Ze zouden er rond een uurtje of twaalf zijn, maar na enen heb ik toch maar eens gebeld. Er was veel verkeer, alles liep uit en ze waren nu onderweg naar ons huis, werd er gezegd. Na een kwartiertje belde Ana dat ze in Alcobendas stond en niet wist hoe ze ons huis moest bereiken. Ze noemde telkens straatnamen waar ik nog nooit van gehoord had. Tja, in mijn beste Spaans heb ik geprobeerd het enigszins uit te leggen, maar ik weet zelf amper de weg daar! Dus na weer een kwartier belde ze nogmaals dat ze bij een winkelcentrum stond met haar camión en of ik haar wilde halen. Nu is dat winkelcentrum maar tien minuutjes rijden bij ons vandaan dus heb ik het verloren vrachtwagentje met drie verdwaalde Spanjaarden erin maar even naar ons huis geloodst. Ik werd thuis enthousiast onthaald door Ana met drie kussen, ik denk dat ze heel opgelucht was, haha! De kast staat nu op zijn plek in de huiskamer (met de antieke schalen van El Rastro erin) en ik ben er zo gelukkig mee. Hij lijkt veel mooier en groter dan toen in die oude, koude antiekschuur van Ana en Belén in de bergen!

De Carnavalsvakantie van twee dagen is goed begonnen voor onze meisjes. Alledrie hadden ze na het feest op school een vriendinnetje mee naar huis. (Twee van de zes meiden pasten niet eens in mijn auto, dus reden met de buurvrouw mee!) Anthe was samen met haar vriendin als rapper verkleed, Inden in de stijl van Mama Mia en Maren natúúrlijk als een roze prinses - zie ons fotoalbum. De weersvoorspellingen voor de komende dagen zijn heel goed. We gaan maandag met een groepje van school naar de rivier Manzanares waar de kinderen goed kunnen klimmen en in het water kunnen spelen, picknickmand mee en we vermaken ons prima in het zonnetje!