zaterdag 17 april 2021

Huurcontract

Don't worry about making waves simply by being yourself. The moon does it all the time.

Scott Stabile


Na online hospiteren bij haar toekomstige kamergenoten krijgt middelste dochter een telefoonnummer van de pandjesbaas in Maastricht. Ze is dolblij dat ze uitgekozen is om de studentenkamer te mogen huren. Bijna alle kamers in Maastricht worden gemeubileerd aangeboden. Onze dochter heeft al drie jaar een eigen kamer met meubeltjes die ze natuurlijk graag mee wilt nemen. Ook huurt ze de kamer per 1 juli terwijl de meeste kamers per 1 april al gehuurd moeten worden. De verhuurder is bijzonder kortaf door de telefoon. Hij doet niks met WhatsApp. Ze moet perse bellen en vervolgens moet ze bij hem langskomen. In Maastricht. Vanuit Middelburg. Bijna een halve dag reizen. Hij moedigt ook aan om niet te lang te wachten, want dat ze door de andere kamerbewoners was uitgekozen is wat hém betreft niks waard. Hij vervroegt de tijd van de afspraak waardoor er door ons die bewuste middag flink gehaast moest worden. Mijn lief nam een vrije middag. Ik racete vanaf mijn laatste client snel naar huis. Dochterlief was eind van de ochtend al vanaf Middelburg met de trein naar Breda gekomen. In de auto vroegen we ons af wat we daar eigenlijk gingen doen. Geen van de aardige meiden in het studentenhuis was die vrijdag laat in de middag thuis. Ze kon ze niet ontmoeten. Ze mocht van de verhuurder nog geen contract ondertekenen. Dat was een latere stap in het proces waar ze nogmaals voor naar Maastricht moest komen, zei hij. Onze dochter kreeg eigenlijk een beetje angst voor de arrogante pandjesbaas. Mijn lief en ik werden vooral heel nieuwsgierig naar dit bazige mannetje. We stonden op tijd voor de deur van zijn kantoor. Hij vroeg voor welk adres we kwamen. Zo liet hij doorschemeren dat hij meerdere studentenhuizen bezat. ‘Misschien heb ik wel een sleutel’ reageerde hij dominant toen we ernaar vroegen. Niet veel later liet hij ons binnen in het sterk verouderde, maar schone huis. De voorkamer op de begane grond zou voor onze dochter zijn. Een lichte fijne kamer konden we zien door de deuropening. Natuurlijk had dochterlief online al kamerfoto’s van de andere bewoonsters ontvangen. Door de keuken kwam je in een megagrote tuin die, naast een groot terras met tuintafel en stoelen, veel fruitbomen bevatte. Appels, peren en pruimen. Alles mocht ze plukken als het zover was. De fietsen gingen door de hal en de keuken naar de fietsenstalling in de achtertuin. Boven was een badkamer met een wastafel en douche. Schoon. De vibe in het huis was ondanks de aanwezigheid van die vervelende man heel goed. Een sfeervolle straat. Het beste was misschien wel dat ze maar tien minuten hoeft te fietsen naar het Vrijthof of naar het station. En maar acht minuten naar de faculteit waar ze straks hopelijk dagelijks mag vertoeven. Terug in zijn kantoor liet hij weten dat het pas menens werd als ze twee keer de maandhuur als borg had overgemaakt. Ondanks dat ze net zestig euro contant betaald had voor de administratie. ‘De kachel moet toch roken’ zei hij. Zijn advies was de borg nog dezelfde dag over te maken, want anders kon hij toch nog iemand anders erin zetten. Het was pas écht 100% definitief als ze het huurcontract had ondertekend liet hij ook nog weten. Dat contract stuurde hij niet op, daarvoor moest ze nogmaals afreizen naar Maastricht. Dochter werd er bloednerveus van. De man had een verschrikkelijk negatieve energie om zich heen. Je zou niks met hem te maken willen hebben. Volgens de andere meiden in het huis heb je gelukkig verder ook niks met hem te doen. We lieten hem achter in z’n kantoor en parkeerden de Tesla in de oplader onder het Vrijthof.  De zon scheen. Het grote plein deed een beetje verlaten aan vergeleken met toen we er ooit eerder waren. Geen volle terrassen. Geen muziek. Wel veel studenten op straat. Geweldig leuke winkels en veel (gesloten) restaurantjes. Er stonden gelukkig twee foodtrucks op het Vrijthof waar we iets te eten konden kopen en toen slenterden we richting de Maas. Haar toekomstige huis staat aan de andere kant van de brug. Dochterlief genoot van de sfeer. Net Middelburg maar dan vele malen groter, zei ze. Een gezellig studentensfeertje. Hopelijk kan ze daar een fantastisch vrij en actief studentenleven hebben. Zoals het eigenlijk hoort. Haar laatste studiejaar.


Afgelopen maandag is de nieuwe maan weer aan de hemel verschenen en dat betekent dat er weer krachtige golven van energie onze kant op gaan. De nieuwe maan staat in het dynamische en ongeremde teken Ram. Ik ben een Ram. Voor mijn verjaardag kreeg ik een edelstenenmix voor ‘wellness water’. De stenenmix deed ik in een karaf en liet ik tijdens de laatste volle maan in de nacht op de tuintafel staan. Om ze met maanlicht op te laden met energie. Nu vul ik dagelijks de karaf met water over de edelstenen waarin amethist, bergkristal en rozenkwarts zit. Zo brengen ze mijn yin en yang in evenwicht. Ze zorgen voor een vloeiende afwisseling tussen activiteit en rust. Door het water te drinken harmoniseert je hartslag en ademhalingsritme. Ook je waarnemingsvermogen wordt gestimuleerd door de energie uit deze edelstenen. Van mijn yogajuf uit Mexico heb ik ook eens zo’n setje edelstenen gekregen. Deze liggen nog steeds vlakbij ons bed. De nieuwe maan staat dus in het teken van Ram. Ram is het eerste teken van de dierenriem, wat de tijd voor nieuwe ingevingen veelbelovend maakt. Vooral met de krachtige energie die je kunt krijgen van déze nieuwe maan is het belangrijk om goed te blijven luisteren naar je lichaam. Stappen die je nu zet kunnen veel waard zijn. Goed nadenken over je gedachten, je woorden en de keuzes die je op dit moment maakt. Zorg ervoor dat ze in overeenstemming zijn met wat je wilt aantrekken. Je intentie. Zo’n bewustzijn geldt eigenlijk natuurlijk altijd al. Vooral genieten dus van de nieuwe energieën die we zullen voelen. De kracht die je voelt kan je zoveel verder brengen. Happy new moon!