Love and compassion are necessities not luxuries. Without them humanity can not survive.
- Dalai Lama
De hele vloer van de hippiebus staat propvol met gevulde shoppers, een heuse koffer, een weekendtas, een doos met planten en nog wat rugzakken en schoudertassen her en der verspreid. Alle spullen die middelste dochter na de lockdown mee naar huis had genomen moeten vandaag weer terug. Ik heb voor ons vertrek nog even hardgelopen in het heerlijke, nazomerse bos. Middelste dochter gaat deze zondag voor de derde (en laatste?) keer verhuizen naar haar studentenkamer in Middelburg. We rijden door enorme regenbuien. We slepen alles naar boven en als alles gedumpt is op haar kamer, waar ik haar kiepraam nog even op de valreep sloop, lopen we naar het marktplein voor een warme lunch. Mijn eega eet de eerste Zeeuwse mosselen. Na het eten leidt dochterlief ons rond langs de abdij gebouwd rond elfhonderd en de oude haven. We lopen langs prachtige panden uit de zestiende eeuw. Van rijke handelaren in tot-slaaf-gemaakten. Middelburg heeft meer dan twaalfhonderd monumenten. Dochter wandelt met ons door de historie. Vooral veel gebouwen uit de Gouden eeuw zijn bewaard gebleven. Grote pakhuizen, imposante herenhuizen, kinderkopjes en kleine steegjes. Elk huis heeft een naam. Door het stadspark slenteren we weer terug naar haar flat. We nemen beneden afscheid. Kind gaat opruimen, herinrichten en landen in haar kamer. Wij rijden met de lege bus naar het Zeeuwse strand. De zon breekt door en ondanks de harde wind is het heerlijk op het strand. We liggen nog even lekker met onze ogen gesloten op ons rug op het warme zand. Op weg naar huis krijgen we een fotootje van dochterlief met een wijd openstaand raam. Gelukkig! Met het sleuteltje van haar vriendin die ook in dezelfde flat woont kon ze tóch het raam, dat ik per ongeluk op slot gedrukt had en zij geen sleutel van heeft, weer openen. Frisse lucht in haar ruime studentenkamer. Het stormt enorm onderweg. Twee handen aan het stuur van onze hoge kampeerbus. Thuis halen we Chinese loempia’s voor mijn zus en haar gezin. Ons nichtje komt in Breda studeren en heeft vandaag intrek genomen op haar gehuurde zolderkamer. Ze hebben de hele dag geklust. Voor het eerst sinds Kerstmis - vanwege de lockdown - zien we elkaar pas weer. Op gepaste afstand natuurlijk. Na een flink stuk appeltaart als toetje rijden zij dat lange stuk naar Friesland terug. Het is even heerlijk stil in huis. Totdat jongste dochter thuis komt van haar bijbaantje in het bosrestaurant…
Deze bijzondere reis begon al toen ik vooraf gevraagd werd door de natuurcamping om de natuur zo weinig mogelijk te belasten. Om alleen biologisch afbreekbare verzorgingsproducten zoals shampoo, tandpasta en zonnebrand te gebruiken. Er mag geen zonnebrand in het zwemmeertje terecht komen vanwege de kwaliteit van het water en de waterplanten. Dat vind ik mooi. Ze gebruiken daar dus alleen biologisch afbreekbaar afwasmiddel. En schoonmaakmiddelen. Dus heb ik een zeepje in een kartonnen doosje aangeschaft om mijn haar te wassen. En tandpastapoeder voor op mijn tandenborstel. Best leuk om zo kennis te maken met zulke natuurlijke producten. Ook werd ik gevraagd mijn yogamatje, extra dekentje en schapenvacht mee te nemen voor tijdens de concerten. Dat klinkt relaxt. Ook mijn eigen bord, bestek en beker vanwege het coronavirus natuurlijk. Kledinghangers vol hippiejurken en yogabroeken hangen in de bus. Ook mijn bikini is mee. Voor een eventuele ochtendduik? Ik ben op een vierdaags zomerfestival. Samen met een vriendin. En ieder met onze eigen oude Volkswagen kampeerbus. Daar komt wel een beetje schuldgevoel om de hoek kijken. Er werd namelijk gevraagd zoveel mogelijk met elkaar mee te rijden of met de trein te komen… We slapen ieder in onze eigen bus vanwege social distance, dát is ook belangrijk. Er is een heel vol programma opgesteld. Veel yoga en mediteren natuurlijk. Maar ook dansen en massages. Gezamenlijk eten. Avondconcerten. Veel workshops zoals djembé of om te leren luisteren. Ook een heuse cacao ceremonie. Ik kan me soms wat nerveus voelen om me open te stellen in een groep, om kwetsbaar te zijn of mijn plek in een groep te vinden. Ik kijk gewoon per activiteit of het wat voor mij zal zijn. Persoonlijke ontwikkeling versterkt je zelfgevoel en maakt je rotsvast. Dat is heel fijn in de tijd waarin we leven. De aarde verhoogt haar frequentie en dat heeft direct invloed op ons mensen. Als we niet met haar mee gaan, voelen we ons steeds meer vastgelopen. Als we meegaan stijgen we hoger dan ooit tevoren.
Wouwse plantage - 3 september 2020
