zaterdag 1 augustus 2020

Formidable!

Once a year, go someplace you’ve never been before.

- Dalai Lama


Snikheet is het vandaag. En gortdroog ook. Hier in het Franse pijnbomenbos waar onze Volkswagenbus op de camping staat. Er komt een heerlijke geur van de naalden af. Dat er gewoon geen muggen op het eiland zijn vind ik de grootste verrassing. Het fietsen door een verdroogd eilandlandschap met heerlijke geuren zoals lavendel en pijnboomnaalden is heel rustgevend. Zodra we van het strand komen springen we eerst het zwembad in. Verkoeling! Manlief had vanmorgen al een extra parasol gekocht om erbij te plaatsen op het strand. We passen met vier volwassen lijven niet meer samen in de schaduw van een strandparasolletje. Schaduw is een must op zo’n hete stranddag. Het drinkwater in ons koelboxje ging zó snel op vandaag dat manlief halverwege de dag van het strand naar ‘t kustdorpje fietste om meer flessen te halen. De ene dag hangen we in heel hoge golven in de zee. Vandaag dobberen we in het ondiepe op heel zachte, lieve golfjes. Soms lummelen we met een balletje in de zee. We lezen veel. Aan het eind van zo’n hete dag op het strand vind ik het altijd heerlijk om in de branding te zitten. De zon brandt dan niet meer zo fel. Het lauwe aquagroene water rolt ritmisch over mijn benen. Heerlijk ontspannend. Het enige dat je op dat moment kunt doen is mindful om je heen turen wat er om je heen ligt aan kiezeltjes en gebroken schelpjes. En wat er om je heen gebeurt. Ouders met kleine kindjes aan hun hand, hun kleine lijfjes verkoelend in het zeewater. Stelletjes lekker dicht bij elkaar. En tieners aan het volleyballen met hun voeten tot enkelhoogte in het water. Ik geniet van het moment. We nemen elke dag  baguettes mee naar het strand, een stuk brie en een avocado. De broodjes smeren we op het strand. In een van de waterflessen giet ik een zakje Mexicaanse, oplosbare lemonada. De flessen leg ik in de avond vooraf in de vriezer van de camping. Een simpel moment van geluk als je daar op je strandlaken een ijskoude slok van neemt! 


De marktjes op dit eiland zijn formidable! Je hebt natuurlijk de markt met artistieke handgemaakte sieraden, Franse stijlvolle jurkjes en linnen overhemden, hippe zonnehoeden en lederen tassen. Heerlijk om overheen te drentelen en tot ergenis van mijn lief even te kijken, soms langdurig te passen en vaak toch niets te kopen. Onze dochters en ik genieten volop van al het aanbod. Zeepjes, espadrilles, zout en oesters gewonnen op het eiland of Franse worsten. Prachtige strandlakens en natuurlijk weer wat kleurige armbandjes hebben we deze keer meegenomen. We fietsen het eiland af voor dit soort gezellige marktjes. Met mijn lief ga ik echter ook graag naar de gewone dagelijkse markt. Na het ontbijt stappen we samen meteen op onze fietsjes zoals alle Fransen hier doen. De Fransen zijn in het zomerse hoogseizoen vooral Parijzenaars die hier een idyllisch wit huisje in hun familiebezit hebben. Je herkent ze aan de espadrilles aan hun voeten en de rieten manden aan hun arm waar ze hun boodschappen indoen. We kopen meloenen, sjalotjes, komkommers, avocado’s, een krop sla, paprika, tomaten, een pot zeezout en een potje lokale honing. Op de hoek van het typisch Franse pleintje kopen we bij het bakkertje twee baguettes voor de lunch en bij het kaaswinkeltje op de andere hoek staan we buiten in de rij voor twee stukken heerlijke, romige brie. Alles doen we in ons stoffen, Hollandse fietsmandje en een losse tas die we, goed voorbereid, mee hebben. Net zoals onze mondkapjes die je verplicht op elke markt moet op doen. 


Saint Marie de Ré - 31 juli 2020