vrijdag 24 juli 2020

Leve het vakantiegevoel!

At the beach, life is different. Time doesn’t move hour to hour but mood to moment. We live by the currents, plan by the tides and follow the sun.

-Sandy Gingras


Oude stadsmuren, een vuurtoren, ruïnes of een klokkentoren ontdekken… Oesters, zout en heerlijke aardappels van het eiland… Allerlei heerlijke producten te vinden op de marktjes van het eiland. Witte stranden. Ondanks dat we al maanden van zonnig weer in de achtertuin genieten hebben we als gezin tóch zin in Frankrijk. Een Frans eilandje. Geen rondreis dit jaar. Al helemaal niet door Colombia zoals we min of meer gepland hadden om onze zilveren bruiloft te vieren. Gewoon een Franse camping aan het strand. Op een eilandje voor de Bretonse kust. Twee weken lekker veilig op dezelfde kampeerplek. Tussen de pijnbomen. Hangmat mee. Relaxt. Met onze kampeerbus en een klein tentje. En de twee jongste dochters. Aandacht maakt alles mooi. Dat is waarom we op reis zo ongestoord van alles kunnen genieten. We nemen lekker de tijd. Tijd om te wandelen. Tijd om naar elkaar te luisteren. Île de Ré gaat het dus worden. Het is een eiland in de Atlantische Oceaan. Te bereiken middels een vaste en imposante tolbrug. Een unieke en authentieke bestemming. Smalle straatjes met witte huizen. Het is een hele kunst om daar met de auto doorheen te rijden. Laat staan met onze antieke Volkswagen! Veel beter is het dan ook om onze vouwfietsen te gebruiken en fietsen te huren voor de meiden. Het eiland is namelijk een echt fietseiland. De fietspaden en de bewegwijzering zijn goed. Op iedere hoek van de straat en op de camping kun je een fiets huren. De afstanden zijn ook prima. Met een stokbrood en een stukje brie in de fietsmand het eiland verkennen. Zin in! Links of rechts de zee zien liggen wanneer je fietst. Er liggen tal van boten in de haven waar omheen restaurants en leuke winkeltjes liggen. Het centrum van Saint Martin de Ré leeft enorm. Het is een niet te drukke en gezellige plaats. In principe hoeven we tijdens onze vakantie het eiland dus niet meer af. Corona proof. Het eiland heeft in alle opzichten namelijk genoeg te bieden. Wanneer je tóch een uitstapje wilt maken is La Rochelle een aanrader. Het is de eerste grote plaats nadat je de tolbrug over bent gereden en heeft een mooi oud centrum. Een stadswandeling maken langs de oude muren van de stad. Een grote markt waar je wel een mondkapje moet dragen. We nemen stoffen kapjes mee die je heet kunt wassen en dan weer opnieuw kunt gebruiken. Op de stranden mag je gelukkig op je strandlaken liggen. Eerder mocht je er alleen wandelen…met een mondkapje op… Ik vind het allemaal best spannend nu er plots toch meer besmettingen zijn. Aangescherpte maatregelen. We go with the flow. Als het toch onverhoopt niet veilig meer voelt zijn we met de bus redelijk snel weer thuis.


Ik moet zó lachen! Ik ga helemaal terug naar mijn jeugd…. “Op je erewoord!” zei je destijds tegen je vriendinnetje als ze je beloofde jouw geheim niet door te vertellen. Om het te bevestigen spuugde dat vriendinnetje dan tussen haar wijs- en middelvinger door. Gewoon te grappig dat dit woord op de ‘Verklaring op erewoord’ genoemd staat. Rechtstreeks vertaald uit het Frans natuurlijk. Het is een gezondheidsverklaring die ons onlangs per mail toegestuurd is. Deze moeten we overhandigen als we bij de receptie op de camping aankomen. Daar mogen we natuurlijk alleen afzonderlijk naar binnen. De camping werkt sinds enkele weken samen met een team van hygiënisten, artsen en kwaliteitsdeskundigen aan nieuwe hygiëne maatregelen. Denk aan informatieborden en looprichtingen in openbare ruimten op de camping. Klinkt serieus. Wij zoeken geen drukte op. We wandelen of fietsen daar dagelijks naar het strand. Ik vermoed dat we veel bij de kampeerbus zullen eten. Zelf koken. Alles heel rustig en veilig. De camping heeft wel elke avond buiten vertier georganiseerd. Live muziek. Op afstand natuurlijk. Bij het zwembad hebben ze de helft van de ligstoelen weg gehaald zodat er meer afstand is. In de toiletgebouwen zijn de WC’s omstebeurt afgesloten zodat je ook daar een meter afstand hebt. Ook verstrekken ze overal ontsmettingsmiddelen, desinfecterende handgel of zeep. Met name de toiletten, leuningen, deurknoppen en hekjes worden vaker ontsmet. Belangrijkste is natuurlijk dat we zélf op onze hygiene letten. Ik heb vanuit Breda wel een veilig gevoel hierbij. Als we ons op het Franse eilandje onverhoopt niet meer veilig voelen dan kunnen we zo inpakken en wegwezen. Dat geeft een heel onafhankelijk en veilig gevoel. Het draait allemaal om gevoel lijkt het. Alles mag gevoeld worden. De mondkapjes in openbare overdekte ruimten moeten een gevoel van veiligheid geven, ook al is het schijn… Zolang we ons maar bewust zijn van de risico’s. Ons verantwoordelijk gedragen. Dan staat niks ons in de weg een heerlijke, relaxte strandvakantie te hebben. Ons avontuur kan morgen beginnen!