Doodsangst

An animal's eyes have the power to speak a great language.
- Martin Buber

Oh help, hier zijn we heel lang geleden zélf geweest! Ik sla mijn handen voor mijn mond. Mijn hart maakt een sprongetje. Ik zet het reisprogramma op televisie snel on hold en pak gauw ons reisalbum erbij. Het is zondagavond en er is een nieuw seizoen van ‘3 op reis’ op televisie. Manlief en ik kijken samen. Dat is op zich al een heel bijzondere gelegenheid. Dat doen we niet zo vaak meer. Samen voor de buis. Chris Zegers reist door Botswana. Hij gaat met zijn camerateam low-budget met tentjes en een 4WD door het Afrikaanse land reizen. Met name een bezoek aan het Okavanga Delta Reserve. Het Moremi National Park en Makgadikgadi Pan staan op hun lijstje. Precies de twee gebieden waar wij ook met een gehuurde Defender en twee tenten op het dak doorheen gereisd hebben. Mijn inziens hebben wij het zelfs nóg iets spannender gemaakt door drie kleine kinderen mee te nemen op reis. De jongste pas een kleutertje van vier jaar! Ik heb het over onze vijf weken lange rondreis dat zich negen jaar geleden afspeelde. Deze reis hebben wij oneindig veel spannende momenten beleefd maar twee momenten springen er uit. Door de beelden van Chris stonden deze ineens weer helder op mijn netvlies. Chris kwam een olifant tegen die uit de struiken het zandpad op sjokte. Chris ging daarom helemaal uit z’n dak van enthousiasme. In Moremi hebben wij ook een ontmoeting met een olifant van heel dichtbij gehad. Een papa-olifant die niet zo blij was dat wij vanuit de veilige Defender naar zijn kroost zaten te kijken. De enorm grote en boze olifant kwam rechtsreeks op onze auto afstampen waarbij hij met z’n grote oren flapperde en met z’n slurf een hoop kabaal maakte. Onze middelste dochter zat huilend diep gehurkt achter haar vader’s stoel te huilen van angst (terwijl ze vergeten was haar opname te stoppen). Mijn lief was zo verstandig de motor te starten, want ook wij hebben wel eens beelden gezien van een olifant die een auto omkiepert. De enige die koelbloedig haar raampje open hield en foto’s blééf maken was onze oudste. De enige echte onverschrokken avonturier onder ons! Het andere spannende moment was ook in Moremi. We verloren de band van onze Defender in een vrij diepe rivier waar we doorheen gecrosst waren. Eigenlijk precies zoals we Chris zagen doen in Moremi. Alleen zag hij z’n band niet achter zich in het water liggen terwijl hij op de velg verder reed… Voordat we overstaken door het water had ik zelfs nog een klein houten bordje gezien dat we moesten oppassen voor krokodillen… Gelukkig waren we niet alleen. We hadden Zuid-Afrikaners ontmoet die ons wilden helpen het wiel te verwisselen. Een prachtige giraffe kwam in het zachte namiddaglicht nieuwsgierig kijken wat we allemaal aan het doen waren. Iedereen was natuurlijk uit de auto gestapt. Bij zonsondergang hebben we in konvooi door het park gecrosst om nét voor sluitingstijd Moremi te verlaten. Dat was meteen het moment dat we de meeste nijlpaarden, olifanten, giraffen, buffels en vele soorten herten gezien hebben.

Begin deze maand hebben stropers in Botswana een groep van bijna negentig olifanten gedood. Hoe verschrikkelijk! De dieren werden daarna beroofd van hun slagtanden. Op de nieuwssite kijk ik naar een filmpje dat van bovenaf opgenomen is met een drone. Tranen lopen over mijn wangen. Ik zie allemaal grote en kleine olifantenlichamen liggen op de zanderige grond. Plasjes bloed erom heen. “Ik ben geschokt, ik val echt om van verbazing”, zegt dokter Mike van stichting Elephants Without Borders. Hij zag vanuit de lucht wat zich beneden hem had afgespeeld. “De omvang van deze slachting is groter dan ik tot nu toe heb meegemaakt in Afrika.” De laatste tien jaar is een derde van het aantal olifanten in Afrika vermoord. Niet in Botswana, omdat de dieren daar uitzonderlijk goed beschermd werden door gewapende militairen. Kort nadat de nieuwe president aan de macht kwam, maakte de regering bekend de forse militaire beveiliging in de natuurreservaten te verminderen. Niet lang daarna kwamen de berichten van de lokale bevolking dat stropers steeds vaker toesloegen in de buurt van het Okavango Delta reservaat. Tijdens een controlevlucht ontdekte Mike de tientallen dode en gestroopte olifanten… Er leven nu nog zo’n 130.000 olifanten in het land. “Maar de stropers weten ze te vinden. We hebben de grootste olifantenpopulatie ter wereld en het land staat open voor stropers. We moeten iets doen om te voorkomen dat we slachtingen van deze omvang vaker gaan zien. De president moet snel iets doen.”, zegt Mike. Ikzelf ben bang voor het moment dat er nog zo’n groot aantal dode dieren gevonden zullen worden... Alleen maar omdat er een markt is voor ivoor. Ivoor als luxe product en omdat men in Azië gelooft dat ivoor beschermt tegen ziekten. De moord op zulke mooie, lieve en superintelligente dieren… Er zijn geen andere landdieren die vier meter hoog kunnen worden dan olifanten. Lieve olifantjes, een inspiratiebron voor films als Jungle Book of Dumbo. Afgrijselijk wat er nu gebeurt in Botswana…