zondag 24 december 2017

Echt naar iemand luisteren

Nowadays we have so many things that take our attention - phones, Internet - and perhaps we need to disconnect from those and focus on the immediate world around us and the people that are actually present.
- Nicholas Hoult

In de yogales mochten we elkaar aanraken. Zachtjes masseren. Zachtjes tikken met je vingers. Op iemands haar of op iemands rug. Ieder van ons vond het heerlijk. Iedereen vindt het toch fijn om aandacht te krijgen? Ieder mens heeft toch een behoefte om gezien en gehoord te worden? Iedereen verdíent het ook om aandacht te krijgen. Positieve aandacht is een vorm van erkenning en geeft je het gevoel dat je er toe doet. In deze tijd van hard hollen zijn échte aandachtsmomentjes schaars. Als ik naar ons pubergezin kijk hebben we op een dag eigenlijk maar drie échte aandachtsmomenten voor elkaar. Bij de voordeur zwaai ik ’s ochtends altijd iedereen uit met een gemeende kus. Bij het avondeten luisteren we met aandacht naar elkaars verhaal. Alhoewel er ook wel verhalen onderbroken worden moet ik eerlijk toegeven. Het derde momentje is het welterusten zeggen van de meiden. Gelukkig kunnen ook korte aandachtsmomentjes waardevol zijn. Door de dag heen ben ik toch vaak tegelijkertijd met verschillende dingen bezig. Of, op z’n minst, in mijn gedachten met iets anders bezig. Vluchtige momenten. Geen volledige aandacht. Goddank maken kleine momenten óók gelukkig. Als ze maar gemeend zijn. Er is denk ik haast geen mooiere vorm van aandacht dan volledig aanwezig zijn in een gesprek. Feestdagen en luie vakantiedagen zijn daar bij uitstek geschikt voor. Ik denk aan onze Jordanië rondreis. Veel tijd voor elkaar zonder afgeleid te worden door werk, school of sociale verplichtingen. Weg met die telefoon en volledige aandacht voor elkaar. Ik, als moeder, voor mijn kinderen. Mijn lief als vader voor zijn meiden. En ook de zussen voor elkaar. Afzonderlijk. Plus aan tafel als gezin met elkaar. Of de drie meiden onderling op hun gedeelde hotelkamer. En tevens mijn lief en ik samen, volledige aandacht voor elkaar. Reizen en onderweg zijn brengt ons de broodnodige aandacht. Hoe zalig al die aandacht voor elkaar!

Vandaag pakken we het vliegtuig naar koninkrijk Jordanië. Met z’n vijfjes naast elkaar. We vliegen in ruim vier uurtjes naar Palestijns gebied. Het land ingeklemd tussen de Dode Zee en de rivier de Jordaan. We verblijven eerst twee nachtjes in Amman, de hoofdstad met anderhalf miljoen inwoners. Daarna rijden we met ons gezin - via vele omzwervingen - met onze huurauto naar Petra. Quality time. Petra is één van de zeven wereldwonderen. Deze magische stad is de belangrijkste reden van onze reis. Naast het vieren van drie decennia liefde natuurlijk! De stad Petra is gelegen in een kloof in de heuvels en is gedeeltelijk uit de rotsen gehakt. Deze stad was ruim tweeduizend jaar geleden schatjehemeltjerijk. Rond het begin van de jaartelling woonden in Petra naar schatting 25.000 mensen. Hier is de legende ontstaan dat Petra de plaats is geweest waar Mozes gedurende de exodus van het volk Israël met een slag van zijn staf water uit de rots liet komen. Daadwerkelijk is het zo dat de Nabateeërs met hun kennis van waterhuishouding een nagemaakte oase schiepen en daarmee de bloei en de groei van de stad. Het water en de beschutte ligging maakten Petra tot een bevoorrecht plek voor karavanen uit het zuiden van Arabië. Overwegend beladen met luxe goederen voor kopers uit het gehele Middellandse Zeegebied. Luxe goederen zoals kruiden uit Indië, ivoor uit Afrika, parels uit de Rode Zee en zelfs wierook. De hars van de wierookboom werd in de antieke wereld ook als een bijzonder kostbaar offergave gezien. Door aardbevingen hebben de monumenten jaren lang onder de rotsen gelegen. Pas in het begin van de vorige eeuw is men begonnen met het opgraven van het oude Petra. Nu is er zoveel opgegraven dat je uren lang door de oude stad kunt dwalen… En daar hebben we alle vijf zo’n zin in! Na zonsondergang worden de paadjes romantisch met kaarsen verlicht. Je zou denken dat het grootste deel al opgegraven is, maar in werkelijkheid is pas 20% van de oude stad te zien. Dat geeft te denken over de schatten die nog onder de rotsen verstopt liggen…. We laten ons betoveren door deze mystieke stad. Vol aandacht voor elkaar, en vol aandacht voor deze weelderige omgeving.