zondag 27 augustus 2017

Van reizen word je mooier

We travel, some of us forever, to seek other places, other lives, other souls.
- Anaïs Nin

Dat je van reizen gelukkig wordt, weet je natuurlijk allang. Onze roadtrip van een maand door Kroatië heeft me heel blij gemaakt. Een gelukzalig gevoel. Op de momenten zélf, zoals sommige spectaculaire zons op- en ondergangen, het snorkelen en dan óók nog een parelmoerschelpje vinden of de dolfijn die een geweldige sprong boven het water uitmaakte. Maar nu ook nog, na thuiskomst. Nu, op het moment dat ik dit schrijf, voel ik me gezegend. Of wanneer ik met ons fotoalbum bezig ben. Ook als we met het gezin herinneringen ophalen. Waarom worden we eigenlijk zo gelukkig van reizen? Op vakantie lees je meer boeken (ik heb er vijf uitgelezen), geniet je met meer aandacht en geniet je van het eindeloos helemaal niets doen. Ook kijken we onze geliefde weer eens diep in de ogen… De daadwerkelijke reden waarom reizen ons gelukkig maakt zit echter veel dieper. Uit onderzoek blijkt keer op keer dat je gelukkiger wordt van ervaringen dan van spullen. En reiservaringen worden ook alleen maar beter: het is leuk vanwege de voorpret, het is leuk als het gebeurt en het allerleukst is het in je herinnering. De dopamine in je bloed komt steeds weer terug. Zelf vind ik het bijvoorbeeld heerlijk om onze fotoreisboeken door te bladeren. Deze stapel fotoalbums ligt op een plek in de huiskamer om zo te grijpen. Je bent wat je doet, niet wat je hebt. Reizen verrijkt trouwens ook je geest. Door de nieuwe mensen die je ontmoet en de dingen die je meemaakt word je flexibeler, gastvrijer en hulpvaardiger. Ook minder angstig, minder materialistisch en zeker minder gehaast. Reizen maakt dus een leuker mens van je! Met meer inlevingsvermogen en meer geduld.

Wereldreizigers vertrouwen de wereld meer, omdat ze de wereld beter kennen. Dat gevoel herken ik wel. Waarom je ook gelukkig wordt van reizen is omdat het je dankbaar maakt voor alles wat je thuis hebt. Na een maand met een oude hippiebus rond te trekken als zigeuners, ben ik heel blij met onze grote koele slaapkamer met een ruim bed, drinkwater uit de kraan, kasten vol schone, gestreken kleding, de grote koelkast en vriezer vol ijsblokjes. En natuurlijk de afwas- en wasmachine. Al heeft het zéker z’n charme om samen alles met de hand te doen. Met aandacht. Mindful. De belangrijkste reden waarom je écht gelukkig wordt van reizen is uiteindelijk de verwondering. Om je heen kijken alsof je alles voor het eerst ziet. Je routines doorbreken, nieuwe dingen doen. Nieuwe gerechten proberen. Misschien is dat ook de reden dat deze reis voor ons zo bijzonder lang voelt. We hebben op bijna tien verschillende campings geslapen. Telkens een nieuw stekkie, een nieuw uitzicht, een nieuw loopje naar het toilet. Thuis kun je natuurlijk ook je routines verbreken. Een nieuwe baan starten (zoals ik!) of een andere route naar je werk fietsen. Als je een avontuur maakt van je dagelijks leven hoef je eigenlijk niet eens meer op reis. Toch wil ik nog wel een keer terug naar dit wondermooie land. Voorlopig gaan we echter nergens heen met onze Volkswagen. Veertig kilometer voor de Nederlandse grens stopte het oude besje ermee. Hij spuugde nog wat olie uit en toen stopte hij ermee. Toen we in de sleepauto, met achterop de stoere bus, Breda binnen reden slikten we alle vier wel even. Zó hadden we niet verwacht thuis te komen. Er wordt overigens goed voor hem gezorgd. Volgende zomer willen we absoluut niet zonder onze kameraad op reis. Ergens naar een zee van rust en ruimte.