Eilanden, eilanden,...

I like this place and could willingly waste my time in it.
- William Shakespeare

Op een doodstille camping, om zes uur in de vroegte, duwen eega en ik onze bus zonder bestuurder naar de uitgang van de camping. Op het laatste moment spring ik erin om aan het stuur te trekken. Zo starten we de bus pas bij de uitgang en maken we niemand wakker op dit vroege uur. Als we bij het dorpsbakkertje wegrijden beginnen we aan ons avontuur in Nationaal Park Plitvicka Jezera. Ook al is het nog 70 kilometer rijden waar we trouwens anderhalf uur over doen door de vele bochten. Wanneer de kassa’s nét open zijn sta ik al in de rij. Uren later zal het keidruk zijn. Plitvicka Jezera is in 1949 tot Nationaal Park uit geroepen en staat geplaatst op de Wereldnatuurerfgoed lijst van UNESCO. Het park is bekend om zijn watervallen op kalkachtige beddingen waardoor er vele fantastische turquoise meren zijn ontstaan tussen de beboste berghellingen. Het water is zó helder dat je de vissen ziet zwemmen. En als je dan nét een action camera gekocht hebt is het een feest om onderwater te filmen! Er is achttien kilometer aan houten vlonders geplaatst waarover je langs de prachtigste watervallen wandelt. Ik had best hoge verwachtingen vanwege de schitterende foto’s die ik vooraf had gezien, maar mijn verwachtingen zijn dik overtroffen. Wat een fotogeniek bos! De afstanden zijn daar enorm en daarom hebben we twee keer een bus- en een keer een bootreis gemaakt. We hebben er ruim zes uur rond gewandeld. Net toen we moe werden en de temperatuur flink op begon te lopen werd het zo druk dat we zijn vertrokken. Achteraf kijk ik terug op vele zen uurtjes in het bos: alleen maar gefocussed op al het moois om me heen. De uren zijn voorbij gevlógen!

Na een prachtige rit over het eiland Pag langs de zoutvelden en de azuurblauwe zee vragen we op de camping of er een plekje voor ons is voor één nacht. Ik hoopte op een plek waar we met de wielen op het strand stonden, maar toen we de plek eenmaal zagen was het tussen allemaal megagrote, spierwitte campers gelegen. Weg romantiek! We kregen uiteindelijk de beste plek van de camping : recht aan het strand! We konden zo uit de kampeerbus het strand op rollen. Een prachtig terras voor de bus – uitkijkend op het strand en de zee. Drie pijnbomen gaven voldoende schaduw én een plek voor onze hangmat. Unaniem door ons verkozen als de beste plek waar we ooit met de bus hebben mogen staan. ‘s Avonds voor de bus relaxen met brandende kaarsjes, een glaasje wijn en een glas sap voor de meisjes. In de ochtend wakker worden door een krekelconcert en zacht kabbelende golfjes. Mijn lief en ik stapten zo uit ons bed de zee in in om een flink stuk te zwemmen. Daarna ontbijt aan zee. Halverwege de ochtend laadden we bij 32 graden bijna alles in. Omdat de handrem niet sterk genoeg was begon de volgeladen bus te rijden. Mijn lief sprong er gauw in en…vergat daarbij z’n Havaianas naast de bus. Zonde! We zijn in twee uur naar de Kornati eilanden gereden. Honderdveertig onbewoonde eilanden die tot Nationaal Park zijn uitgeroepen.

Murter Island , 29 juli 2017