Lotsbestemming

“Do not be afraid; our fate cannot be taken from us; it is a gift.”
― Dante Alighieri

Ik geloof in lotsbestemming. Toeval bestaat niet. Helemaal zwart wit is het natuurlijk ook niet. Sommige dingen gebeuren gewoon zonder betekenis. En sommige niet. Het heden is bepaald door het verleden. Dat betekent ook dat de toekomst door het heden wordt bepaald. Je beslissingen van nu bepalen je toekomst. Ik ben na onze terugkeer in Nederland heel makkelijk in mijn baan bij de juwelier gerold. Ik stond op dat moment open voor alle mogelijkheden op mijn pad. Ik voelde veel affiniteit voor de functie van medewerkster bij een juwelier. Binnen korte tijd stond ik in de winkel. Precies zoals ik het me voorstelde: met weinig uurtjes en lekker op mijn fiets naar het werk. Doen wat ik leuk vind, waar ik best goed in ben en waar ik veel voldoening uithaal. Net wat diepere gesprekken dan andere verkoopgesprekken. Het feestje een beetje meevieren met de klant. Na bijna anderhalf jaar ben ik uiteindelijk gestopt vanwege de negatieve sfeer in het kleine team. Ik had geen haast om meteen verder te kijken. Ik geniet enorm van mijn vrijheid. Ik vier deze zomer ten volste! Veel weekends en weekjes weg in de lente en ik tref het met het mooie weer. Het bevalt me zó goed dat ik pas na de zomer naar mogelijkheden wilde gaan kijken. Eerst een renovatie van de douchecel voltooien en een road trip van vier weken plannen én maken. Elke dag vult zich heel makkelijk op. Overvloedig veel zonuren! Afgelopen week kwam een medestudente uit mijn yoga klas naar mij toe met haar telefoon. Ze had deze speciaal voor mij meegenomen naar de les. Ik was verbaasd. Ze had iets bijzonders op Facebook gezien, zei ze. Ik heb geen Facebook dus ik was erg benieuwd. De juwelier waar ik na de zomer een open sollicitatie heen wilde sturen had een vacature op Facebook geplaatst. Ik heb diezelfde middag een persoonlijke brief gemaild met de link naar mijn LinkedIn profiel. Binnen een uur had ik een uitnodiging. Dat ging snel! Ik heb een ontspannen en open gesprek met de eigenaars van de winkel gehad. De volgende ochtend lieten ze me al weten dat ik hun speld in de hooiberg ben. Ik had nog een sollicitatie lopen op de sieradenafdeling in een nieuw te openen warenhuis. Dat avontuur lonkte mij... Toch heb ik ‘Ja’ gezegd tegen de goudsmid in mijn dorp. Ik ga hem ondersteunen met kleine reparaties die ik in mijn vorige baan geleerd heb. Natuurlijk ook winkelverkoop, de webshop bijhouden en zo nu en dan een nieuwsbrief schrijven. Ik zou lopend naar de winkel kunnen. De collectie en inrichting zijn prachtig en werken met een edelsmid, die alles kan maken!, is zéker anders. Ik krijg fijne werkuren en ze gunnen mij veel. Ik mag na de zomer starten en ik heb de hele Kerstvakantie vrij gekregen vanwege een reis die ik reeds had geboekt. Ook deze keer heb ik sterk het gevoel dat het zo móest lopen. Het kon gewoon niet anders. Precies in deze volgorde. Lotsbestemming.

Voor de tweede keer waren de weergoden ons goed gestemd op het jaarlijkse ‘Uit je tent’ Festival. Wakker worden in het Kuinderbos. Fikkie steken, zwemmen, brood bakken, barbecueën en in een rubberbootje varen. Vorig jaar hebben we precies dezelfde dingen gedaan en hadden we precies hetzelfde zomerse weer. Toen we aan kwamen rijden met ons Volkswagenbusje stond de grote tent van mijn zus al in volle glorie. De boswachter had hout gehakt voor de vuurkorven. Gauw ons luifeltje aan de bus geschoven en het bed opgemaakt en toen konden we lekker genieten. De meiden kunnen zelf hun tentje opzetten. Halverwege de middag ging er even iets fout omdat we de excursie op de fluisterboot hadden gemist. De aardige boswachter kwam ons echter een uur later gelukkig alsnog van de steiger ophalen. Ook bleek onze gastank onverhoopt niet op het kookstelletje van mijn zus te passen. Heel creatief hebben we onze vuurkorf omgeruild voor een doormidden gezaagd olievat zodat ons barbecue rooster er precies bovenop paste. Vuurtje gestookt en ons keteltje met theewater op het rooster gezet. Eigenlijk veel leuker dan op een fornuisje! Later hebben we onze spiesjes met saté en kippenvleugeltjes er ook op gelegd en nog veel later het broodbeslag dat we om stokken gevouwen hadden. We sloten de avond af, in het licht van een grote, volle maan, met geroosterde marshmallows boven het vuur…