Roadtrip Croatia

It was one of those March days when the sun shines hot and the wind blows cold: when it is summer in the light, and winter in the shade.
- Charles Dickens

De lente is in volle hevigheid losgebarsten. Een explosie aan fruitbloesem en knoppen in de tuin! Het meest spectaculair is onze bejaarde magnolia. Zijn oude takken buigen van het gewicht van alle bloemen. De boom is helemaal als een boog over onze oprit heen gegroeid. Als ik ’s ochtends de voordeur open om de meiden uit te zwaaien ruik ik zijn roze bloemen. De lucht is momenteel ook rijk gevuld met luid vogelgezang. Zó luid dat ik ’s ochtends niet meer van mijn wekker wakker kan worden. Mijn alarm ís namelijk vogelgezang, maar mijn oren kunnen het niet onderscheiden van het vogelgezang dat door de open ramen naar binnen gedragen wordt. Ik merk dat iedereen een boost aan energie heeft gekregen. Er wordt aan grote voorjaarsschoonmaak gedaan en tuinen worden aangepakt. Ik doe zelf ook hard mee hoor. Daarom stond ik deze week in de lange rij voor het wegbrengen van grof huisvuil. Ik zag vele aanhangers vol gesnoeid hout en oude tuinmeubelen. In de garderobekast wordt weer ruimte gemaakt voor de zomerse kleding en de winterkleding belandt achter in de kast. De tijd is aangebroken om weer vrolijke kleuren en dunne stofjes te kunnen dragen. Ik ben zelf een ‘lentekind’ en leef helemaal op in dit seizoen. Je kunt jezelf nu echt een oppepper geven door zo vaak mogelijk de ramen open te zetten. Frisse lucht is goed voor je concentratie, voor je gezondheid en je humeur. Bloemen in huis zorgen ervoor dat je huis vrolijkheid ademt, dat doet ook meteen veel voor je gemoedsrust. Bloemen zuiveren trouwens ook de ruimte, met name witte bloemen. Ik heb zelfs in een opwelling nieuwe kussens voor de bank gekocht. Lekker buiten zijn in de tuin. De was wapperend aan de lijn. Voldoende water drinken. Linda de Mol heeft me aangestoken met haar afvalvirus en ik ben sinds twee weken met chocola en koekjes gaan minderen. Weg met die stevige winterkost en hallo frisse salade! En hallo hippiebus! Heel binnenkort halen we onze Volkswagen bus weer op bij de boer. Dan zal ik hem opfrissen en staat ie weer klaar op de oprit om op pad te gaan. Weekendjes weg, een week naar Texel én een roadtrip van vier weken door Kroatië. Ik heb al vele travelblogs gelezen om inspiratie op te doen voor deze verre reis. Ik heb mooie verhalen gelezen en prachtige foto’s gezien. Ik heb ondertussen ook een soort basisroute gekozen. We zakken af tot Split en zullen ook verschillende eilanden voor de kust bezoeken. Terug rijden we via een groen National Park. Ik ben als kind met mijn ouders en zusje twee keer in voormalig Joegoslavië geweest. Kroatië biedt een unieke combinatie van adembenemende, natuurlijke schoonheid, stranden, zomerzon, bergen geschiedenis, interessante architectuur en heerlijke verse vis en zeevruchten. Fantastische combinatie!

Kroaten presenteren niet altijd hun zonnigste gezicht aan vreemden, maar als je die eerste reserve kunt doorbreken zul je de vriendelijkste, meest gastvrije mensen ontmoeten. Ik heb een website van expats die daar wonen gevonden, met lijstjes van charmante, kleine campings en vergeten dorpjes. Weg van de grote mensenmassa’s. Deze familiecampings hebben geen website en vaak niet eens een e-mail adres. Dat wordt bellen dus…net als in Cuba. Gevaarlijk balancerend tussen de Balkan en Midden-Europa, is Kroatië in het verleden veroverd door concurrerende koninkrijken, keizerrijken en republieken. Daarom vind je er een mengelmoes van Venetiaanse palazzi, Napoleontische forten en Romeinse zuilen, maar ook Slavische kerken en Weense herenhuizen. De buitengewoon eiland-gespikkelde kustlijn is onbetwist de belangrijkste attractie van dit land. Ik herinner me uit mijn jeugd vooral de helderheid van het zeewater. Afgetekend tegen een schitterend wit kiezelstrand fonkelt de heldere zee als een juweel, met schaduwen van smaragd en saffier. Ik herinner me dagenlang snorkelen, maar óók heel veel zee-egels tussen de kiezelstenen. Ik heb er als kind helaas ingestaan toen ik één keer zonder waterschoentjes het water inging… De meeste afgebroken naaldjes werden er met een pincet uitgehaald, maar er waren er ook een aantal die er uit moest zweren… Wanneer je meer zuidelijk reist doemt er een almachtige bergketen op. De Dinarische Alpen, die zich een hele weg vanuit Italië langs een groot deel van de kust uitstrekken naar Albanië. De karst en kalksteen heeft een wonderland van steile pieken, grotten, diepliggende rivieren, watervallen en schilderachtige meren nagelaten. Meer landinwaarts vind je dan juist weer glooiende akkers. Juist door rond te trekken met een tentje en een campertje zullen wij de afwisseling in het landschap aanschouwen. Als ik de lentezon mijn gezicht voel verwarmen krijg ik zo’n zin om het avontuur aan te gaan. Eerst deze maand even oefenen met de antieke bus op een veerboot als we naar Texel gaan, zodat we deze zomer met veel vertrouwen van de ene veerboot naar de volgende kunnen wippen als we de kust van Kroatië gaan verkennen.