Katten en muziek

Is er iets mooiers dan een vrouw? 
Ik dacht het niet.

Ik dacht aan jou.
 Er is niets mooiers dan een vrouw.
- Huub van der Lubbe

Een verschrikkelijk geschreeuw komt er uit zijn mond. Hij beweegt zich als een soort roofdier over het podium. De zanger heeft lang haar en een lange baard. De andere bandleden ook trouwens. Elk lied dreunt hetzelfde ritme. Deze zanger zingt eigenlijk niet eens, hij zégt de teksten op. En soms schreeuwt hij dus als een prooi dat vast zit in een val. Manlief en ik staan in een zaaltje in Tilburg bij het voorconcert van de Amsterdamse band De Dijk. Ja, vernoemd naar de Zeedijk. Om ons heen zien we alleen veertigers en vijftigers. Het is niet zo druk als je verwacht bij een popconcert. Veel bezoekers zien er ouder uit dan wij, althans zo voelt het. Grijze, kalende en brildragende mannen zie ik om me heen. Ik heb zelfs een gehoorapparaatje gezien. En dan komt zanger Huub op. Hij laat precies het tegenovergestelde zien. Een fitte, goed in z’n vel zittende man met charisma en een kop vol haar. Hij is beweeglijk en maakt de gekste dansjes. Ik zou hem geen 63 jaar geven. Zijn bandleden zijn de laatste dertig jaar stuk voor stuk grijs of kaal geworden. (behalve de nieuwe, jonge gitarist) Huub niet. Het eerste concert van De Dijk dat Mark en ik samen bezochten was in 1987…. Oh, wat voel ik me nu oud als ik dit opschrijf! Ze traden op in een tent die opgezet was op de campus van onze universiteit . We waren beiden 18 jaar. En nu, bijna 48 jaar oud, staan we weer samen mee te dansen. Mark kent alle songteksten uit z’n hoofd. Over een paar weken staat er een glazen huis bij ons op de markt met twee bekende DJ’s erin. Ik ken ze niet eens. Domien en Frank. Ik voel me plots oud. Ik zie me nog wekelijks op vrijdagmiddag op mijn zolderkamer klaar zitten om radioliedjes op te nemen op mijn cassetterecorder. Met mijn vinger bij de rode knop om zonder tekst van de DJ de top 3 op te nemen. Ik beloofde mijn moeder (die niks van de top 40 volgde) dat ik nooit zo stoppen met luisteren naar de top 40 en dat ik altijd op de hoogte zou blijven van alle moderne popmuziek. En zie nu. Geen idee wat er in de top 40 staat en ik sta luidkeels mee te zingen met een band die in 1981 opgericht is, en dus bijna antiek is! Als we ’s nachts van het concert thuis komen laten we ons oudste kind een filmpje van het concert zien. Ze komt niet meer bij. Nu zie ik het ook door haar ogen. Een houterige, oude man op het podium, die heel oude liedjes zingt.

Toch krijg ik wel wat mee van het Glazen huis op de markt. Een initiatief van 3FM Serious Request. Zes jaar terug stond het Glazen huis ook al in Breda. Drie DJ’s die een week zonder eten en drinken non-stop radio maakten om voor een goed doel geld in te zamelen. Deze keer gaat het geld naar het voorkomen van kindersterfte door longontsteking. Dit jaar zijn er echter maar twee DJ’s en daarom wilden ze Tosti, een asielpoes, in het Glazen huis laten logeren als derde bewoner. De poes zou wél eten krijgen. Toch schrok ik ervan, vreesde dat de constante toestroom van publiek, felle lampen, harde muziek en in- en uitlopende gasten het beestje te veel stress zouden bezorgen. Het arme diertje kan daar zijn leven lang gevoelens van angst aan overhouden. De organisatie van 3FM verzocht de dierenbescherming een kat uit een van haar asiels te leveren. Dat weigerde de dierenbescherming gelukkig. ‘Een poes in het huis voor Domien en Frank is gezellig, maar dat moet het ook zijn voor het beestje.’ Toevallig hebben wij thuis ook een poes die Tosti genoemd wordt. Ze is zeven jaar oud en heet voluit Etosha, vernoemd naar het National Park in Namibië waar we destijds doorheen gereisd zijn. Haar roepnaam is Tossie maar de meiden verbasteren haar naam tot Tosti. Ze zou knettergek worden in het Glazen huis met continue luide muziek en duizenden joelende mensen erom heen. Laat staan onze bejaarde kater van dertien jaar. Zijn naam is Woester, vernoemd naar onze woonplaats Worcester waar we toen net vandaan kwamen. Zijn roepnaam is Woessie en hij is oud. Zijn oude botjes hebben het snel koud. Hij slaapt veel en dichtbij de kachel. Zo’n glazen huis zou een ware hel zijn voor hem. Gelukkig is er een nieuw thuis gevonden voor asielpoes Tosti. Bij een gezin in Apeldoorn. Ik zal nog genoeg meekrijgen van het Glazen huis op de markt. De happening vindt pal om de hoek plaats van de juwelier waar ik werk. Zo wordt mijn alledaagse werk alsnog hip door de trendy muziek die in onze winkel te horen zal zijn.