Weet je nog wel oudje?

Ineens is er dit brede contact met dingen waarvan wij niet wisten 
dat ze zo koninklijk zijn en altijd al in en buiten ons hebben bestaan.
- Y.Né

Weet je nog wel oudje? Terug in de tijd. Herinneringen ophalen. Deze week zit er bomvol mee. Onze buren gaan verhuizen. Dat is de tweede keer dat we meemaken dat het huis onder onze kap in de verkoop staat. Wij kochten ons huis toen we terug kwamen uit The States. Ik fietste er dagelijks langs toen we in een tijdelijk huurhuis woonden. Toen ik op een dag uit hopeloos verlangen andersom op funda.nl naar huizen zocht had het eerste huis een grijs blok in plaats van een fotootje. De straatnaam riep iets bij me op. “Is dat niet dat leuke, doodlopende straatje waar ik graag wil wonen?” En zo kwamen wij op dit unieke plekje te wonen. Het is een heel gewild straatje. Toen wij naar Spanje verhuisden werden we gebeld door anonieme, potentiele kopers terwijl wij ons huis helemaal niet wilden verkopen! Het nieuws van ons vertrek ging rond als een lopend vuurtje. Op een zwoele avond, na mijn hardlooptraining, sta ik op straat met een buurvrouw te praten. Ze wist niet dat wij ons huis al zo lang in ons bezit hebben. Hoe kan ze dat ook weten? Wij verhuren ons huis regelmatig als we naar het buitenland vertrekken. We wonen er zelf precies de helft van de tijd dat we ons huis in bezit hebben. Ik vertel haar dat we tussen de oudjes woonden destijds. We woonden naast weduwnaar Rinus. Een eenzame, gepensioneerde en hardhorende slager. Een duivenmelker die mooie prijzen won. Nog steeds zitten er wel eens duiven op ons tuinhek…Toen hij overleed ging zijn inboedel naar de kringloop en heb ik wat oud servies mogen uitzoeken. Zijn zoon Jan zit nu in de gevangenis. Hij fraudeerde groots met paardenvlees… Mijn buurvrouw waarmee ik sta te praten woont in het huis van Kees. Toen zijn vrouw nog leefde woonden ze boven hun dochter. Dochter is jaren geleden naar Noorwegen verhuisd en Kees is eenzaam gestorven aan hartfalen. De oude bewoonster van ons huis is ook eenzaam gestorven. Zij kreeg vroeger dagelijks de krant van haar goede vriend Janus. Oude Janus wipte ook nog vaak even bij ons langs toen wij eenmaal onze intrek hadden genomen. Toen Janus slecht werd stond hij regelmatig stil voor ons huis te dagdromen. Janus is ook al jaren niet meer onder ons. Aan de andere kant van ons huis woonde Jan met zijn vrouw en later ‘malle Pietje’ met zijn vrouw. Malle Pietje had altijd een antieke, legergroene jeep voor de deur staan. Ik heb die auto nooit zien rijden… Hij leeft ook niet meer. Naast hem onder de kap woonde Mientje en haar man. Mientje was altijd aan het poetsen. Haar man werkte heel zorgvuldig in de tuin. Alles zag er altijd picobello uit. Janus, Kees, Rinus, Jan, Piet en Mientje zijn allemaal vervangen door jonge, hippe stelletjes met of zonder jonge kindjes. Afgelopen weekend hadden we onze jaarlijkse straatbarbecue. Ik hoor nu zelf bijna bij de ‘oudjes'! Weet je nog wel oudje?

Op de koele kade zitten we aan een tafeltje met onze cappuccino en kopje thee. We kijken uit op het piepkleine haventje van Breda. We hebben tickets voor een rondvaart op ons tafeltje liggen. Onze zomerhoeden liggen er naast. Het is namelijk bijna dertig graden. Deze week logeert mijn oude tante bij ons. Bijna 86 jaar oud. Ze heeft ons in México al eerder met een logeerpartij vereerd. Ze is een fijne logee. Weet je nog oudje? Ze weet alles nog! Ze heeft een goed geheugen en vertelt graag. Ze is de oudste zus van mijn moeder en het is fijn om oude, fascinerende familieverhalen te horen. Háár levensverhalen. Ook de nieuwste familieverhalen trouwens, want mijn moeder is helaas veel te vroeg weg gevallen als mijn spil van de familie. We genieten van het tochtje over de singels en rivieren door de stad Breda. Heerlijk om op het water te zijn op deze zonnige dag. Het genot van een gids die geweldig vertellen kan. De geschiedenis van Breda met alle Nassau’s en de spectaculaire herovering op de Spanjaarden blijft boeien. We scharrelen door de grote kerk en lunchen op de Markt. De volgende dag neem ik haar mee naar het oude Mastbos. We delen samen een verse Bossche bol op het heerlijke terras in het bos. We genieten van onze tijd samen. We genieten van elkaar en ik sta bewust stil bij het leven.