Een angstig gegil

To move, to breathe, to fly, to float,
To gain all while you give,
To roam the roads of lands remote,
To travel is to live
- Hans Christian Andersen

Een angstig gegil. Schrik. Gevolgd door geroep van de meisjes uit hun tent. Mieren! Overal mieren. In de tassen, in hun slaapzakken. Overal krioelen miertjes door hun tentje. We hadden hun tas die middag buiten hun tentje laten staan. Later konden ze wel hun tentje inruimen. Eerst zwemmen na de warme autorit. We slapen deze nacht in de tuin van een oud Frans landhuis. We hebben de enorme tuin voor ons zelf. Gedeeld met de miertjes dan . En een nieuwsgierige egel. En.., blijkt veel later, met heel veel muggen. De meiden hebben horrengaas in hun tentdeurtjes. Wij hebben een loshangend muggengordijntje voor de achterklep. We hebben ons de hele nacht verstopt onder de lakens, maar dat muggengezoem stopte niet. Ons onder smeren met een citroenstick mocht ook niet baten. In de complete stilte van de zwoele nacht, onder een heldere hemel bezaaid met duizenden sterren, zijn wij lek geprikt. We werden beiden wakker met muggenbulten in ons gezicht. De enige plek op ons lijf, dicht bij de openstaande achterklep, die buiten de lakens stak. Geheel geïmproviseerd konden we douchen met het lauwwarme water uit de zwembaddouche. De eigenaars waren zo gastvrij om ons te ontvangen voor een nachtje op hun landgoed en voor een heerlijk ontbijt. Ze zijn gecharmeerd van onze bus. Ze hebben zelf ook ooit een Franse ribbelbus en een oude eend gehad. De volgende dag zijn we rond het middaguur vertrokken naar de volgende plek. Onderweg hebben we uitgebreid boodschappen gedaan bij een grote E. Leclerc supermarkt. Met een volle koelkast in de bus hebben we een urenlange rit gemaakt door een heuvelachtig national park. Af en toe een pittoresk dorpje doorkruisend. Een korte pitstop gemaakt bij een patisserie. We worden onderweg ingehaald door Belgen die helemaal uit het raam hangen en enthousiast zwaaien naar onze bus. Ook door mensen die hun duim omhoog uit het raam steken. Een tegenligger in een oldtimertje steekt zijn duim naar me op als we samen door een te krappe bocht in een historisch stadje proberen te manoeuvreren. Ons charmante busje maakt niet alleen ons, maar ook vele andere weggebruikers blij.

Drie weken leven we ondertussen als zigeuners in onze retro camper. Het zonnetje reist altijd met ons mee. Overal waar we neervlijen horen we dat het veel heeft geregend. Als wij de luifel uitzetten gaat het zonnetje uitbundig schijnen. Zo ook op ons laatste slaapplekje. De enige camping die ik daadwerkelijk heb gereserveerd en aanbetaald. We horen dat het 36 uur achter elkaar heeft geregend. Als wij arriveren breken de eerste zonnestraaltjes door en niet veel later liggen onze meiden in het zwembad. De reden dat we hier in de Belgische Ardennen zijn is een festival. In Bouillon is er een Middeleeuws feest op het kasteel. We gaan er op onze laatste reisdag naartoe. Er is een Middeleeuwse markt met oude beroepen, handgemaakte sieraden, hippie kleding en heerlijk eten. We drinken piña colada’s en mojito’s op een warme, oude kasteelmuur. Veel mensen dragen kleding uit de Middeleeuwen. Wij houden van dit soort festivals. Destijds in Spanje bezochten we ook zulke jaarfeesten. Op deze Belgische camping trekt de hippiebus weer veel aandacht. Een Belg wil de bus kopen voor zijn zoon. Als ik hem vertel dat we in Spanje een bod hebben afgeslagen van 30.000 euro druipt hij af met een foto op zijn telefoon. Inmiddels heeft de Spaanse campingbaas foto’s van onze Volkswagen op zijn facebook pagina geplaatst. “Los clásicos nunca mueren..” schreef hij onder de foto’s. “Klassiekers gaan nooit dood…” Vlak voor ons vertrek uit de Ardennen, komt er nóg iemand foto’s maken van onze bus. Hij heeft speciaal gewacht totdat we de luifel eraf gehaald hebben. Ik kan niet ontkennen dat ik de aandacht voor onze retro bus vleiend vind. Op de allerlaatste tocht naar huis breekt het Boeddha beeldje van het dashboard af. Anthe had het voor me mee genomen uit één van de Japanse tempels die ze bezocht heeft. Is de betoverende spell nu verbroken? De bus heeft het de hele road trip voortreffelijk volgehouden. Er is alleen een handvat van de deur en een handvatje van een raampje afgebroken. Een vaag schroefje is ergens uit losgetrild. De oude motor heeft als een zonnetje voor ons gereden. Ik ben dankbaar voor deze onbezorgde reis.

Bertrix, 7 augustus 2016